Η εικόνα είναι χαρακτηριστική, σχεδόν χαραγμένη στο θυμικό κάθε πολίτη της Αττικής: κίτρινα ταξί στους δρόμους, παραταγμένα σε πιάτσες έξω από μαγαζιά, σταθμούς ΜΜΜ και αξιοθέατα της Αθήνας, στο λιμάνι του Πειραιά, στον σταθμό των τρένων. Είναι μία εικόνα που μετρά 40 και πλέον χρόνια στην πρωτεύουσα της χώρας, αλλά κανείς δεν κατάλαβε πώς έγινε η μετάβαση από το γκρι στο κίτρινο.
Η επικρατέστερη θεωρία έχει να κάνει με την αναγνωρισιμότητα του κίτρινου χρώματος, το γεγονός ότι ο πελάτης το ξεχωρίζει μεταξύ όλων των Ι.Χ. στους δρόμους, και έτσι μπορεί να το εντοπίσει και να το σταματήσει.
Υπάρχει κι εκείνη η θεωρία που μιλά για... αντιγραφή από τα ταξί στις ΗΠΑ, και ειδικά στη Νέα Υόρκη, που το «yellow cab» ξεχωρίζει ανάμεσα στους ουρανοξύστες και τις φωτεινές επιγραφές της μεγαλούπολης.
Η συγκεκριμένη απόφαση ήρθε το 1984 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 403 του έτους, και συγκεκριμένα στο Άρθρο 7, παράγραφος 2 που αναφέρει ότι «όλα τα αυτοκίνητα Ταξί που έχουν έδρα διοικητική μονάδα που ανήκει στην περιοχή Αθηνών-Πειραιώς-Περιχώρων, έχουν εξωτερικό χρωματισμό οποιασδήποτε απόχρωσης ΚΙΤΡΙΝΟΥ χρώματος (κατά προτίμηση RAL 1012 ή RAL 1021), εκτός από μία λωρίδα πλάτους τεσσάρων (4) έως έξι (6) εκατοστών περιμετρικώς του αυτοκινήτου και μεταξύ του κάτω μέρους των παραθύρων και των χειρολαβών των θυρών, η οποία είναι σταθερού χρωματισμού ΣΚΟΥΡΟΥ ΜΠΛΕ αποκλεισμένης της χρήσης αυτοκόλλητων ταινιών κ.λπ.».
Η μπλε γραμμή, δε, ήρθε ως τρόπος διαχωρισμού των συμβατικών κίτρινων αυτοκινήτων απ' τα ταξί, καθώς το κίτρινο δεν... απαγορεύτηκε ποτέ από τα Ι.Χ.
Ωστόσο, είναι σαφές με μία απλή βόλτα στους δρόμους της πόλης ότι κάθε ταξί έχει ελαφρώς διαφορετική απόχρωση. Τα πιο παλιά μοντέλα είναι πιο ματ κίτρινα, σκούρα, ενώ αρκετά πιο πρόσφατα μπορούν να χαρακτηριστούν μέχρι και φωσφοριζέ. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα αν κάτι τέτοιο επιτρέπεται, όπως κι ο λόγος που συμβαίνει.
Όπως αναφέρεται και στο σχετικό Άρθρο, το κίτρινο χρώμα των ταξί δεν είναι ένα. Ορίζεται σαφώς ότι μπορεί να είναι «οποιασδήποτε απόχρωσης κίτρινου χρώματος», μόνο με μία αναφορά στους προτιμώμενους κωδικούς.
Το Car and Driver επικοινώνησε με το Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ) και τον υπεύθυνο επικοινωνίας κ. Βασίλη Σιάσο, ο οποίος ανέφερε ότι στην πραγματικότητα «υπάρχουν 6-7 αποχρώσεις του κίτρινου που χρησιμοποιούνται».
Όσον αφορά τον λόγο που ισχύει κάτι τέτοιο, ο κ. Σιάσος εξήγησε ότι «ορισμένα αυτοκίνητα εισάγονται από τη Γερμανία έτοιμα, βαμμένα, και το κίτρινο που χρησιμοποιείται εκεί είναι πιο 'αραιό' από την απόχρωση που χρησιμοποιούμε εδώ. Έπειτα, κάθε οδηγός επιλέγει να το βάψει σε όποια απόχρωση θέλει, αρκεί να είναι κίτρινο».
Υπήρξαν, μάλιστα, και περιπτώσεις «μετρημένες στα δάχτυλα» που ορισμένοι ιδιοκτήτες ταξί βρέθηκαν να μη χρησιμοποιούν τις σωστές αποχρώσεις του κίτρινου. Το 2015, μάλιστα, είχε προκύψει κι ένα ζήτημα με ορισμένους που έβαφαν την οροφή του ταξί τους μαύρη, με το ΣΑΤΑ να επεμβαίνει για να υπενθυμίσει τότε το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ταξινομήσεις Αυγούστου: Οι Έλληνες «ψηφίζουν» υβριδικά και SUV – Μικρή άνοδος στα diesel (πίνακες)
Επίσημο: Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξετάζει τη δημιουργία των δικών της «kei cars»
Toyota GR Yaris με... συνδρομή! 4.800€ για έναν χρόνο και όλα τα έξοδα πληρωμένα!