Βρε, μπας και μας κοροϊδεύουν;


Μετά το τέλος του αυστριακού Grand prix, η πρώτη μου σκέψη ήταν «ευτυχώς, είδαμε έναν ωραίο αγώνα, έπειτα από τη… σούπα της Γαλλίας». Ακολούθησε, δύο εβδομάδες αργότερα, το Σίλβερστοουν. Καταπληκτικός αγώνας και πάλι. «Μπα, σύμπτωση θα ήταν», σκέφτηκα. Μα χθες, στο φινάλε αυτού του εκπληκτικού –με όλη τη σημασία της λέξης- γερμανικού grand prix, πλέον είχα πειστεί: «Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση».

Ακριβώς αυτό. Συζητώντας μετά το πέρας των κατατακτήριων στο Χόκενχαϊμ, είχα καταλήξει στο συμπέρασμα πως μόνον μια βροχή θα μας… έσωνε. Κάτι τα προβλήματα της Ferrari το Σάββατο, κάτι η συνεχιζόμενη εύνοια της τύχης στο πρόσωπο του Lewis Hamilton αλλά και η δεδομένη υστέρηση της Red Bull στις γρήγορες πίστες, με είχαν… πείσει ότι ο αγώνας της Κυριακής δεν θα ήταν μονότονος και βαρετός μόνον εάν έβρεχε.

Όπερ κι εγένετο. Η βροχή όχι απλά έσωσε τον αγώνα στο Χόκενχαϊμ, αλλά μας προσέφερε το πιο συγκλονιστικό, το πιο απρόβλεπτο, το πιο ανατρεπτικό Grand prix της τελευταίας οκταετίας. Τέτοιες ανατροπές είχαμε να δούμε από τον περιβόητο καναδικό grand prix του 2011. Τότε που ο –νικητής στον τελευταίο γύρο- Jenson Button έκανε έξι από τα συνολικά 88 πτι στοπ του αγώνα, τότε που το safety car χρειάστηκε να βγει στην πίστα έξι φορές και να ηγηθεί των μονοθεσίων για 31 γύρους. Τότε που έφτασε ο κόμπος στο χτένι και η FIA «υποχρεώθηκε» να αποφασίσει πως από τούδε3 και στο εξής κανένας αγώνας δεν θα έχει διάρκεια μεγαλύτερη από δύο ώρες.

Ε, ήρθε το grand prix του Χόκενχαϊμ οκτώ χρόνια μετά για να καταλάβομε όλοι πως η Formula 1 μπορεί να είναι άκρως απρόβλεπτη κι ανατρεπτική, αρκεί να πέσει λίγο… αλατοπίπερο στην κατσαρόλα, ώστε να νοστιμίσει το φαγητό. Συνολικά 78 πιτ στοπ έγιναν στο Χόκενχαϊμ, ο Berndt Maylaender βγήκε στην πίστα πέντε φορές, άλλες δσύο είχαμε εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας, ο Vettel εκκίνησε τελευταίος για να τερματίσει δεύτερος και ο Kvyat ανέβασε ξανά την Toro Rosso στο βάθρο έπειτα από 11 χρόνια και τη (μοναδική για την ιταλική ομάδα) νίκη του Vettel στη Monza το 2008!

Όλα αυτά ίσως… αδικούν κάπως τον ήρωα του αγώνα, τον Max Verstappen, ο οποίος πανηγύρισε την έβδομη νίκη της καριέρας του και δεύτερη φετινή. Μόνον αυτός έχει κερδίσει φέτος τις Mercedes, δίχως να έχει καταφέρει ακόμα να πάρει την «παρθενική» του pole position! Απίστευτα πράγματα!

Ήταν ένας αγώνας, αυτός του Χόκενχαϊμ, στον οποίον αποδείχθηκε περίτρανα και κάτι ακόμα: τα αποτελέσματα τα οριστικοποιούν οι κριτές μετά τον αγώνα. Δεν παίζει ρόλο εάν τερμάτισες μέσα στη δεκάδα. Διότι αν σου έχουν… ψιθυρίσει στο αυτί το παραμικρό πριν την εκκίνηση, στο τέλος θα τιμωρηθείς. Ρωτήστε τον Kimi και τον Giovinazzi, οι οποίοι σχεδόν τέσσερις ώρες μετά το πέρας του αγώνα έμαθαν πως τιμωρήθηκαν για παράνομες οδηγίες της ομάδας προς αυτούς και έχασαν τους βαθμούς τους.

Και ποιος τους πήρε (τους βαθμούς); Ο… Lewis Hamilton, ο οποίος στο χειρότερη grand prix της καριέρας του τουλάχιστον στην υβριδική εποχή, από… σπόντα πήρε δύο πόντους και αύξησε τη διαφορά του από τον αυτοκαταστροφικό Bottas. Και ο Robert Kubica, ίσως στο farewell μιας καριέρας στη Formula 1, η οποία μπορούσε να είναι σπουδαιότερη εάν δεν υπήρχε εκείνο το ατύχημα στο Rally di Andorra…