4/6/2023
Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, λίαν συντόμως το μοναδικό ενδιαφέρον θέμα θα είναι το πότε θα «σφραγίσει» η Red Bull τους δύο τίτλους, με αυτόν τον κατασκευαστών να δείχνει ως ο πιο… κοντινός. Ή μήπως όχι;
Κατά γενική ομολογία αυτό που μας μένει από τον αγώνα της Βαρκελώνης είναι η αγωνιστική «αναγέννηση» της Mercedes. Τα «ασημί βέλη» αποδεικνύονται γι’ ακόμη μία φορά απολύτως συνεπή στις δεσμεύσεις τους, με το αναβαθμισμένο «πακέτο» της W14 να είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόταν η γερμανική ομάδα.
Το αποτέλεσμα δικαιώνει γι’ ακόμη μία φορά τον Toto Wolff και τους συνεργάτες του, οι οποίοι ουδέποτε το έβαλαν κάτω, δουλεύοντας πυρετωδώς για να αναβαθμίσουν το μονοθέσιο. Και το πέτυχαν, καθώς η Mercedes επέστρεψε στις πειστικές εμφανίσεις, με την πρώτη διπλή παρουσία της στο βάθρο των νικητών έπειτα από το περυσινό γκραν πρι της Σαουδικής Αραβίας.
Μακάρι η εικόνα αυτή να συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες, όχι τόσο διότι θα μπορέσει επί της ουσίας να «απειλήσει» η Mercedes τη Red Bull, όσο διότι θα δώσει νέο ενδιαφέρον σε ένα αρκετά μονότονο Πρωτάθλημα, το οποίο στην πλειοψηφία των αγώνων έως τώρα δεν μας προσφέρει απολύτως τίποτα το συναρπαστικό.
Μακάρι η αγωνιστική «αναγέννηση» της Mercedes να μπορούσε να συνοδευτεί και με μια αντίστοιχη για τη Ferrari. Αν και τούτο φαντάζει μόνον… ευχολόγιο τη δεδομένη χρονική στιγμή, καθώς η «σκουντερία» δυστυχώς βαίνει από το κακό στο χειρότερο, απογοητεύοντας τα εκατομμύρια των απανταχού «τιφόζι». Με την Sainz να ζει στον… κόσμο του, αισθανόμενος πως είχε ρυθμό την ώρα που η ομάδα –και όλοι όσοι παρακολουθούσαμε τον αγώνα, φυσικα- βλέπαμε πως ίσχυε το εντελώς αντίθετο, και τον Leclerc να μένει εκτός βαθμών για τρίτη φορά σε επτά αγώνες, ο κλοιός σφίγγει. Καλείται, με λίγα λόγια, ο Fred Vasseur να βρει λύσεις «εδώ και τώρα», διότι η σύγκριση με τη Mercedes αναφορικά με την βελτίωση της εικόνας εντός της σεζόν είναι αναπόφευκτη και εις βάρος του Γάλλου και της ομάδας του.
Για τον Fernando Alonso ο «εντός έδρας» αγώνας ήταν ο χειρότερος φετινός του. Μετά από ένα εντυπωσιακό σερί παρουσιών στο βάθρο, ο Ισπανός όχι μόνον δεν βρέθηκε κοντά στην πρώτη τριάδα, αλλά επί της ουσίας «συμβιβάστηκε» με την έβδομη θέση, στέλνοντας το μήνυμα στην ομάδα του δύο γύρος πριν από το φινάλε, όταν και είπε ξεκάθαρα ότι δεν είχε σκοπό να «πιέσει» τον Stroll. Η επιτομή του ομαδικού πνεύματος από τον Αστοριάνο, ο οποίος προτίμησε να «θυσιάσει» την έκτη θέση, προκειμένου να συμβάλλει στην ψυχολογική «ανάταση» του teammate του. Είναι πασιφανές, άλλωστε, ότι εάν και σε αυτόν τον (κακό γι’ αυτόν) αγώνα, ο Alonso προσπερνούσε κι άφηνε πίσω του τον Καναδό, τότε ο Stroll δύσκολα θα κατάφερνε να «πάρει τα πάνω του» στο υπόλοιπο της σεζόν. Προφανέστατα εάν οι δύο Aston Martin μονομαχούσαν για μια θέση στο πόντιουμ, ο Alonso δεν θα ήταν το ίδιο… συγκαταβατικός. Ωστόσο με τα «εάν» δεν γράφεται ιστορία.
Υ.Γ.: Δεν χωρά αμφιβολία ότι η αλλαγή της χάραξης της πίστας και η επιλογή της διεξαγωγής του φετινού αγώνα στην αρχική διαδρομή του σιρκουί της Καταλονίας, είχε απόλυτα ευεργετικές συνέπειες από κάθε άποψη. Οι προσπεράσεις ήταν πολλές, το θέαμα συναρπαστικό και αποδείχθηκε περίτρανα ότι όλα αυτά τα χρόνια που υπήρχε το «εσάκι» πριν από την τελευταία στροφή της πίστας, οι πιλότοι περιορίζονταν ιδιαίτερα και δεν μπορούσαν να μείνουν κοντά στο προπορευόμενο μονοθέσιο, ώστε να κάνουν προσπέραση στο τέλος της ευθείας εκκίνησης-τερματισμού.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
