Seb, ξύπνα…

Για την ακρίβεια εκεί όπου θεωρώ ότι θα πρέπει να σταθεί κάποιος είναι στον αρνητικό πρωταγωνιστή ενός αγώνα, στον οποίον εύκολα μπορεί κανείς να βρει θετικούς πρωταγωνιστές. Άλλωστε ο Lewis Hamilton με τη μεγαλειώδη έκτη νίκη του στο Σίλβερστοουν και 80ή στην καριέρα του, ο Valtteri Bottas με την βγαλμένη από τους πρώτους αγώνες της φετινής σεζόν μαχητική και σχεδόν αλάνθαστη οδήγησή του, ο Max Verstappen με τα εντυπωσιακά κατορθώματά του για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα και την παρ’ ολίγον παρουσία του στο βάθρο, ο Charles Leclerc με την ωριμότητα των κινήσεών του, την πανέξυπνη οδήγησή του κι εν τέλει με την παρουσία του στο πόντιουμ των νικητής, αλλά ακόμα και ο Pierr Gasly με την ονειρική προσπέρασή του επί του Vettel στους πρώτους γύρους του αγώνα, μπορούν να θεωρούν εαυτούς πρωταγωνιστές ενός αγώνα βγαλμένου από τα παλιά.

Καλά καταλάβατε. Αυτός που λείπει απ’ αυτή την απαρίθμηση θετικών στιγμών, είναι ο Sebastian Vettel. Ακόμα ψάχνουμε να βρούμε τον παλιό καλό Vettel. Για ακόμα έναν αγώνα, τρίτο συνεχόμενο φέτος, ο Γερμανός ήταν εκτός της πρώτης πεντάδας στις κατατακτήριες του Σαββάτου, επικαλούμενος για ακόμα μία φορά ότι «δεν το βρήκαμε με το στήσιμο του μονοθεσίου». Δικαιολογίες που αρχίζουν να μην πείθουν ούτε τον πιο ένθερμο υποστηρικτή του τετράκις Παγκόσμιου Πρωταθλητή.

Κι αν θέλοντας να εξαντλήσουμε την επιείκειά μας μπορούμε να αφήσουμε κατά μέρος τα όσα συνέβησαν και σε αυτές τις κατατακτήριες, ήρθε αυτός ο αγώνας της Κυριακής για να ξεγυμνώσει τον «βασιλιά». Η προσπέραση που δέχεται από τον Gasly λίγα λεπτά έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρά του να περάσει τον Verstappen, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Ο Vettel έδειξε να μην έχει το μυαλό του στους καθρέφτες του και την… πάτησε ως πρωτάρης.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ήρθε και το παιδαριώδες λάθος του τη στιγμή που έπεσε πάνω στον Max Verstappen για να αποδείξει για ακόμα μία φορά αυτό που εδώ και καιρό λέμε: ο Vettel τελεί υπό ασφυκτική πίεση και δείχνει ανίκανος να διαχειριστεί την ψυχολογική κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί εδώ και περίπου δέκα μήνες, δηλαδή από το τετ-α-κε στη Μόντσα, σε έναν αγώνα στον οποίον εν πολλοίς απώλεσε τις τελευταίες ελπίδες του για να κατακτούσε τον περυσινό τίτλο.

Λέμε και ξαναλέμε ότι ο Vettel πρέπει να ξυπνήσει. Όμως δεν φαίνεται κάτι τέτοιο να συμβαίνει. Ίσως είναι η ώρα των μεγάλων αλλαγών. Ίσως είναι η ώρα ο «οργανισμός Ferrari» να αναζητήσει τον τρόπο ώστε να βοηθηθεί ένας εκ των κορυφαίων πιλότων της τελευταίας δεκαετίας. Ώστε να μπορέσει ο Sebastian να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή του, τον χαμένο εαυτό του, να ξαναγίνει μαχητικός, διεκδικητικός, έτοιμος για υπερβάσεις. Να ξαναθυμήσει τον «killer» της εποχής της Red Bull…