Η πανδημία της... κλιματικής αλλαγής και τα νέα αδιέξοδα που δημιουργούνται

Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι έχουμε ξεπεράσει αρκετά προβλήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (κυρίως λόγω εμβολιασμών), όχι όμως και εκείνα που έχουν να κάνουν με το άνοιγμα και τη συνολικότερη λειτουργία τη αγοράς, που δεν έγινε όπως θα περιμέναμε…

Ίσως κάποιοι βρήκαν ευκαιρία μέσα από μια ακόμη κρίση να κερδοσκοπήσουν, ίσως τελικά να ήταν αναπόφευκτο, η ουσία είναι ότι οι ανατιμήσεις στα καταναλωτικά αγαθά είναι άνευ προηγουμένου και ειδικά για ένα αγοραστικό κοινό, που λόγω πανδημίας, ζει σε ένα μεγάλο ποσοστό με επιδόματα.

MUST READ

Κλιματική αλλαγή: Κατάργηση των συμβατικών ΙΧ από το 2035 προτείνει η ΕΕ!

Κλιματική Αλλαγή: Στα χέρια των Ταλιμπάν το μέλλον της ηλεκτροκίνησης

Εδώ, η αιτιολογία, είναι η αύξηση των μεταφορικών, των πρώτων υλών, του κόστους παραγωγής και ότι άλλο, που όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτό που συμβαίνει.

Κάτι ανάλογο παρατηρείται και στην αγορά των αυτοκινήτων, διεθνώς. Πλέον, τα εργοστάσια, αδιαφορούν για την αύξηση των πωλήσεων, από την στιγμή που δεν έχουν τη δυνατότητα να παράξουν τον ίδιο όγκο όπως προ πανδημίας (δεν είναι μόνον τα προβλήματα με τους προμηθευτές και τα microchips, αλλά και οι αλλαγές στις γραμμές παραγωγής για την κατασκευή των ηλεκτρικών οχημάτων). Τώρα ο στόχος είναι μόνον ένας: Να βγάλουν όσο το δυνατόν περισσότερο κέρδος από κάθε μονάδα πώλησης.

Πώς ο μέσος Έλληνας με τα πενιχρά εισοδήματα θα μπορέσει από το 2030 να ακολουθήσει αυτή την τάση και 5 χρόνια αργότερα να έχει τη δυνατότητα αγοράς ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου με μέση τιμή σήμερα πάνω από 30.000 ευρώ;

Λες και έχει συνωμοτήσει το σύμπαν, κανείς από τους κατασκευαστές δεν έχει πια ετοιμοπαράδοτα προηγμένης τεχνολογίας αυτοκίνητα, ενώ οι παραδόσεις καθυστερούν τουλάχιστον για ένα 4μηνο και μπορούν να ξεπεράσουν ακόμη και τους 9 μήνες. Ειδικά σε αγορές με μικρούς όγκους, όπως η Ελληνική, η ειδική τιμολογιακή πολιτική που εφάρμοζαν τα εργοστάσια «λόγω φορολογικών ιδιαιτεροτήτων» βλέπουμε να έχει πάει περίπατο και οι τιμές των αυτοκινήτων να έχουν αυξηθεί μεσοσταθμικά κατά 10-15%!

Πλέον, για να πάρεις ένα καλά εξοπλισμένο αυτοκίνητο πόλης θέλεις πάνω από 17.000 ευρώ, ένα B-SUV 22.000 ευρώ (αλήθεια, ποτέ δεν έχουμε καταλάβει πώς δικαιολογείται αυτό το καπέλο των 5.000 ευρώ όταν μιλάμε κατά βάση για τα ίδια αυτοκίνητα), όταν με αυτά τα χρήματα, 3-4 χρόνια πίσω, αγόραζες ένα μεγαλύτερο αυτοκίνητο.

Το ίδιο έχει συμβεί και στις μεγαλύτερες κατηγορίες, ενώ για ένα compact SUV με υβριδικό σύστημα με δυνατότητα φόρτισης της μπαταρίας από εξωτερική πηγή (PHEV) θέλεις κατά μέσο όρο 50.000 ευρώ. Το ίδιο αυτοκίνητο, ως συμβατικό, είχε λίγα χρόνια πριν μια μέση τιμή τουλάχιστον 20.000 ευρώ λιγότερα…

Αφήνουμε στην άκρη τα ηλεκτρικά (εκτός και εάν ήρθαν σαν… λαγοί για να συμπαρασύρουν προς τα πάνω τις τιμές των αυτοκινήτων), που λόγω αποσβέσεων οι τιμές τους ακόμη… ηλεκτρίζουν, θεωρούμε ωστόσο πώς δεν μπορεί να αιτιολογηθεί αυτή η διαφορά κόστους για μια μικρή μπαταρία και ένα υβριδικό σύστημα, εκτός από την πρόθεση για αποκόμιση κερδών.

Την ίδια στιγμή έρχεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και προτείνει μέσα από το σχέδιο «Fit for 55» τη μείωση των εκπομπών άνθρακα κατά 55% έως το 2030 και κατά 100% από το 2035. Κάτι που πρακτικά σημαίνει πώς από εκείνη τη χρονιά που δεν είναι και πολύ μακριά, όποιο όχημα θα ταξινομείται στην Ευρώπη θα πρέπει να έχει μηδενικούς ρύπους!

Σε μια… τέλεια Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου ο Βορράς με τον Νότο δεν θα ήταν σε ένα παράλληλο οικονομικό «σύμπαν», όλα αυτά θα φαινόταν «ιδανικά» και «πολιτισμένα», στην πεζή πραγματικότητα όμως, πώς ο μέσος Έλληνας με τα πενιχρά εισοδήματα θα μπορέσει από το 2030 να ακολουθήσει αυτή την τάση και 5 χρόνια αργότερα να έχει τη δυνατότητα αγοράς ενός αυτοκινήτου μηδενικών ρύπων (ηλεκτρικό) με μέση σημερινή τιμή πάνω από 30.000 ευρώ;

Και φυσικά, δεν είναι μόνο ο Έλληνας που τα οικονομικά του έχουν πληγεί από την πρόσφατη κρίση χρέους και την πανδημία, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών.

Η Ε.Ε. υποστηρίζει «μέσα από το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα που θα δημιουργηθεί για να επιδοτήσει αδύναμα οικονομικά νοικοκυριά προκειμένου να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις τεχνολογίες», αλλά και πάλι είναι αδύνατον να σηκώσει όλο αυτό το βάρος.

Συνεπώς, οι νέες τεχνολογίες και ότι γίνεται για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής είναι στην σωστή κατεύθυνση προκειμένου να αντιστραφεί όλο αυτό που βιώνουμε. Η βασική μας ένσταση έχει να κάνει με την αδυναμία αντιμετώπισης της κερδοσκοπικής διάθεσης που επιδεικνύεται σε περιόδους κρίσης, αλλά και με την στάση των γραφειοκρατών των Βρυξελών, όπου μέσα από το «συννεφάκι» τους δεν μπορούν να μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα.  

Αλήθεια, τι θα συμβεί όταν οι κάτοχοι συμβατικών αυτοκινήτων αξιώσουν αποζημιώσεις για την απαξίωση που θα υποστούν όταν από το 2035 απαγορευθεί η πώλησή τους, όπως προτείνει η Επιτροπή;

Έχει υπάρξει σχετική πρόβλεψη;

Ήρεμα, ρωτάμε…