5/9/2022
Ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να έχει φύγει από «πρώτη είδηση» στα ενημερωτικά δελτία, ωστόσο συνεχίζει παρασκηνιακά το καταστροφικό του έργο, κατατρώγοντας τις οικονομίες χωρών που ουδείς πίστευε πριν την 24η Φεβρουαρίου, όταν ο πρόεδρος Πούτιν άναβε το φυτίλι της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» της Ρωσίας, ότι είναι τόσο ευάλωτες…
Η Γερμανία, η «ατμομηχανή της Ευρώπης», εισέρχεται σε αχαρτογράφητα νερά εμμένοντας στις κυρώσεις στους Ρώσους ως ένα βασικό κομμάτι του παζλ της Δυτικής Συμμαχίας (ΗΠΑ, ΕΕ, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς, κ.ά.) και υποτιμώντας την εξάρτησή της από το φθηνό ρωσικό αέριο, κινδυνεύει από ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης να γίνει ο… ασθενής της.
Είναι ξεκάθαρο ότι από το μπρα-ντε-φερ Δύσης-Ανατολής, η Ευρώπη δεν έχει κερδίσει κάτι, ίσα ίσα που χώρες με μεγάλη ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, όπως η Γερμανία, βλέπουν τις οικονομίες τους να διαλύονται.
Ναι, η Γερμανία, που ήδη αναγκάστηκε να προβεί σε γενναίες κρατικές επιχορηγήσεις σε ιδιωτικές εταιρείες που βρίσκονται ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία (ό,τι απαγόρευσε, δηλαδή, στην Ελλάδα την εποχή των μνημονίων), αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στην αύξηση των τιμών της ενέργειας για την παραγωγή αγαθών. Ως κύρια πηγή των εσόδων της οι εξαγωγές (εν αντιθέσει με τη Γαλλία και την Ιταλία, που βασίζονται και σε υπηρεσίες, όπως ο τουρισμός), θα αναγκαστεί να μειώσει την παραγωγή, εφόσον δεν αλλάξει κάτι δραματικά στο ενεργειακό μέτωπο. Πάντως, οι πολίτες της χώρας ετοιμάζονται να βγάλουν τον χειμώνα με… καυσόξυλα (!), καθώς αντιλαμβάνονται πως διαφορετικά θα παγώσουν, εφόσον η κυβέρνηση προχωρήσει σε ενέργεια με το… δελτίο. Χαρακτηριστικό πως στις αναζητήσεις της Google, η λέξη Brennholz (καυσόξυλα) έχει απογειωθεί κατακόρυφα τους τελευταίους δύο μήνες στη Γερμανία…
Ευλόγως θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος, «Μα καλά, και τι θα γίνει με την κλιματική αλλαγή από τους εκπεμπόμενους ρύπους των καμινάδων;» ή «Πώς θα φορτίζουν τα ηλεκτρικά τους αυτοκίνητα;», προκειμένου να δείξει τις αλλοπρόσαλλες πολιτικές της ΕΕ, στην οποία οι Γερμανοί ασκούν τεράστια επιρροή μέσω και των κρατών-δορυφόρων τους.
Είναι ξεκάθαρο ότι από το μπρα-ντε-φερ Δύσης-Ανατολής, η Ευρώπη δεν έχει κερδίσει κάτι, ίσα ίσα που χώρες με μεγάλη ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, όπως η Γερμανία, βλέπουν τις οικονομίες τους να διαλύονται. Με τις τιμές του φυσικού αερίου να έχουν ενδεκαπλασιστεί (!) φτάνοντας στο υψηλό ρεκόρ των 241 €/ΜWh, ο κίνδυνος της αποβιομηχάνισης της Γερμανίας είναι ορατός… Αντιλαμβάνεστε τι θα σημάνει αυτό για όλη την Ευρώπη και το Ευρώ που ήδη έχει διολισθήσει.
Ενός κακού μύρια έπονται
Τη δύσκολη αυτήν κατάσταση έρχεται να χειροτερεύσει και η παρατεταμένη ξηρασία που έχει μειώσει σημαντικά τη στάθμη ποταμιών, όπως ο Ρήνος, πυλώνας της γερμανικής οικονομίας , αλλά και της ολλανδικής και της ελβετικής, αποτελώντας μεταφορικό δίαυλο. Καθώς πλέον πολλά κομμάτια του δεν είναι πλωτά, είναι αδύνατη η μεταφορά αγαθών (πλωτό εμπόριο καυσίμων, πρώτων υλών, τροφίμων). Το οξύμωρο είναι πως η ΕΕ έχει εντάξει τα ποτάμια στο σχέδιο της βιώσιμης ανάπτυξης για τη μεταφορά αγαθών, προφανώς χωρίς να υπολογίζει αστάθμητους παράγοντες. Ούτε και όταν αναζητούσε πηγές ενέργειας εκτός Ρωσίας, κατά πώς φαίνεται...
Η Νορβηγία, εν προκειμένω, ένας δυνατός ενεργειακός παίκτης, ανακοίνωσε πως διακόπτει τις εξαγωγές μέχρι… νεωτέρας, καθώς τα αποθέματα νερού στις υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις της χώρας έχουν μειωθεί σημαντικά, προκειμένου να καλύψει την εσωτερική ζήτηση που έχει αυξηθεί κατά 25%, λόγω και της αύξησης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων (70% το μερίδιο αγοράς), με αποτέλεσμα η ΕΕ να χάνει έναν βασικό προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας. Η μείωση της στάθμης των ποταμιών και η ξηρασία στην Ευρώπη επιφέρουν προβλήματα και στα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Γαλλίας, καθώς το νερό δεν επαρκεί για την ψύξη των αντιδραστήρων...
Γίνεται αντιληπτό πως η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο σταυροδρόμι που βρέθηκε με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, κρίνοντας από το αποτέλεσμα, επέλεξε με τον γνωστό της οπορτουνισμό το λάθος μονοπάτι. Αυτήν τη φορά, οι αποφάσεις που παραδοσιακά παίρνονται υπέρ του πλούσιου Βορρά γύρισαν μπούμερανγκ και ας ελπίσουμε πως αυτή θα είναι η απαρχή ώστε η ΕΕ κάποια στιγμή να λειτουργήσει ως «Ένωση» και όχι ως μια λέσχη που κερδίζουν πάντα οι… Γερμανοί. Αν αυτό δεν αλλάξει, θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι, συμπαρασύροντας και εμάς, τον φτωχό Νότο, μαζί τους.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
