Δοκιμάζουμε τα πανίσχυρα AUDI SQ2 και MINI Countryman JCW σε άσφαλτο και χώμα!

Εκεί όπου η επίπλαστη πραγματικότητα δύο premium κατασκευών αναμετράται με τη σκληρή καθημερινότητα. Το σημείο στο οποίο οποιαδήποτε προσπάθεια επιστροφής στην κανονικότητα φαντάζει ανούσια και περιττή.

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΝΑΛΗΣ, ΦΩΤ.: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΟΣ
16/8/2020

Δεν ήταν μια εύκολη απόφαση. Όχι εκείνη που έφερε στο κατώφλι του μεγαλύτερου περιοδικού αυτοκινήτου στον κόσμο -ναι, αυτό είναι το Car And Driver και ως τέτοιο θα πρέπει να λογίζεται απ’ όσους εσχάτως καταπιάστηκαν με το «άθλημα»- δύο ευθέως ανταγωνιστικά crossovers, αλλά αυτή που μας οδήγησε μακριά από την ασφάλεια της ασφάλτου.

Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση σε ένα σχεδόν υπαρξιακό ερώτημα το οποίο σχετίζεται με την αφετηρία και τον προορισμό δύο αυτοκινήτων που μολονότι διαθέτουν όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά, ώστε να διακριθούν στους κάμπους και στους αγρούς, ορκίζονται ότι δημιουργήθηκαν για να υπηρετήσουν έναν διαφορετικό σκοπό, οχυρωμένα πίσω από το premium περιτύλιγμα που τους προσδίδει η αριστοκρατική καταγωγή τους, οιστρηλατούμενα από τη φυσική υπεροχή που τους χαρίζει η εξεζητημένη μηχανολογία τους, κρυμμένα πίσω από το απαγορευτικό ταμπελάκι της τιμής τους και τα ιλουστρασιόν πρωτοσέλιδα lifestyle περιοδικών όπου πρωταγωνιστούν.

Αν έπρεπε να τοποθετήσεις ένα crossover απέναντι στην ποιότητα των χαρακτηριστικών του Audi Q2, τότε αυτό θα ήταν το Countryman. Αν υπάρχει μια ημίψηλη κατασκευή που μπορεί να ακολουθήσει τον ξέφρενο ρυθμό του χωριατόπαιδου της MINI, τότε αυτό είναι το SQ2

Με ύφος μπλαζέ και διάθεση να υποτιμήσουν τις προκλήσεις που μπορεί να κρύβει μια όχι και τόσο αθώα περιπλάνηση στην… εξοχή, το MINI JCW Countryman και το Audi SQ2 σήκωσαν ετούτη τη φορά το γάντι, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να αποδείξουν ότι δεν διστάζουν να τσαλακώσουν το αστραφτερό προφίλ τους.

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

Αν έπρεπε να τοποθετήσεις ένα συμπαγών διαστάσεων crossover απέναντι στην ποιότητα των χαρακτηριστικών του Audi Q2, τότε αυτό θα ήταν το Countryman. Αν υπάρχει μια… ημίψηλη κατασκευή που μπορεί να ακολουθήσει τον ξέφρενο ρυθμό του χωριατόπαιδου της MINI, τότε αυτό είναι το υπεροπτικό SQ2.

To τέλος μιας στενής ευθείας σε οδηγεί στην είσοδο ενός οικισμού με ελάχιστα σημάδια ζωής. Ένα εγκαταλελειμμένο βενζινάδικο, μερικοί θαμώνες ενός καφενέ και η κόκκινη «τέφρα» που χορεύει πάνω στη σκοροφαγωμένη πίσσα αποτελούν την περήφανη επιτροπή υποδοχής

Όλως τυχαίως, οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας αντλούν τα μέγιστα από τους δίλιτρους- προφανώς υπερτροφοδοτούμενους- βενζινοκινητήρες που φωλιάζουν κάτω από το καπό τους. Στην περίπτωση του σκοτεινού ιππότη της Audi, αυτό μεταφράζεται σε 300 PS και 400 Nm ροπής, ενώ το MINI Countryman με όνομα βαρύ σαν ιστορία (βλέπε, John Cooper Works) φτάνει έως τους 306 PS και τα 450 Nm ροπής. Μικρό το προβάδισμα μεν, καθοριστικό δε, όπως αποδεικνύει η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέχεια.

Οι διαβολικές συμπτώσεις, ωστόσο, δεν σταματούν εδώ. Το σύστημα τετρακίνησης -ηλεκτρονικά ελεγχόμενο και στα δύο αυτοκίνητα- δεν αποτελεί μονάχα το επιστέγασμα της ανωτερότητας ενός όχι και τόσο σπάνιου στις ημέρες είδους, αλλά ένα πολύτιμο δίχτυ προστασίας για εκείνους που θα το παρακάνουν με το δεξί πεντάλ.

Και σε αυτή την περίπτωση, η πρόταση της MINI έχει το πάνω χέρι, καθώς πέρα από το κεντρικό διαφορικό που αναλαμβάνει τον διαμοιρασμό της ροπής ανάμεσα στον μπροστινό και στον πίσω άξονα, υπάρχει και ένα μηχανικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης επιφορτισμένο με τον μνημονιακού επιπέδου έλεγχο των κατευθυντήριων τροχών.

Σημείο τριβής, κυριολεκτικώς και μεταφορικώς, συνιστά και το κιβώτιο ταχυτήτων, με τη γερμανική σχολή να δείχνει εμπιστοσύνη στην… ιδιοχείρως εξελιγμένη επτατάχυτη μονάδα διπλού συμπλέκτη και τους Βρετανούς να παραμένουν πιστoί στην παράδοση, επιστρατεύοντας το δοκιμασμένο στα δύσκολα αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων οκτώ σχέσεων της Aisin.

ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ

Είναι μάλλον περιττό να αναφέρουμε ότι φρένα και αναρτήσεις προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα. Αρκεί μια γρήγορη ματιά στις φωτογραφίες οι οποίες προηγήθηκαν ή που ακολουθούν για να διαπιστώσετε το εύρος των αλλαγών που πραγματοποιήθηκαν στο μεταλλικό περίβλημα των δύο crossovers ώστε να υποστηριχθεί… οπτικοακουστικώς η διαφορετικότητά τους.

Η διαδρομή που σε οδηγεί στο Κόκκινο Βοιωτίας, ένα χωριό που μετά βίας μετρά 700 μόνιμους κατοίκους, δίνει την ευκαιρία στα δύο αυτοκίνητα να καταθέσουν τα ασφάλτινα διαπιστευτήριά τους.

Στο κομμάτι του εθνικού δικτύου η ενδοτικότητα της ανάρτησης και η τυπική γερμανική προσέγγιση στο cockpit του Audi SQ2 διασφαλίζουν μια πιο stress free εμπειρία. Η δυνατότητα να αναπτύξεις υπερηχητικές ταχύτητες χωρίς να νιώθεις την ανασφάλεια να πλημμυρίζει τα εγκεφαλικά σου κύτταρα βρίσκεται πάντα εκεί, η επιλογή, παρ’ όλα αυτά, να κινηθείς με τα όρια ώστε να αποφύγεις τις κακοτοπιές και να διατηρήσεις τους βιορυθμούς του κινητήρα σε αποδοτικότερα επίπεδα είναι εκείνη που εντέλει ταιριάζει περισσότερο στην περίσταση.

Μονόδρομος, λοιπόν, η ενεργοποίηση του προγράμματος οδήγησης Efficiency μέσω του drive select, αν θες να δεις τη μέση τιμή της κατανάλωσης καυσίμου να αποκλιμακώνεται σταδιακά σε μονοψήφια νούμερα και να διατηρήσεις στην κατοχή σου την άδεια οδήγησης.

Στη σκιά γιγαντιαίων ογκόλιθων, πάνω σε εκκρεμή «πατάρια» τα οποία οφείλεις να εμπιστευθείς, με φόντο το γαλαζοπράσινα νερά μιας λίμνης που μοιάζει να πηγάζει από το κέντρο της γης, τα MINI JCW Countryman και Audi SQ2 καλούνται να αποδείξουν το… αυταπόδεικτο

Η εικόνα μέσα από το κέντρο ελέγχου του MINI JCW Countryman δεν είναι πολύ διαφορετική. Τα μπακετοειδή καθίσματα είναι σαφώς σκληρότερα και είναι πολύ πιθανόν να αποδειχθούν κουραστικά σε ένα μακρινό ταξίδι, η ανάρτηση «διαβάζει» με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τη μορφολογία της ασφάλτου, χωρίς να παραλείπει τα σημεία στίξης και η μεταμοντέρνα, έως εναλλακτική, προσέγγιση της εργονομίας απαιτεί μια σύντομη αλλά περιεκτική περίοδο προσαρμογής.

Πλανάροντας πάνω στην καυτή άσφαλτο με την όγδοη σχέση καρφωμένη στο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων και τον διακόπτη του «MINI Driving Modes» μονίμως στη θέση Green, μπορείς, μολαταύτα, να ελπίζεις ότι θα κατευνάσεις τους Θεούς των ορυκτών καυσίμων και ότι θα διατηρήσεις την κατανάλωση σε μονοψήφιους αριθμούς.

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛΛΟΥ

To τέλος μιας στενής ευθείας σε οδηγεί στην είσοδο ενός οικισμού με ελάχιστα σημάδια ζωής. Ένα εγκαταλελειμμένο βενζινάδικο, μερικοί θαμώνες ενός καφενέ και η κόκκινη «τέφρα» που χορεύει πάνω στη σκοροφαγωμένη πίσσα αποτελούν την περήφανη επιτροπή υποδοχής.

Πρόκειται για το Νέο Κόκκινο - Άγιος Ιωάννης για τους νεότερους, τη φυσική έδρα της ΛΑΡΚΟ, μιας μεταλλουργικής εταιρείας που ιδρύθηκε το 1963 και έκτοτε παραμένει σε λειτουργία, αποτελώντας έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς νικελίου στην Ευρώπη.

Όπου κι αν γυρίσεις το βλέμμα σου, θα έρθεις αντιμέτωπος με τα σημάδια που έχει αφήσει ο χρόνος και η βάναυση τελετουργία της εξόρυξης. Η σκαμμένη γη, τα ρυτιδιασμένα πρόσωπα όσων εξακολουθούν να μοχθούν για τη χαμένη τιμή της ελληνικής βιομηχανίας και η σκόνη στον αέρα που αναπνέεις σε προσγειώνει σε μια πολύ διαφορετική πραγματικότητα από εκείνην στο πλαίσιο της οποίας έχεις μάθει να ισορροπείς.

Αμήχανα και τα δύο καλογυαλισμένα τετράτροχα των 300 plus ίππων και των 60.000 ευρώ, γνωρίζοντας ότι ο δρόμος της επιστροφής περνά μέσα από ένα πραγματικό πεδίο μάχης από το οποίο ελάχιστοι έχουν καταφέρει να βγουν αλώβητοι.

Στην σκιά γιγαντιαίων ογκόλιθων, πάνω σε εκκρεμή «πατάρια» που οφείλεις να εμπιστευθείς, με φόντο το γαλαζοπράσινο νερό μιας λίμνης που μοιάζει να πηγάζει από το κέντρο της Γης, τα MINI JCW Countryman και Audi SQ2 καλούνται να αποδείξουν το… αυταπόδεικτο. Ότι, δηλαδή, δύο τετρακίνητα crossover μπορούν να αναμετρηθούν με όσα ο Άνθρωπος και η Φύση δημιουργούν.

Με θρησκευτική ευλάβεια και προσοχή σε εκείνα τα κομμάτια γης που δεν συγχωρούν το λάθος και περίσσιο θάρρος εκεί όπου η πλαγιολίσθηση βρίσκει το απόλυτο πεδίο εφαρμογής, οι δύο ασφάλτινοι, κατά τ’ άλλα, συνοδοιπόροι μας φάνηκαν να το απολαμβάνουν όσο και εμείς.

Λιγότερο ενθουσιώδες το Audi SQ2 αλλά εξίσου αποτελεσματικό, εκρηκτικό το MINI Countryman με τα διακριτικά «John Cooper Works», θα σε οδηγήσει με τον τρόπο του σε έναν διαφορετικό ρυθμό. Σε ένα ιλιγγιώδες ταγκό, το τελευταίο πριν το τέλος του happy hour και τον επαναπατρισμό στον πρότερο ασφάλτινο βίο δύο άσπονδων εχθρών.