Δοκιμάζουμε τη νέα Jaguar E-Pace P 250

Tι είναι εκείνο που κάνει το αυτοκίνητο τόσο διαφορετικό από άλλα βιομηχανικά προϊόντα μαζικής παραγωγής όπως ένα σούπερ ντούπερ ψυγείο-ντουλάπα ή ένα hyper 8K panel (φευ, made in China); Είναι προφανώς το ότι αποτελεί ένα κορυφαίο συναισθηματικό γεγονός για την ζωή του ιδιοκτήτη του την ίδια στιγμή που ως αντικείμενο ταυτίζεται όσο κανένα άλλο με την ιστορία και το κοινωνικό καρδιογράφημα του τόπου και του λαού που το παράγει. Πάρτε για παράδειγμα την Jaguar E-Pace.

Την είχαμε στην διάθεσή μας για δοκιμή εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης της Βρετανίας μετά των Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και νιώθαμε σαν να βρισκόμαστε σε απευθείας σύνδεση με το Number 10 της Downing Street και το θυμικό μιας αγαπημένης ράτσας, που όπως χαριτολογώντας έλεγε και ένας θυμόσοφος δημοσιογράφος μιλώντας για τους Άγγλους, «μπορούν να αντιμετωπίσουν τα πάντα, εκτός από την πραγματικότητα». Κάτι που ίσχυσε όσο οπουδήποτε αλλού για την αυτοκινητοβιομηχανία τους. Με πρώτη και... καλύτερη την Jaguar, που περνώντας δια σκουριάς και Μondeo-XType βρίσκεται πλέον στην πιο δυναμική φάση της.

Και αν το χιούμορ της Ιστορίας στάθηκε το ίδιο φλεγματικό όπως αξίζει στους Βρετανούς, με τους κατακτημένους Ινδούς να επιστρέφουν ως διασώστες, η Tata έβαλε το χεράκι της να την ανεβάσει πάνω στο βαγόνι των νέων καιρών και την ασταμάτητη «ταμειακή μηχανή» των SUV. Μπορεί οι Βρετανοί για άλλη μια φορά στην διαδρομή τους να μετατρέπουν το κρασί σε νερό, όπως έλεγε ο Όσκαρ Ουάιλντ, όμως η Jaguar δείχνει τον δρόμο για το πως μπορείς να δημιουργείς βιομηχανικά και αισθητικά wow factors σε μια εποχή που χρειάζεται κόπος και πρόγραμμα για να ξεχωρίσεις (και έχεις και τους δαίμονες του Βrexit να σου βάζουν τρικλοποδιές).

Η ντίβα

Τι κάνει την E-Pace τόσο διαφορετική από όλα τα μεσαία premium μοντέλα της κατηγορίας της; Μα πρώτα και κύρια αυτή η αίσθηση ενός ιστορικού background που όσο και αν ψάξεις δεν θα βρεις σε οποιοδήποτε από τα Γερμανικά μοντέλα που στέκονται απέναντί της. Στοιχείο που δεν μένει κενό γράμμα, καθώς η σχεδίαση και η γενικότερη παρουσία την διαφοροποιούν από οτιδήποτε άλλο υπάρχει εκεί έξω. Ιδανικές αναλογίες, όμορφες λεπτομέρειες, κουπέ αισθητική, παράδοση και μοντερνιτέ, χαρακτήρας και άποψη σε γενναίες ποσότητες.

Είναι χωρίς αμφιβολία το πιο όμορφο και πιο ξεχωριστό αυτοκίνητο σ’ αυτή την συνομοταξία -και όχι μόνο- και αποτελεί το διαβατήριο να καταχωρηθεί ο ιδιοκτήτης της σε ένα club των λίγων και των εκλεκτών. Χωροταξικά, η μικρότερη Jaguar της ιστορίας βρίσκεται στον μέσο όρο της κατηγορίας, αν και οι πιο πολλοί θα σταθούν στα άνετα καθίσματα (υπέροχο το δέρμα στην έκδοση της δοκιμής) και στην γενικότερη αίσθηση ενός premium χώρου να ζει και να ταξιδεύει κανείς.

Κάτι που ενισχύεται και από τον υπόλοιπο διάκοσμο αλλά και την σχεδίαση στο ταμπλό που μπορεί να μην έχει την star wars πολυτέλεια μιας Velar είναι όμως ξεχωριστή και τουλάχιστον όχι ένα ακόμα copy-paste όλων των γερμανικών μοντέλων αυτής της κατηγορίας.

Οι παρατηρητικοί θα προσέξουν κάποιες επιμελώς κρυμμένες «εκπτώσεις» στα πλαστικά, οι πιο techno freaks θα ήθελαν ένα λίγο πιο ψαγμένο σύστημα infotainment τουλάχιστον ως προς το user interface, όμως κανείς δεν θα παραπονεθεί για το well being αίσθημα που νιώθεις εντός της. Όπως επίσης δεν θα παραπονεθεί ούτε για την εξαιρετική θέση οδήγησης, ούτε και για το επίπεδο του εξοπλισμού, που είναι πλήρες και μέσα στο τεχνολογικό status της εποχής.

Διχασμένο κορμί

Στα μηχανικά μέρη, η γρήγορη δίλιτρη E-Pace παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό front line το οποίο όμως πιο πίσω κρύβει κάποιες επιλογές που έχουν επιβληθεί μάλλον για λόγους κόστους. Στο πρώτο συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα ο Ingenium δίλιτρος τετρακύλινδρος, ο πρώτος four-pot σε Jaguar μετά από την αλήστου μνήμης Χ-Type. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα μοτέρ της κατηγορίας του όχι μόνο στα αριθμητικά του στοιχεία, αλλά -κυρίως- στην απόδοσή του σε πραγματικές συνθήκες.

Ελαστικός και χωρίς καθόλου lag, ανεβάζει από χαμηλά με εντελώς γραμμικό τρόπο, και παραμένει ορεξάτος και ακμαίος έως ψηλά στο στροφόμετρο. Συνεπικουρείται σε αυτό από ένα πολύ καλό αυτόματο της ΖF 9 σχέσεων, το οποίο έχει καλή απόκριση στο kickdown ακόμα και στο «normal» πρόγραμμα οδήγησης, και γίνεται ακόμα πιο γρήγορο στο πρόγραμμα dynamic (υπάρχουν άλλα δύο προγράμματα, eco και off road).

Σε ότι αφορά την κατανάλωση, τα 9 l/100 km είναι ευσεβής πόθος και επιτυγχάνονται μόνο σε συγκρατημένο ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο, με έναν μέσο όρο των 11 l/100 km να φαντάζει πιο κοντά στην πραγματικότητα, ιδίως για τον οδηγό που το δεξί του πόδι δεν μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό.

Πώς είναι στον δρόμο η E-Pace των 250 ίππων;

Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα αυτοκίνητο «δύο ταχυτήτων». Από τη μια υπάρχει το εξαιρετικό πακέτο του κινητήρα και του κιβωτίου ταχυτήτων, το οποίο μαζί με το σύστημα διεύθυνσης στέκονται στο ύψος των σπορ περιστάσεων. Και από την άλλη υπάρχουν κάποιες εγγενείς αδυναμίες και κάποιες ανεξήγητες επιλογές που δημιουργούν ένα οδηγικό χαρακτήρα με αρκετές «ιδιαιτερότητες» (για να το πούμε κομψά). Ο λόγος βέβαια για το μεγάλο βάρος το οποίο δεν κρύβεται.

Και από την άλλη η επιλογή της εταιρίας να βάλει ελαστικά με 55άρι προφίλ σε ένα ήδη ψηλωμένο αμάξωμα, στο οποίο έχουν γίνει και οι προφανείς παραχωρήσεις σε ό,τι αφορά το σετάρισμα της ανάρτησης ώστε να κρατήσει τα όποια σπορτίφ προσχήματα. Τα οποία διατηρεί σε μεγάλο βαθμό όταν οι ρυθμοί είναι στο 8/10, με τον κινητήρα να έχει κέφι σε όλη την κλίμακα των στροφών, το κιβώτιο της ZF να έχει το σωστό λογισμικό για την περίσταση και το πολύ γρήγορο τιμόνι σε μία διαρκή live μετάδοση όσων συμβαίνουν με τους εμπρός τροχούς.

Το τελευταίο στην «dynamic» ρύθμιση γίνεται ακόμα πιο γρήγορο και άμεσο, σε βαθμό που απαιτεί εξοικείωση από τον οδηγό ώστε να μην διορθώνει διαρκώς στην μέση της στροφής (θυμίζει πολύ τα αντίστοιχα ήθη της Alfa Romeo). Από εκεί και πέρα όμως τα πράγματα ακολουθούν έναν διαφορετικό δρόμο. Τα υψηλού προφίλ ελαστικά σε συνδυασμό με την μεγάλη απόσταση από το έδαφος περιορίζουν τις όποιες σπορτίφ προθέσεις, με τις κλίσεις να είναι αυξημένες και την γενικότερη συμπεριφορά να στερείται της ακρίβειας και της σιγουριάς στις αλλαγές πορείας που έχει μία Macan για παράδειγμα. 

Μιλάμε βέβαια για στροφιλίκι και πολύ γρήγορες ανοιχτές καμπές όπου ελάχιστοι από τους ιδιοκτήτες της θα αναζητήσουν το όριο και τα χιλιόμετρα είναι ήδη πολλά. Σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις παρέχει ένα κορυφαίο πακέτο δύναμης και οδηγικής επιβολής, με προνομιακό πεδίο δράσης τον αυτοκινητόδρομο και την ικανότητά της να ταξιδεύει ατέλειωτες ώρες και σε απαγορευτικές ταχύτητες και μία αρχοντική διάσταση που τιμά στο έπακρο το αιλουροειδές στο τιμόνι.

Tί μένει τελικά από την δοκιμή της E-Pace των 250 ίππων. Μένει πρώτα και κύρια αυτό το wow factor που την ακολουθεί παντού όπου σταθεί και όπου βρεθεί. Είναι η ντίβα της κατηγορίας της και το υποστηρίζει στο μέγιστο βαθμό και όσο το επιτρέπει το τρέχον ιστορικό κάδρο, ένα προϊόν του Νησιού, που παρά την Ινδική βοήθεια, παραμένει γνήσιο τέκνο μιας βρετανικής ιδιοσυγκρασίας που λατρεύουμε.

Μπορεί κάποια ελαττώματά της και μερικές εμφανείς οδηγικές ιδιοτροπίες να αφήνουν μια αίσθηση ανολοκλήρωτου και κάποιες προσδοκίες ανεκπλήρωτες κυρίως ως προς το σπορτίφ ζητούμενο. Όμως παραμένει ένα προϊόν με εμφανή την αίσθηση της ιστορικής συνέχειας και μιας κουλτούρας μοναδικής όχι μόνο στην αυτοκινητοβιομηχανία.

Τα 66.899 ευρώ που κοστίζει η βασική έκδοση της P250 δεν είναι λίγα. Όμως η E-Pace είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να είναι κάθε αυτοκίνητο: πρώτα και κύρια μια υπόθεση συναισθηματικής αγωγής και λιγότερο ένα άθροισμα λαμαρίνας και πλαστικού. Ούτως ή άλλως, στον κεντρικό καναπέ του πάρτι, υπάρχει θέση πάντα για μόνο έναν. 

ΜΟΝΤΕΛΟ JAGUAR E-PACE P 250 AUTO AWD 2019   TIMH €66.900   ΤΕΛΗ €525

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 1.998, Turbo, 4 Κύλινδρος, Σε σειρά  ΚΑΥΣΙΜΟ Αμόλυβδη Βενζίνη

ΙΣΧΥΣ kW(PS)/rpm 183(249)/5.500  ΡΟΠΗ Nm/rpm 365/1.200

ΜΕΤΑΔΟΣΗ Αυτόματο, 9 σχέσεων, αυτόματη τετρακίνηση

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 0-100 σε 7,9 sec, τελική 230 km/h

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ/CO₂ 10,7 L/100km, 189 g/km

JAGUAR E-PACE P 250 AUTO AWD 2019

ΥΠΕΡ ΕΜΦΑΝΙΣΗ, ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΙΝΗΤΗΡΑ, ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ, ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

ΚΑΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΡΟΣ, ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΥΨΗΛΟΥ ΠΡΟΦΙΛ, ΤΙΜΗ