Δοκιμάζουμε το Hyundai i30N Performance 275 PS


Μαζί με όλα τα αρκτικόλεξα GT, GTI, RS, ST, R, GTR, κ.λπ. βάλτε στον κατάλογο και το γράμμα N. Και βάλτε το πολύ ψηλά στην λίστα!

  • ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΤΑΡΗΣ, ΦΩΤ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΟΣ, HYUNDAI
  • 14/7/2019

- Αλήθεια είναι τόσο καλό;

Το ήξερα ότι θα κάνεις αμέσως αυτή την ερώτηση. Στην απάντησα τόσες φορές όλες αυτές τις ημέρες που σε συναντούσα να το ζαχαρώνεις. Σου απαντώ και πάλι: Ναι, είναι πολύ καλό. Παραπάνω απ' όσο οι προκαταλήψεις και το λελογισμένο ρίσκο της πρώτης προσπάθειας μας άφηναν να περιμένουμε. Να τα πάρουμε όμως με τη σειρά, τι λες;

- Και πόσο κάνει;

Επιμένεις να πάμε στο τέλος. Μη βιάζεσαι, ρώτα κάτι άλλο.

- Τι εστι λοιπόν «Ν»; Και από που και ως που η Hyundai κάνει παιχνίδι σε δύσκολη ευρωπαϊκή έδρα;

Αν πιστέψουμε τα «γλαφυρά» της εταιρίας, το Ν έρχεται από το Νamyang που είναι η έδρα της και το Nurburgring όπου έγιναν οι δοκιμές. Θυμίζει λένε και γρήγορο «εσάκι», που μας αρέσει σαν εικόνα. Στα σοβαρά πάντως, η Hyundai έχει ήδη δώσει τα ευρωπαϊκά της διαπιστευτήρια. Και για αυτή εδώ την πρώτη προσπάθεια στα «βαθιά» έκανε την χρυσή μετεγγραφή. Τον λένε Albert Biermann, και ήταν αυτός που έκανε… υγρά τα όνειρά σου επί 20 και πλέον χρόνια φτιάχνοντας όλες της ΒΜW σειράς «Μ». Βάλε μαζί τους φιλόδοξους και επίμονους Κορεάτες, βάλε δίπλα τον Γερμαναρά με τα πτυχία και τα γαλόνια, βάλε και Nurburgring, και WRC, και εταιρική δίψα για Premier League, και ιδού μπροστά σου το πολυσυζητημένο i30N. Το γρήγορο, το καλό, το Performance, με τα 275 άλογα. Και σ’ αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ το χρώμα, μην ψάξεις άλλο.

- Εσένα σου άρεσε το TypeR. Αυτό πολύ συγκρατημένο το βλέπω…

Επιλογή τους και καμάρι τους. Γερμανική η σχολή, Golf ο επίσημος αντίπαλος, αναμενόμενη και η χαμηλών τόνων προσέγγιση. Πάντως αν το προσέξεις θα δεις ότι δεν του λείπουν τα σπορτίφ στεροειδή, έστω και συγκαλυμμένα. Με τους 19ρηδες τροχούς και τα 35άρια PZero είναι χαμηλότερο κατά 8 χιλιοστά, υπάρχουν μπόλικα αεροδυναμικά βοηθήματα με πιο χαρακτηριστική την αεροτομή στην οροφή, διπλή μπούκα πίσω (έχω να σου πω πολλά για αυτή παρακάτω, περίμενε...), κόκκινες δαγκάνες σε μεγάλους δίσκους «ταψιά», και διάσπαρτα τα λογότυπα «Ν» για να μπαίνεις στο νόημα. Απαρατήρητο πάντως δεν περνάει, σε είδα να το χαζεύεις και να το «δουλεύεις» μέσα σου. Λες;

- Ο κινητήρας πάει;

Πάει αλλά δεν τα «σπάει». Nα στο πω απλά: είναι ένα από τα πιο γραμμικά δίλιτρα turbo της αγοράς. Πουθενά δεν θα βρεις ξέσπασμα και την απογείωση που περιμένεις. Όλα Γερμανικά, τακτοποιημένα και καθώς πρέπει, με ένα overboost για λίγα δευτερόλεπτα να είναι η μόνη παρεκτροπή. Και οι επιδόσεις, ΟΚ, μέσα στο πνεύμα της κατηγορίας, με την κοντή 2α να κόβει κάποια δέκατα στο 0-100 km/h. Το ζητούμενο εδώ είναι η απόδοση σε καθημερινή χρήση, και εκεί το κορεάτικο μοτέρ διαπρέπει. Α, να ξέρεις ότι ταξιδεύει και ήσυχα. Στα 140-150 πας κύριος, χωρίς θορύβους (εκτός ίσως από τα λάστιχα) και με το γκάζι έτοιμο να σε κάνει τροχειοδεικτικό της Υλίκης αν το επιθυμείς και αντέχει η τσέπη σου τα πρόστιμα.

- Καίει;

Έναν σκασμό. Δύσκολα θα πέσεις κάτω από τα 11 λίτρα και μόνο σε χαλαρό ταξίδι με παιδιά και σκυλιά. Ευκολάκι τα 14-15 λίτρα. Χαλάλι όμως. Περνάς καλά και «αυτό βγαίνει προς τα έξω».

- Χειροκίνητο μόνο; Αυτόματο δεν έχει;

Για να σου πω την αλήθεια έχουμε πλέον καλομάθει με τα αυτόματα και μπαίνοντας ψάχνεις paddles. Όμως οι Γερμανο-κορεάτες έχουν φτιάξει ένα τέλειο κιβώτιο. Κορυφαίο το λεβιεδάκι (Type-Rίζει έντονα αν με καταλαβαίνεις), άμεσο και ακριβές το κούμπωμα, έξυπνη κλιμάκωση χωρίς κενά (πρώτη, δευτέρα πιο κοντές με διαφορετική τελική σχέση, λίγο πιο μακριές οι υπόλοιπες). Είναι και εκείνο το rev-matching που σε κάνει να αλλάζεις ταχύτητες μόνο για να ακούς το μοτέρ να γουργουρίζει και να σε προκαλεί χαριτωμένα να παίξεις μαζί του, λες και έχεις βγάλει βόλτα τον άτακτο σκύλο σου. Τρελό κέφι. Έχει και gear shift led-άκια για να το παίζεις «fast and furious». Α! Να μην ξεχάσω. Έχει και κανονικό χειρόφρενο! Επιτέλους!

- Τι σε χάλασε;

Ελάχιστα. Κυρίως το άχρωμο σαλόνι. Δεν του λείπει η ποιότητα και τα καλά πλαστικά. Και χώρους έχει, και πρακτικό είναι, τα γνωστά. Όμως δεν σε «ψήνει» ότι πρόκειται για κάποια ειδική έκδοση. Ακόμα και τα πολύ καλά μπάκετ, έχουν μία ξεπερασμένη επένδυση. Λίγη αλκαντάρα ρε παιδί μου, λίγη σχεδιαστική ένταση, λίγο WRC «χρώμα», κάτι τις παραπάνω. Τουλάχιστον υπάρχουν τα ηλεκτρονικά να παίζεις.

- Ποια ηλεκτρονικά, τι εννοείς;

Τα πάντα όλα. Όρεξη να έχεις να παίζεις με τις ρυθμίσεις κάθε μιας παραμέτρου του αυτοκινήτου. Και δεν μιλάω για τα συνήθη «μπιχλιμπίδια» ενός infotainment (που είναι και πλούσιο στην περίπτωση του i30). Ούτε για τα συστήματα υποβοήθησης του οδηγού, έχει και από αυτά. Υπάρχουν πιο «ψαγμένα» πράγματα. Έχουμε και λέμε: Το αυτοκίνητο έχει τρία προγράμματα «κανονικής» λειτουργίας (Normal, Sport και Eco) συν μία έξτρα λειτουργία, την «Ν». H «Ν» σου δίνει την δυνατότητα να μπεις στο πρόγραμμα «Custom» και να αλλάξεις όλα τα λειτουργικά μέρη του αυτοκινήτου όπως εσύ επιθυμείς. Μπερδεύτηκες; Περίμενε, τώρα αρχίζει το καλό. Ρυθμίζεις την απόκριση του κινητήρα (σε τρία επίπεδα), το Rev Matching - Κράτημα στροφών κινητήρα για αλλαγές χωρίς χασομέρια και κρεμάσματα (σε 4 επίπεδα), τη λειτουργία του διαφορικού (σε δύο επίπεδα), τον ήχο του κινητήρα (σε τρία επίπεδα), το σετάρισμα της ανάρτησης (σε τρία επίπεδα), και την απόκριση του συστήματος διεύθυνσης (σε τρία επίπεδα), και το ESC (σε τρία επίπεδα, μαζί με το off). Πάρε κομπιουτεράκι και πριν τρελαθείς σου λέμε ότι έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε... 1.944 διαφορετικές ρυθμίσεις του αυτοκινήτου από την οθόνη αφής σου. Εντυπωσιακό; Ναι, όντως είναι. Και παράλληλα σε «δένει» με το αυτοκίνητο με τρόπο μοναδικό.

- Έχει και άλλα ωραία;

Άκου να δεις. Ανοίγεις το πορτμπαγκάζ και τι βλέπεις: μία χοντρή μπάρα θόλων που δεν χωρούσε αλλού και την πέρασαν μέσα από τις βαλίτσες (κόβει και χώρο). Έχει μια old school ανεμελιά αυτό το αυτοκίνητο που σε τρελαίνει. Σκύψε από κάτω και δες. Ενισχύσεις στα εμπρός ψαλίδια, εγκάρσιες ενισχύσεις στο πλαίσιο, καθαρή αναλογική μηχανολογία σε καιρούς που βάζουν τα τσιπάκια να κάνουν όλη τη δουλειά. Είναι και ο ήχος. Και τι ήχος! Θες να πας διακριτικά, πατάς το «Νormal» πρόγραμμα και είσαι τζέντλεμαν. Θες να γίνεις το θέαμα στις πλατείες των Αθηνών και ο μπουρλοτιέρης της Κυψέλης; Βάζεις το «Ν», πατάς το αντίστοιχο προγραμματάκι και αρχίζει τις πάσης φύσεως και εντάσεως μπαλοθιές, ένα μείγμα Κρητικού γλεντιού με εποχούμενο Rockwave ηλεκτρισμό. Απίστευτος ήχος από δίλιτρο μοτεράκι (το Type R μοιάζει «γατάκι» μπροστά του σ’ αυτό το σημείο) και ένα μοναδικής λύσσας οπαδιλίκι της... «Θύρας Ν» που σε κάνει για πάντα δικό του.

- Στρίβει;

Αν στρίβει λέει; Και με το παραπάνω. Και με πολλούς τρόπους. Ο πρώτος και ο πιο καθηλωτικός έχει να κάνει με το απίστευτο μπροστινό. Δεν γνωρίζουμε τι μαγικό φίλτρο πότισε το e-diff ο Γερμανός, όμως τέτοια επιμονή να μην ανοίγει την τροχιά του δεν βρίσκεις εύκολα σε άλλο αυτοκίνητο στην ελληνική άσφαλτο. Μπορείς να δοκιμάσεις τα πάντα, με ESP, χωρίς ESP, σε γλιστερό, σε ανηφορικό και κατηφορικό, με το γκάζι στο πάτωμα, με γραμμές ή εντελώς άγαρμπα. Τίποτα! Το εμπρός μέρος διαγράφει «διαβήτης» την στροφή χωρίς κλίσεις και την παραμικρή υπόνοια ότι θα βγάλει «μούτρα». Το κάνεις και το ξανακάνεις στην ανοιχτή φουρκέτα (νύχτα στην Πάρνηθα...) και κατεβαίνεις ψάχνοντας με φακό κάτω από το αμάξωμα για να βρεις που έχουν κρύψει την τετρακίνηση. Σαν καλοστημένο Group N με λίγα παραπάνω κιλάκια. Πραγματικά μοναδικό!

- Μόνο αυτό;

Όχι. Έχει κι άλλο. Κατ’ αρχάς βρες την ρύθμιση που σου πάει. Eμείς βρήκαμε το δικό μας σετάρισμα (και την ησυχία μας!) τοποθετώντας όλα στο Sport και την ανάρτηση στο Normal. Γλιτώνεις μια περιττά σκληρή ανάρτηση και γίνεται πιο προβλέψιμο στο όριο. Και το παιχνίδι ξεκινά. Θέλεις να πας με γκάζι και το μπροστινό; Πηγαίνει τρένο, όσο λίγα μπροστοκίνητα αυτή την στιγμή. Θέλεις λίγο παιχνίδι με την ουρά; Αφήνεις γκάζι, τιμονιάζεις, πιάνεις τροχιά, επιταχύνεις στην έξοδο, και voila! Θέλεις (και μπορείς...) να πηγαίνεις με τα τέσσερα; Και αυτό το κάνεις βγάζοντας εντελώς off το ΕSP και έχοντας πλήρη επίγνωση ότι αναλαμβάνεις την ευθύνη (και γνωρίζεις καλά την ποιότητα της ασφάλτου εμπρός σου). Πολυδιάστατο και πολυτάλαντο. Και κάτι ακόμα εξίσου σημαντικό. Όσο το πιέζεις τόσο ξεδιπλώνει τις αρετές του. Όπως συμβαίνει σε όλα τα σωστά εξελιγμένα σπορ αυτοκίνητα αυτού του κόσμου. Το τιμόνι από βαρύ αλλά λίγο μονοδιάστατο γίνεται πληθωρικό σε πληροφόρηση, η ανάρτηση κρατά στιβαρά το αμάξωμα σε τροχιά, τα φρένα με την παράξενη αίσθηση σε «πολιτική» χρήση γίνονται «πολεμικά» και γεμάτα αυτοπεποίθηση, ενώ και το πλαίσιο δείχνει ότι η δουλειά που έχει γίνει με τις ενισχύσεις, το έχουν κάνει μια αληθινή σπορ κατασκευή και όχι ένα «μαμίσιο» tuning ενός γρήγορου i30 με turbo.

- Πήγες και στα Μέγαρα; Για λέγε;

Όπως ακριβώς το περίμενες. Απόλυτα συμμετοχικό, με ένα εκπληκτικό μπροστινό να παίζει στα δάχτυλα τα ταλαιπωρημένα Μέγαρα, και την ουρά να έχει διάθεση για αταξίες (χάνεις σε δευτερόλεπτα αλλά κερδίζεις σε διασκέδαση). Το μοτέρ είναι τέρας γραμμικότητας (μετά από μερικούς γύρους μαθαίνεις να βγάζεις την διαδρομή μόνο με τρίτη, τετάρτη μπαίνει στην ευθεία), το κιβώτιο παραμένει άμεσο και χωρίς ίχνη κόπωσης, το τιμόνι έχει πάντα την σωστή πληροφορία για του που κοιτάζουν οι τροχοί, και το μόνο που μας έλειψε ήταν ένα «κλικ» περισσότερη αυτοπεποίθηση στο «βαθύ» φρενάρισμα της τελευταίας στιγμής. Μια πίστα πάντα βγάζει στην επιφάνεια είτε τα κρυμμένα κουσούρια είτε τα έξτρα ταλέντα ενός αυτοκινήτου. Και στο «Ν» έγινε σίγουρα το δεύτερο, όντας το ίδιο χαρισματικό είτε σε track day είτε στην Εθνική λίγο πιο πάνω. Ιδίως όταν όλο αυτό συνοδεύεται από «κατά ριπάς» πυροβολισμούς που παίζουν με την χαρτογράφηση του μυαλού σου, μένοντας διαρκώς έκπληκτος από το τι κατάφεραν με την πρώτη φορά στην Hyundai.

- Θα το αγόραζες;

Μου βάζεις δύσκολα. Θα στο πω όπως το έζησα. Δεν θα το έπαιρνα για να γράψω χρόνους στην πίστα (το κάνει κι αυτό!). Δεν θα το επέλεγα για το ταξίδι μου με άνεση και λογικό κόστος σε βενζίνη (και αυτό το κάνει εν μέρει). Δεν θα το διάλεγα αν είχα ακόμα το φόβο τι θα πω στους γνωστούς μου (αν και τα λύσαμε αυτά πιο πάνω). Θα ήταν όμως το πρώτο κλειδί που θα άρπαζα αν ήταν να περάσω καλά, να ξεδώσω στην Παραλιακή και να κάνω την Πάρνηθα να αναστενάξει. Εν τέλει, ένα αυτοκίνητο δεν είναι μόνο λογιστική και το star system της παρέας. Ένα σπορ αυτοκίνητο είναι πρώτα και πάνω από όλα ένας ζωντανός οργανισμός και όχι δευτερόλεπτα ή κάποια ευρώ παραπάνω. Ξεκόλλα. Το λένε i30N, είναι Hyundai (μην ντρέπεσαι να το πεις), και ναι, είναι ότι πιο πωρωτικό και «fun to live» μπορείς να βρεις σ’ αυτή την κατηγορία. Τώρα ρώτα με.

- Πόσο κάνει λοιπόν;

Εδώ αρχίζουν τα ωραία. Κρατήσου: Από 26.990 ευρώ το «βασικό» με τους 250 ίππους και από 28.750 ευρώ το «καλό» με τους 275 ίππους, το μπλοκέ διαφορικό και τις 19άρες ζάντες (δεν τίθεται θέμα, πας κατευθείαν στο δεύτερο). Και όλα με φουλ πακέτο εξοπλισμού. Πρόκειται για το απόλυτο εμπορικό νοκ-αουτ στον ανταγωνισμό. Και δίχως αμφιβολία το κορυφαίο value for money για την ελληνική αγορά αυτή την στιγμή ανεξαρτήρως κατηγορίας. Ποτέ η καθαρόαιμη σπορ απόλαυση αυτού του επιπέδου δεν ήταν τόσο προσιτή, και πρέπει ν' ανέβεις σχεδόν στα διπλά λεφτά για να βρεις κάτι που να σε κάνει να το σκεφτείς.

- Να το αγοράσω;

Αν δεν έχεις το σύνδρομο της άλλης άκρης του τηλεφώνου («αγάπη μου αγόρασα ένα Hyundai»), προχώρα άφοβα. Η Hyundai ωρίμασε, βλέπει ψηλά, και όπως φαίνεται μπορεί πλέον να δίνει και μαθήματα και εκτός έδρας. Αν είσαι μιας κάποιας ηλικίας θα θυμηθείς το γλυκό κρασί της νιότης σου και την μεταμεσονύκτια έξαψη με τα Σαξόραλα (πάει καιρός, θυμάσαι;). Αν είσαι νεότερος θα βρεις ένα ψαγμένο πακέτο που συνδυάζει την Γερμανική τελειοθηρία με κάμποση από την δημιουργική «αρρώστια» των Κορεατών (και έχουν μπόλικη από δαύτη, σπουδαία ράτσα, διάβασε κανένα βιβλίο, δες το «Old Boy» και θα καταλάβεις). Και το αποτέλεσμα αγγίζει το ιδανικό: ένα αυτοκίνητο που ξεχειλίζει από συναίσθημα και ένταση, την ίδια στιγμή που μπορεί να είναι προσγειωμένο (ποτέ όμως αποστειρωμένο). Το ότι μπαίνει με το «καλημέρα» και από την μπροστινή πόρτα στην λίγκα των Golf, 308, Μegane κ.λπ., είναι από μόνο του τεράστια επιτυχία. Το ότι σε κάνει να μην σου λείπουν ούτε να τα συγκρίνεις, ακόμα μεγαλύτερη. Και το ότι σε σήκωσε από τον καναπέ να πας να στρίβεις μαύρα μεσάνυχτα στην Πάρνηθα όπως τότε (το «τότε» του καθενός μας) δικαιωματικά δίνει στο «Ν» μια θέση ανάμεσα σε όλα τα άλλα καταξιωμένα «οικόσημα» της σπορ παρέας. Και μάλιστα ψηλά, πολύ ψηλά στην λίστα. Ναι, τόσο καλό είναι!

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΜΟΝΤΕΛΟ HYUNDAI i30 HATCHBACK i30N Performance 275 PS 2019   TIMH €26.990   ΤΕΛΗ €436

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 1.998 cc, Turbo, 4 Κύλινδρος, Σε σειρά  ΚΑΥΣΙΜΟ Αμόλυβδη Βενζίνη

ΙΣΧΥΣ kW(PS)/rpm 202 (275)/6.000  ΡΟΠΗ Nm/rpm 353/1.450-4.700

ΜΕΤΑΔΟΣΗ Χειροκίνητο, 6 σχέσεων, κίνηση στους εμπρός τροχούς

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 0-100 σε 6,6 sec, τελική 250 km/h

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ/CO2 5,7 L/100km, 178 g/km

HYUNDAI i30 HATCHBACK i30N Performance 275 PS 2019

ΥΠΕΡ ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΗ ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, FUN TO DRIVE (AND LIVE), ΠΡΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΧΡΗΣΗ

ΚΑΤΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΥΣΙΜΟΥ, ΆΧΡΩΜΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ (ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ)