First Drive: Ferrari Purosangue - Οδηγούμε το πρώτο SUV της ιταλικής φίρμας

Κάποια στιγμή πρέπει να κυκλοφόρησε ένα υπόμνημα. Σύμφωνα με αυτό όλα τα σούπερ SUV θα έπρεπε να ακολουθούν το ίδιο πρότυπο: twin-turbo V8 κινητήρας, αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων με μετατροπέα ροπής και μόνιμη τετρακίνηση, όλα πακτωμένα σε ένα κομψό αλλά συμβατικό τετράθυρο αμάξωμα. Αυτή είναι η φόρμουλα που εφαρμόζουν οι Mercedes-AMG, Porsche, Maserati, BMW, Aston Martin, Lamborghini και Audi. Η Ferrari, όμως, δεν έλαβε ποτέ αυτό το υπόμνημα. Έτσι, το πρώτο της SUV, η Purosangue, (πουροσάνγκουε, ο καθαρόαιμος στα ιταλικά) χρησιμοποιεί έναν ατμοσφαιρικό V12 βενζινοκινητήρα 6,5 L, ισχύος 725 PS και ένα κιβώτιο ταχυτήτων διπλού συμπλέκτη τοποθετημένο στο πίσω μέρος. Η ισχύς στον μπροστινό άξονα παρέχεται από ένα ξεχωριστό κιβώτιο δύο ταχυτήτων που είναι ενεργό μόνο σε συνδυασμό με τις τέσσερις πρώτες ταχύτητες του πίσω άξονα. Οι πίσω πόρτες είναι ηλεκτρικά και ανάστροφα ανοιγόμενες, προσφέροντας εύκολη πρόσβαση σε ένα ζευγάρι θερμαινόμενων, αεριζόμενων πίσω καθισμάτων που κάνουν και μασάζ.

Και υπάρχουν και τα ενεργά αμορτισέρ TrueActive Spool Valve (TASV) της Multimatic, σύστημα ενεργής τετραδιεύθυνσης και ένα αμάξωμα που έχει περισσότερα αεροδυναμικά τρικ από ένα μονοθέσιο της Formula 1. Η Ferrari γνώριζε ότι το πρώτο της SUV έπρεπε να είναι κάτι το ιδιαίτερο και η προσπάθεια που θα προέκυπτε να αποτελέσει ένα εξαιρετικό συμπλήρωμα σε γκαράζ με άλλα εξωτικά τετράτροχα, ένα valet parking ή ένα κρησφύγετο. 

Λαμπερό αστέρι

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η Purosangue χρησιμοποιεί πολλή δανεισμένη μηχανολογία, αλλά αυτή είναι μια καλοδεχούμενη συγκατάβαση όταν τα εξαρτήματα προέρχονται από την 812 Superfast, με την οποία η Purosangue μοιράζεται τον F140 V12 κινητήρα ξηρού κάρτερ με άμεσο ψεκασμό. Εδώ, αυτό το λαμπερό κινητήριο «αστέρι» είναι ρυθμισμένο για περισσότερη ροπή στο κάτω άκρο (80 τοις εκατό της μέγιστης ροπής των 716 Nm του είναι διαθέσιμο στις 2.100 rpm), αλλά εξακολουθεί να είναι καλό ως τις 8.000 rpm, όταν η βελόνα του στροφόμετρου μπαίνει στα κόκκινα.

Το μπροστινό κιβώτιο προέρχεται από αυτό που έκανε το ντεμπούτο του στη FF και είναι μακριά από το εμπρός μέρος του κινητήρα, με δύο συμπλέκτες που επιτρέπουν torque vectoring στον μπροστινό άξονα (και επιτρέπουν στο μπροστινό κιβώτιο δύο ταχυτήτων να συγχρονίζεται με τις τέσσερις πρώτες σχέσεις του πίσω κιβωτίου). Το μακρύ καπό της Purosangue, λοιπόν, δεν είναι εκεί μόνο χάριν του στιλιστικού αποτελέσματος, δεδομένων των προκλήσεων της τοποθέτησης ενός κιβωτίου ταχυτήτων μπροστά από έναν V12. Η Ferrari διατείνεται ότι πετυχαίνει χρόνο 3,3 sec για το 0-100 km/h, κάτι που φαίνεται λογικό, αν όχι συντηρητικό.

Για τα περισσότερα αυτοκίνητα, ένας V12 που ουρλιάζει θα ήταν το πιο καθοριστικό… εξάρτημα, αλλά ο κινητήρας της Purosangue συμπρωταγωνιστεί με την ανάρτηση, η οποία χρησιμοποιεί ηλεκτροκινητήρες 48 Volt σε κάθε άκρο της για να εξισορροπήσει ενεργά το αμάξωμα σε κάθε στροφή. Αντί να αντιδρούν απλώς στο ανώμαλο οδόστρωμα, τα τέσσερα μπλοκ ανάρτησης της Purosangue συγκρίνουν δεδομένα κάθε 50 msec για να αμβλύνουν τα όποια κοπανήματα, είτε σηκώνοντας είτε κατεβάζοντας κάθε τροχό ανεξάρτητα. Αλλά το σύστημα δεν βασίζεται εξ ολοκλήρου σε μοτέρ. Οι ηλεκτροκινητήρες λειτουργούν παράλληλα με παραδοσιακά ελατήρια και αμορτισέρ, επομένως δεν κάνουν όλη τη δουλειά — περισσότερο σαν να παρέχουν έγκαιρη βοήθεια για να βελτιώσουν τη συνολική απόδοση.

Μονοκόμματη

Είναι σχεδόν δύσκολο να πούμε πόσο καλά λειτουργεί το σύστημα γιατί θα πρέπει να επισκεφθούμε έναν γνωστό μας δρόμο ως πλαίσιο αναφοράς. Όπως είναι, πάντως, ένα καλντερίμι που φαίνεται ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια βασανιστική εμπειρία, απλώς δεν το κάνει. Όλα είναι γαλήνια και πειθαρχημένα, έτσι ώστε η ρύθμιση Sport των αμορτισέρ να είναι ως επί το πλείστον ομοιογενής και ολοζώντανη, ενώ ακόμα και με την ανάρτηση στην πιο μαλακή της ρύθμιση, ο έλεγχος του αμαξώματος είναι ακριβής.

Τα τεράστια μπροστινά ελαστικά 22” και 23” πίσω μοιάζουν σαν να έχουν πλαϊνά ενός ATV, αλλά ταυτόχρονα προσφέρουν άμεση απόκριση. Δεν υπάρχουν, δε, πλευρικές ταλαντώσεις που προκαλούνται από αντιστρεπτικές ράβδους, επειδή, πολύ απλά, δεν υπάρχουν αντιστρεπτικές ράβδοι. Στην πραγματικότητα, οι ηλεκτροκινητήρες θα επέτρεπαν στην Purosangue να γέρνει στις στροφές, εάν η Ferrari το προγραμμάτιζε με αυτόν τον τρόπο. Όταν ρωτήσαμε έναν μηχανικό της Ferrari εάν η Purosangue μπορούσε θεωρητικά να… πηδήξει πάνω από ένα εμπόδιο στον δρόμο, το σκέφτηκε και είπε «ναι». Έφυγε πριν προλάβουμε να ρωτήσουμε για τις δυνατότητες κίνησης σε τρεις τροχούς ή Carolina squatting (η γνωστή μόδα στις ΗΠΑ με τις αναρτήσεις που κάνουν το αυτοκίνητο να εκτελεί ελεγχόμενες ταλαντώσεις).

Δεδομένου ότι η Purosangue αναμένεται να κινηθεί σε ήπιο off-road ανάγλυφο (με αυτή την έκφραση εννοούμε κάποια σαμαράκια), η ανάρτηση έχει ρύθμιση ανύψωσης. Αλλά η ανύψωση του αμαξώματος απαιτεί οι κινητήρες της ανάρτησης να παραμείνουν ενεργοποιημένοι, έτσι δεν μπορείτε να οδηγείτε με αυτόν τον τρόπο όλη την ημέρα. Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτοί οι ηλεκτροκινητήρες δουλεύουν αρκετά σκληρά στην καθημερινή οδήγηση, ώστε να απαιτούν τον δικό τους εναλλάκτη θερμότητας και το δικό τους κύκλωμα ψύξης. Και ενώ το υλικό προέρχεται από τη Multimatic και θεωρητικά θα μπορούσε να καταλήξει και σε άλλα αυτοκίνητα, το λογισμικό έγινε εσωτερικά από μηχανικούς της Ferrari και υποθέτουμε ότι δεν μοιράζονται τις σημειώσεις τους με άλλους. Έτσι, προς το παρόν, εάν θέλετε ενεργή ανάρτηση, θα χρειαστείτε 402.050 $ για να παραγγείλετε μια Purosangue. (Αυτή είναι η βασική τιμή 393.350 $, συν μια χρέωση 5.000 $ και ο φόρος καυσίμου 3.700 $ που επιβαρύνει τις αξιολογήσεις των Αρχών των ΗΠΑ για κατανάλωση στα 19,6 L/100 km στην πόλη και 14,7 στον αυτοκινητόδρομο.)

Με το torque vectoring, την ενεργή ανάρτηση και την ενεργή τετραδιεύθυνση, η Purosangue καταφέρνει να αισθάνεται ήρεμη και γατζωμένη στις ευθείες, ενώ διατηρεί την ικανότητα να στρίβει την ίδια στιγμή που θα στρίψετε το τιμόνι. Το σύστημα διεύθυνσης του πίσω άξονα, προσαρμοσμένο από την 812 Competizione, μπορεί να κατευθύνει κάθε τροχό ανεξάρτητα έως και δύο μοίρες — έτσι, για παράδειγμα, ο εξωτερικός τροχός μπορεί να βοηθήσει το πίσω άκρο να ακολουθεί το εμπρός μέρος σε μια στροφή και η Ferrari προσαρμόζει τη σύγκλιση ή απόκλιση των τροχών σε συνθήκες έντονης επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης για να προσδώσει σταθερότητα. Σε χαμηλές ταχύτητες, όπως σε ένα γκαράζ, η οθόνη της κάμερας του ταμπλώ οργάνων δείχνει πράσινα ίχνη που προβλέπουν τη διαδρομή του τιμονιού, συμπεριλαμβανομένου ενός για τον εσωτερικό πίσω τροχό για να υπενθυμίσει στον οδηγό ότι υπάρχει τιμόνι και εκεί πίσω. Αυτή η πληθώρα hardware και λογισμικού λειτουργεί τόσο αρμονικά, που σπάνια θυμάσαι τη διαβολική πολυπλοκότητα που λειτουργεί στα παρασκήνια, τα bytes και bits που περνούν σε όλες αυτές τις καλωδιώσεις, τους συμπλέκτες και τα γρανάζια που συνωστίζονται κάπου κάτω από το πάτωμα, ακριβώς τη σωστή στιγμή. Όλα αυτά συνδυάζονται σε ένα μεγάλο, γρήγορο αυτοκίνητο που φαίνεται να είναι καλό σε όλα.

Και τα… δύσκολα

Η μόνη φορά που σου θυμίζει πόσο εκτεταμένος είναι ο κατάλογος των περίτεχνων συστημάτων της Purosangue είναι όταν αναγκάζεστε να αλληλεπιδράσετε με μερικά από αυτά μέσω του τιμονιού, όπου η Ferrari θεώρησε σκόπιμο να βάλει, ω, Θεέ μου!, όλα τα χειριστήρια. Η Ferrari στρίμωξε τόσα πολλά κουμπιά και διακόπτες και απτικές επιφάνειες στο μπροστινό μέρος του τιμονιού, ώστε τελείωσε ο χώρος και έπρεπε να αρχίσει να ρίχνει χειριστήρια στο πίσω μέρος του.

Η αλλαγή της πηγής ήχου απαιτεί να εντοπίσετε ένα μικροσκοπικό κουμπί πίσω από τη δεξιά ακτίνα του τιμονιού και αυτό βρίσκεται δίπλα σε έναν διακόπτη εναλλαγής που ελέγχει την επιλογή μουσικού κομματιού, το οποίο είναι, επίσης, σε απόσταση αναπνοής από το δεξιό χειριστήριο αλλαγής ταχυτήτων και το δεξί κουμπί του φλας και ένα απτικό track pad που ελέγχει τoν πίνακα οργάνων, και το κουμπί ενεργοποίησης του υαλοκαθαριστήρα και πλύσης, και το manettino που ελέγχει τα drive modes και τις ρυθμίσεις ανάρτησης. «Τι θα συμβεί αν αγγίξω κατά λάθος αυτό το track pad ενώ βουτάω στη στροφή 3 στην Imola;» αναρωτιέσαι. Καλή ερώτηση. Η Ferrari το περίμενε, γι' αυτό και αυτά τα κουμπιά δεν ανταποκρίνονται μέχρι να τα αγγίξεις δύο φορές, προκειμένου να καταλάβει το αυτοκίνητο την πρόθεσή σου. Αν έχουμε χρόνο αργότερα, θα σας πούμε για την αριστερή πλευρά του τιμονιού!

Το μοναδικό φυσικό χειριστήριο στο ταμπλώ είναι ένας κυκλικός διακόπτης του συστήματος κλιματισμού. Είναι στο ίδιο επίπεδο με το ταμπλώ και σβήνει όταν το αγγίζετε. Στη συνέχεια, έχετε πρόσβαση στις ρυθμίσεις περιστρέφοντας τον διακόπτη και αγγίζοντας τη μικροσκοπική οθόνη αφής του για να ενεργοποιήσετε τη λειτουργία θέρμανσης καθισμάτων ή το μασάζ. (Υπάρχει ένα πανομοιότυπος διακόπτης μεταξύ των πίσω μπάκετ καθισμάτων.) Αριστερά και δεξιά του κουμπιού υπάρχουν μερικά ακόμη απτικά χειριστήρια με επικάλυψη από κρύσταλλο, που ελέγχουν συγκεκριμένες λειτουργίες, όπως τη λειτουργία θέρμανσης του πίσω παραθύρου ή την ανύψωση της ανάρτησης. Η μόνη μεγάλη οθόνη αφής βρίσκεται μπροστά από το κάθισμα του συνοδηγού, σκόπιμα απρόσιτη στον οδηγό, το είδος της οθόνης που θα περίμενε κανείς να βρει στο κέντρο του ταμπλώ – εδώ υπάρχει χώρος για να γράψετε "shiatsu" στο «μασάζ επιλογές» ή εμφάνιση εξωφύλλου για τη λίστα αναπαραγωγής τραγουδιών με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Def Leppard. Τα πίσω καθίσματα –τα οποία ανακηρύσσονται αμέσως ως τα καλύτερα πίσω καθίσματα που μπήκαν ποτέ σε μια Ferrari"– είναι προσβάσιμα μέσω ηλεκτρικά ανοιγόμενων με ανάστροφη φορά θυρών που λειτουργούν εντελώς ανεξάρτητα από τις μπροστινές. Για να ανοίξετε την πόρτα, τραβάτε και κρατάτε ένα μικρό μοχλό κατά μήκος του κάτω μέρους του παραθύρου που φαίνεται οικείο σε όποιον οδηγεί μια Ford Mustang Mach-E, μια ομάδα οδηγών που προφανώς δεν περιλαμβάνει κανέναν στη Ferrari (άλλωστε, η ιταλικά εταιρεία είναι αυτή που χρησιμοποίησε την κωδική ονομασία F150 [βλέπε το heavy duty της Ford] για τη LaFerrari). Ένα κουμπί στην κολόνα Β κλείνει τις πόρτες. Αυτό είναι το ωραίο κόλπο που μπορείτε να συμπεριλάβετε, όταν δεν σας ενδιαφέρει πραγματικά το βάρος – η Ferrari αναφέρει ένα ξηρό βάρος 2.033 kg στην πιο ελαφριά διαμόρφωση, αλλά η πραγματικότητα αγγίζει περισσότερο τα 2.180 kg. Κάτι που εξακολουθεί να προσφέρει εξαιρετική αναλογία ισχύος προς βάρος, αλλά μόνον επειδή υπάρχει τόση δύναμη.

Αλλά από την άλλη, αυτό δεν είναι ένα σπορ αυτοκίνητο. Ναι, ο V12 βγάζει όμορφους ήχους, αλλά τους εκπέμπει με έναν θαμπό βρυχηθμό, πιθανότατα προς τέρψη βελτιωτικών οίκων που σίγουρα θα κάνουν χρυσές δουλειές βάζοντας βελτιωμένες εξατμίσεις σε κατόχους Purosangue. Υπάρχει μια λειτουργία launch control, αλλά δεν υπάρχει ρύθμιση για πίστα στο manettino. Τα διάφορα αεροδυναμικά κόλπα –διαχύτης κάτω από το αμάξωμα, αεροκουρτίνες για να υπάρχει ροή του αέρα στο πλάι του αυτοκινήτου, κρυμμένοι αγωγοί και κανάλια στο αμάξωμα— έχουν βελτιστοποιηθεί για ψύξη και μείωση της οπισθέλκουσας, αντί για αύξηση της αρνητικής άντωσης. Η Ferrari αντιστάθηκε στον πειρασμό να κατασκευάσει μια F8 Tributo με στεροειδή, και αυτή ήταν η σωστή επιλογή. Δύο δεκαετίες αφότου η Porsche παρουσίασε την Cayenne, θα έπρεπε επιτέλους να τελειώσουμε με το αν οι εταιρείες σπορ αυτοκινήτων θα πρέπει να κατασκευάσουν SUV, αλλά σίγουρα θα υπάρξουν οπαδοί της Ferrari που θα διαφωνήσουν με την εταιρεία να τολμήσει να προσφέρει ένα αυτοκίνητο που πολλοί θα θέλουν να αγοράσουν. Είμαστε σίγουροι ότι η Ferrari δεν νοιάζεται καθόλου, καθώς η Purosangue ήδη… τυπώνει χρήμα και αναπόφευκτα γίνεται το μοντέλο με τις περισσότερες πωλήσεις της μάρκας. Και, ούτως ή άλλως, οι άνθρωποι που μπορούν να ξοδέψουν 400.000 $ για ένα SUV πιθανότατα δεν αντιμετωπίζουν το δίλημμα «Purosangue ή σπορ αυτοκίνητο». Θα πάρουν και τα δύο. Αλλά αν, κτυπημένοι από τη… μοίρα, πρέπει να αποκτήσεις μόνο μία Ferrari; Τότε η Purosangue είναι αυτή που πρέπει να πάρεις.

ΜΟΝΤΕΛΟ FERRARI PUROSANGUE 2023   TIMH €   ΤΕΛΗ €

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 6.496, Ατμοσφαιρικός, 12 Κύλινδρος  ΚΑΥΣΙΜΟ Αμόλυβδη Βενζίνη

ΙΣΧΥΣ kW(PS)/rpm 533(725)/7.750  ΡΟΠΗ Nm/rpm 716/6.250

ΜΕΤΑΔΟΣΗ Αυτόματο, 8 σχέσεων, αυτόματη τετρακίνηση

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 0-100 σε 3,3 sec, τελική 310 km/h

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ/CO₂ L/100km, g/km

FERRARI PUROSANGUE 2023

ΥΠΕΡ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΙΣΧΥΣ V-12, ΩΡΑΙΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΟΔΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ SUV ΠΟΥ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.

ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΕΡΙΠΛΟΚΟ ΣΕΤ ΧΕΙΡΙΣΤΗΡΙΩΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ, Η FUNKY ΛΑΒΗ ΤΗΣ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΞΥΠΝΗ, ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΑ SUV ΠΟΥ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.