Στισ 8 Δεκεμβρίου του 1982, η Mercedes λάνσαρε μία νέα σειρά μοντέλων, προκειμένου να καλύψει το κενό που υπήρχε στην γκάμα της, κάτω από τη μεσαία κατηγορία. Η σειρά 201 κυριάρχησε στη συγκεκριμένη κατηγορία, με τα μοντέλα 190 και 190 E, με αυτά να αποτελούν, 40 χρόνια μετά την κυκλοφορία τους, άκρως διαχρονικά. Η 'Baby Benz' καταγράφει τεράστια επιτυχία μέχρι και σήμερα, όποτε και συνεχίζει να πωλείται.
Η ιδέα για την Mercedes-Benz 190 γεννήθηκε το 1974, όταν η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία αφουγκράστηκε την ανάγκη για ένα μικρότερο, πιο compact όχημα από αυτά που ήδη είχε η εταιρεία στην γκάμα της.
Υπεύθυνος για την αρχή της μεγάλης επιτυχίας ήταν ο καθηγητής Hans Scherenberg, μέλος του συμβουλίου εξέλιξης: «Αυτή πρέπει να είναι μία τυπική Mercedes-Benz. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε πολύ, όσον αφορά την οδηγική κουλτούρα, την ασφάλεια και τα χαρακτηριστικά των άλλων, κλασικών μοντέλων Mercedes-Benz,» είπε.
Το μοντέλο οριστικοποιήθηκε το 1978, με το διοικητικό συμβούλιο να αποφασίζει ότι η 190 θα ήταν μικρότερη, πιο ελαφριά, αλλά και πιο οικονομική από τα οχήματα της σειράς 123, η οποία ήταν τοποθετημένη στη μεσαία κατηγορία. Η παραγωγή ξεκίνησε την ίδια χρονιά, τόσο στο εργοστάσιο στο Sindelfingen, όσο και στη Βρέμη.
Η W 201 αποτέλεσε ένα άκρως πρωτοποριακό όχημα, όσον αφορά την αεροδυναμική και την ασφάλεια. Η αυστηροποίηση του 'Clean Air Act' το 1975 ώθησε τη Mercedes να κάνει τη διαφορά, μειώνοντας κατά πολύ την κατανάλωση του στόλου της. Η κατανάλωση δεν έπρεπε να ξεπερνά τα 8,3 L / 100 km, σύμφωνα με την τροποποίηση που προήλθε από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, με τη Mercedes-Benz να συμμορφώνεται.
Εκτός αυτού, η σειρά 201 είχε, κατά την κυκλοφορία της το 1982, τον καλύτερο συντελεστή οπισθέλκουσας από όλα τα υπόλοιπα μοντέλα της εταιρείας, με Cd=0,34. Η αεροδυναμική ευελιξία και η εξαιρετική απόδοση του οχήματος, δεν έθεσε ποτέ σε κίνδυνο την ασφάλεια και την άνεση των επιβατών. Η W 201 έφερε ράγες οροφής στραμμένες προς τα έξω, πρωτοποριακή δομή από λαμαρίνες υψηλής αντοχής, η οποία μάλιστα ευθύνεται για τη μείωση του βάρους κατά 8 kg.
Όσο για το σχεδιασμό, ο Bruno Sacco και ο Peter Pfeiffer σχεδίασαν μαζί την 'Baby Benz'. «Ακόμα και μια Baby-Benz πρέπει να μοιάζει με Mercedes-Benz, αλλά όχι με μια αναβαθμισμένη S-Class. Ακόμη και μετά από 40 χρόνια, αυτή η Mercedes-Benz δεν μοιάζει με κλασικό αυτοκίνητο. Το όχημα, με τη σχεδίασή του, εξακολουθεί να κυκλοφορεί θαυμάσια στους δρόμους και σήμερα,» εξήγησε ο Pfeiffer.
Πολλές διαφορετικές παραλλαγές κινητήρα ήταν διαθέσιμες, από την κυκλοφορία του μοντέλου το 1982. Το βασικό μοντέλο της 190 απέδιδε 90 PS, ενώ η 190 E διέθετε σύστημα ψεκασμού βενζίνης και απέδιδε 122 PS. Το 1983, η 190 D, η πρώτη ντιζελοκίνητη έκδοση του μοντέλου, εμφανίζεται, και φέρνει μαζί της 72 PS και ηχοαπορροφητικό περίβλημα κινητήρα. Η 16βάλβιδη 190 E 2.3-16 των 185 PS ήρθε το 1984, και έπειτα αντικαταστάθηκε από την 190 E 2.5-16 το 1988, η οποία απέδιδε 195 PS. Το 1989 και το 1990 παρουσιάστηκε η 190 E 2.5-16 Evolution και η 190 E 2.5-16 Evolution II, τα πρώτα μοντέλα της σειράς με έγκριση από την FIA.
Το ξεκίνημα της εισόδου της 190 στον μηχανοκίνητο αθλητισμό έγινε πριν κυκλοφορήσουν οι πρώτες homologated εκδόσεις της σειράς. Το 1983, η 190 E 2.3-16 σημείωσε τρία παγκόσμια ρεκόρ οδήγησης μεγάλων αποστάσεων στο Nardo της Ν. Ιταλίας, κατά τη διάρκεια δοκιμών στην πίστα. Το μοντέλο εγκρίθηκε για το motorsport το 1985, όποτε και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Γαλλικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού. Πήρε μέρος στο DTM το 1986, με τον Volker Weidler να έρχεται δεύτερος στη βαθμολογία των οδηγών. Η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1992, όταν οι Klaus Ludwig, Kurt Thiim και Bernd Schneider κατάφεραν να ολοκληρώσουν τη σεζόν στις τρεις πρώτες θέσεις της κατάταξης, με την 190 E 2.5-16 EVO II.