Εβδομηνταπέντε ολόκληρα χρόνια πριν ο Φίλιππος Γράψας εμπνευστεί τους στίχους του μνημειώδους άσματος «Μία στάση εδώ», που μελοποίησε ο Μάριος Τόκας και τραγούδησε μοναδικά ο Δημήτρης Μητροπάνος, μία αμερικανίδα, συνεπεία ενός ατυχήματος, ήταν η εμπνεύστρια της λευκής γραμμής που διαχωρίζει τις λωρίδες κυκλοφορίας στους δρόμους!
Η June Robertson McCarroll, αρχικά νοσοκόμα και αργότερα γιατρός, γεννημένη στα βουνά Αντιρόντακ στη βορειοανατολική Νέα Υόρκη, δεν είχε καμία σχέση με τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά άλλαξε τον τρόπο που κινούμαστε στους δρόμους και, στο τέλος, σίγουρα έσωσε περισσότερες από μία ζωές.
Μετακόμισε με τον σύζυγό της, ο οποίος έπασχε από φυματίωση, στην Καλιφόρνια, πιστεύοντας εκείνη την εποχή ότι το ξηρό κλίμα θα ήταν καλύτερο για την ασθένειά του.
Το 1917, εργάστηκε ως γιατρός για τον Σιδηρόδρομο Southern Pacific. Κατά τη διάρκεια της μετακίνησής της, έπρεπε να διασχίσει αρκετά επικίνδυνα σημεία, ειδικά τη νύχτα. Μια μέρα, επιστρέφοντας σπίτι από τη δουλειά, είχε ένα περιστατικό που άλλαξε την κυκλοφοριακή πορεία στην ανθρωπότητα.
Το γεγονός
Όπως είχε περιγράψει χαρακτηριστικά η ίδια, σε δηλώσεις της που έχουν διασωθεί, «το Ford Model T μου κι εγώ ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα μεγάλο φορτηγό. Δεν μου πήρε πολύ χρόνο να διαλέξω ανάμεσα στο μεγάλο φορτηγό στα αριστερά μου και σε ένα αμμώδες χαντάκι στα δεξιά μου. Αφού συνήλθα από τον τρομερό φόβο, μου ήρθε μια ιδέα: να ζωγραφίσω μια λευκή γραμμή στο κέντρο του δρόμου, ώστε να γνωρίζει ο καθένας οδηγός, πού είναι τα όριά του και που πρέπει να κινείται».
Χωρίς άλλη καθυστέρηση, και με το χαρακτηριστικό της χάρισμα της αποφασιστικότητας και της καλής επικοινωνίας που την διέκρινε, την επόμενη μέρα παρουσιάστηκε στο τοπικό Εμπορικό Επιμελητήριο και στο Συμβούλιο Εποπτών της Κομητείας Ρίβερσαϊντ, όπου παρουσίασε την ιδέα της. Την υποδέχτηκαν ευγενικά, λέγοντάς της ότι θα την εξετάσουν και θα επικοινωνήσουν μαζί της, αλλά η σιωπή των επιτροπών, ήταν αυτή που την οδήγησε με την δέουσα αποφασιστικότητα να ζωγραφίσει μόνη της μια λευκή γραμμή μήκους ενός χιλιομέτρου και πλάτους 10 εκατοστών στον δρόμο όπου υπέστη το ατύχημα.
Με πείσμα και αποφασιστικότητα
Στη συνέχεια, επικοινώνησε με τον Σύνδεσμο Γυναικών Indio στην κομητεία Ρίβερσαϊντ της Καλιφόρνια και την Ομοσπονδία Γυναικείων Συλλόγων της Καλιφόρνια ενημερώνοντάς τους σχετικά την σκέψη αλλά και την πρωτοβουλία της. Αγκάλιασαν την ιδέα με ενθουσιασμό, πεπεισμένες ότι η ιδέα της «λευκής γραμμής» δεν ήταν μόνο βοηθητική, αλλά και απαραίτητη. Έτσι, άρχισαν να στέλνουν επιστολές σε όλα τα θεσμικά όργανα της πολιτείας, αλλά και πάλι, σε πείσμα των αναμονών τους δεν έπαιρναν καμία απάντηση.
Ωστόσο, δεν τα παράτησαν και, παρόλο που χρειάστηκαν επτά χρόνια, η June και η Γυναικεία Λέσχη κατάφεραν να πείσουν την Επιτροπή Αυτοκινητοδρόμων της Καλιφόρνια να θεσπίσει την ιδέα σε νόμο. Έτσι, τον Νοέμβριο του 1924, με προϋπολογισμό 163.000 δολαρίων, βάφτηκαν περίπου 5.600 χλμ. Η αποστολή είχε εκτελεσθεί απόλυτα.
Who is who
Εκπαιδευμένη στο Allopathic Medical College, η June Adaline Whittelsey Hill Robertson McCarroll όπως ήταν το πλήρες όνομά της, ήταν μια πραγματικά αξιομνημόνευτη γυναίκα. Γεννημένη στις 30 Ιουνίου 1867 στα Αντιρόντακ, στα βουνά του Κεντάκι, ξεκίνησε την ιατρική της καριέρα στο Σικάγο, αλλά το 1904 άφησε ένα πολλά υποσχόμενο ιατρείο για το Ίντιο της Καλιφόρνια, ελπίζοντας ότι το κλίμα της ερήμου θα βοηθούσε τον δεύτερο σύζυγό της, James Robertson, να αναρρώσει από τη φυματίωση. Εκεί, έγινε η μόνη ασκούμενη γιατρός για ολόκληρη την κοιλάδα Coachella και ονομάστηκε η πρώτη Ινδή γιατρός από το Γραφείο Ινδιάνικων Υποθέσεων το 1907.
Οπλισμένη με ένα εξάσφαιρο, η McCarroll ταξίδεψε με άλογο, άμαξα και το Model T της για να παρέχει φροντίδα σε όλη την κοιλάδα υπό πολύ πρωτόγονες συνθήκες. Μεταξύ 1907 και 1916, ήταν η μόνη γιατρός που υπηρετούσε τους πέντε Ινδιάνικους καταυλισμούς στην περιοχή εκ μέρους του Γραφείου. Χήρεψε το 1914, και μέσα σε δύο χρόνια παντρεύτηκε τον τρίτο σύζυγό της, τον Frank Taylor McCarroll, τον τοπικό διευθυντή σταθμού του Southern Pacific Railroad.
Πέρα από την παροχή ιατρικής περίθαλψης και την ενίσχυση της οδικής ασφάλειας, η McCarroll παρείχε αναγνωστικό υλικό στους ασθενείς της και υπέβαλε αίτηση για να γίνει το σπίτι της παράρτημα της κρατικής βιβλιοθήκης. Το 1905, ίδρυσε την πρώτη βιβλιοθήκη στην κοιλάδα Coachella, που αποτελούνταν από 50 έως 100 τόμους που άλλαζαν κάθε τρεις μήνες.
Τον Απρίλιο του 2002, η Καλιφόρνια όρισε επίσημα ένα τμήμα της Διαπολιτειακής Οδού 10 κοντά στο Indio ως «Ο Αυτοκινητόδρομος Μνήμης της Dr June McCarroll» και τον Οκτώβριο του 2003, ανεγέρθηκε μια αναμνηστική πλάκα σε μια εξέχουσα διασταύρωση στο Indio. Μέχρι τον θάνατό της, το 1954, η διαγράμμιση στους αυτοκινητόδρομους είχε γίνει συνηθισμένη σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο.
Πέθανε στις 30 Μαρτίου 1954. Ένα τμήμα της Εθνικής Οδού 99 πήρε το όνομά της προς τιμήν της στις 24 Απριλίου 2002.
Το California Federation of Women's Clubs
Η Γυναικεία Λέσχη GFWC του Indio (CFWC California Federation of Women's Clubs) ιδρύθηκε το 1912 και είναι η παλαιότερη λέσχη προσφοράς στην κοιλάδα Coachella της Περιφέρειας De Anza. Σήμερα, η GFWC είναι ένας διεθνής φιλανθρωπικός οργανισμός με έδρα την Ουάσινγκτον. Υπάρχουν 100.000 μέλη σε συνδεδεμένες λέσχες σε κάθε πολιτεία, την Περιφέρεια της Κολούμπια και περισσότερες από δώδεκα χώρες.
Τα μέλη της GFWC είναι ηγέτες της κοινότητας που εργάζονται τοπικά για να δημιουργήσουν παγκόσμια αλλαγή υποστηρίζοντας τις τέχνες, διατηρώντας τους φυσικούς πόρους, προωθώντας την εκπαίδευση και τον υγιεινό τρόπο ζωής, ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή των πολιτών και εργαζόμενοι για την παγκόσμια ειρήνη και κατανόηση. Η GFWC είναι ένας από τους μεγαλύτερους και παλαιότερους μη κομματικούς, μη θρησκευτικούς οργανισμούς εθελοντισμού γυναικών στον κόσμο. Η GFWC και τα μέλη της δωρίζουν ετησίως κατά μέσο όρο 40 εκατομμύρια δολάρια για λογαριασμό περισσότερων από 100.000 έργων και προσφέρουν εθελοντικά πάνω από οκτώ εκατομμύρια ώρες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Clarenore Stinnes: Η γυναίκα που έκανε πρώτη τον γύρο του κόσμου με αυτοκίνητο!