Supercars νέας κοπής

Δεκαετίες τώρα, ένα αυτοκίνητο υψηλών επιδόσεων βασίζεται σε μια βασική φόρμουλα που περιλαμβάνει ένα σασί (σε αυτοφερόμενο, μονοκόκ, σωληνωτό… αλουμινένιο, κάρμπον κ.ά. πλαίσιο) και ένα πολυκύλινδρο μηχανικό σύνολο. Με εξαίρεση την «όλα πίσω» Porsche 911, ο σχεδιαστής μηχανικός μπορούσε να αφήσει το μοτέρ στη φυσική του θέση. Εκεί απ’ όπου τα άλογα σέρνουν την άμαξα, όπως έλεγε ο Enzo Ferrari. Από εκεί και πέρα, η τοποθέτηση του κινητήρα πίσω από τις πλάτες οδηγού και συνοδηγού ανέκαθεν ακούγεται ως κάτι το συναρπαστικό και κεντρομήχανο. Αλλά, λίγο πολύ, αυτά είναι γνωστά. 

Αυτό που έχει πολύ ενδιαφέρον είναι ο σταδιακός μετασχηματισμός αυτής της βασικής φόρμουλας που εμποτίζεται με ηλεκτροκινητήρες, καλωδιώσεις, μπαταρίες, ηλεκτρονικά ισχύος και ό,τι άλλο περιλαμβάνει ένα ηλεκτρικό σύστημα πρόωσης. Το οποίο δεν θα πρέπει να νιώθει απαραίτητα μοναξιά, αλλά θα μπορεί να το συντροφεύει και μια γνώριμη μηχανή εσωτερικής καύσης. Σαν να λέμε ένα plug-in υβριδικό και ένα από τα πιο προφητικά σπορ μοντέλα δεν είναι άλλο από την πανέμορφη BMW i8.

Μέχρι τώρα, το ηλεκτρικό στοιχείο που έχει διεισδύσει στα supercars είχε τη μορφή της υβριδοποίησης αλά KERS (ανάκτηση κινητικής ενέργειας), μια τεχνολογία προερχόμενη από τον μαγικό κόσμο της Formula 1. Ένα από τα πιο κλασικά παραδείγματα ήταν, πριν από περίπου μία πενταετία, το Hy-Kers της Ferrari LaFerrari  (με V12 και 963 PS) ή ο πασπαρτού V8 4.0 της McLaren που στην πιο πρόσφατη Speedtail ξεπερνά τα 1.000 PS. Αν θέλαμε να μιλήσουμε για σοφιστικέ μηχανολογικά supercar, ο νους θα ήταν αδύνατο να προσπεράσει το Honda NSX.

Σε άλλο επίπεδο βρίσκεται η AMG-One, με προίκα τον V6 1.6 από το μονοθέσιο της F1. H Lamborghini έχει ήδη επιβεβαιώσει πως η διάδοχος της Aventador θα έχει υβριδική τεχνολογία. Ακόμη και ο ατμοσφαιρικός V12 6.5 της Aston Martin Valkyrie έχει έναν «σερβοκινητήρα» για να τον boost-άρει. Δεν είναι μόνο οι αυστηρότερες νόρμες περί ρύπων (άλλωστε τους low volume κατασκευαστές υπάρχουν άλλα κριτήρια). Απλά, είναι η νέα τάση και το ρεύμα της εποχής που θα ήταν αδύνατο να μην ακολουθήσουν τα πιο προηγμένα τεχνολογικά αυτοκίνητα στον κόσμο. Τα supercars.

Και αν το δούμε από μία άλλη οπτική γωνία και το παραλληλίσουμε με την F1, τότε θα μπορούσε να πει κανείς πως με την είσοδο όλο και περισσότερων κατασκευαστών στην Formula E, με τον καιρό θα περνάμε στην επόμενη φάση με τα αμιγώς ηλεκτρικά supercars. Η Porsche με την Taycan κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως, πριν φτάσουμε εκεί έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε ένα πολύ όμορφο και έξυπνο μοντέλο που παρουσιάστηκε στη Γενεύη. Όχι από κάποιον τυχαίο, αλλά από τον γιο του Ferdinand Piech, του ανθρώπου που για δεκαετίες κινούσε τα νήματα στο VW Group. Το πολύ ενδιαφέρον Mark Zero το αναφέρουμε ενδεικτικά μιας και είναι ένα από τα πιο πρόσφατα μοντέλα, η πλατφόρμα του οποίου έχει σχεδιαστεί για να υποδέχεται οποιοδήποτε σύστημα πρόωσης: με βενζινοκινητήρα, υβριδικό, καθαρά ηλεκτρικό, μέχρι και κυψέλες καυσίμου!

Θεωρητικά, κάτι τέτοιο μπορεί να ακούγεται ιδανικό και εύκολο. Τουλάχιστον στην περίπτωση της ηλεκτροκίνησης τα πράγματα είναι πιο νοικοκυρεμένα, με τις μπαταρίες να μπαίνουν στο πάτωμα για χαμηλότερο κέντρο βάρους και καλύτερη εκμετάλλευση χώρου, επιτρέποντας στον σχεδιαστή να χρησιμοποιήσει έναν ηλεκτροκινητήρα ανά άξονα ή τετρακίνηση. Το βάρος των μπαταριών, η προσφερόμενη αυτονομία και η φόρτιση τους εντάσσονται στα γνωστά μειονεκτήματα των ηλεκτρικών οχημάτων τα οποία μεγεθύνονται στην περίπτωση των supercars.

Σύντομα, αν υπάρχει η βάση, το κεφάλαιο και το κατάλληλο μάρκετινγκ, ο καθένας (τρόπος του λέγειν) θα μπορεί να φτιάξει ένα supercar. Προς αυτή την κατεύθυνση έχει κινηθεί εδώ και καιρό η κροατική Rimac (έγινε πασίγνωστη σε μια νύχτα και με το ατύχημα του Richard Hammond από την τηλεοπτική εκπομπή Top Gear) της οποίας πέρυσι απέκτησε το 10% η Porsche. Μιλάμε για μια start-up εταιρεία που ίδρυσε το 2009 στο γκαράζ του σπιτιού του ο Mate Rimac και που έχει πλέον αναπτύξει πολύ μεγάλη τεχνογνωσία στην κατασκευή συσσωρευτών υψηλής τάσης, καθώς και στους ηλεκτροκινητήρες.

Δεν την αναφέρω διόλου τυχαία αφού η Rimac έχει πλέον δικτυωθεί για τα καλά με αποτέλεσμα να προμηθεύει με τα ηλεκτρικά της άλλες εταιρείες. Όπως τις μπαταρίες του καταπληκτικού σχεδιαστικά Pininfarina Battista που είδαμε στη Γενεύη ή τον ηλεκτροκινητήρα της Aston Martin Valkyrie. Συνεργασίες αυτού του επιπέδου θα δούμε πολλές, αφού τα ηλεκτρικά (μπαταρίες/ ηλεκτροκινητήρες) είναι πιο κόμπακτ, σετάρονται πιο εύκολα και προσαρμόζονται πιο γρήγορα σε σχέση με ένα συμβατικό supercar (με εξαίρεση τα PHEV). Ο εξηλεκτρισμός των αυτοκινήτων και ειδικότερα των supercars θα επιφέρει επιπλέον αλλαγές. Ανάμεσα σε αυτές θα είναι η καθολική χρήση ανθρακονημάτων και λοιπών ελαφρύτερων υλικών ώστε να αντισταθμιστεί το βάρος των μπαταριών.

Στην περίπτωση των υβριδικών supercar δεν θα δούμε σημαντικές αλλαγές. Αλλά στα ηλεκτρικά θα υπάρχει τεράστια ευελιξία, ειδικά στην σχεδίαση και κατ’ επέκταση στην αεροδυναμική αφού οι απαιτήσεις για ψύξη θα είναι πολύ μικρότερες. Τα αμαξώματα θα έχουν πολύ λιγότερες ή μικρότερες εισαγωγές αέρα όταν τα ενεργητικά βοηθήματα θα συνεργάζονται άψογα με τα υπόλοιπα ηλεκτρικά. Μπορείτε να φανταστείτε τι χρόνο θα μπορούσε να γράψει μια ηλεκτρική Aventador με «σφραγισμένη» αεροδυναμική και με σύμμαχο το ALA; 

Ένα άλλο θέμα είναι το πόσα από αυτά τα «σούπερ-ντούπερ» μοντέλα υψηλών επιδόσεων που ξεπετάγονται κατά καιρούς σε εκθέσεις και στο διαδίκτυο έχουν πραγματική ουσία ή απλά σκάνε σαν πυροτεχνήματα. Όπως και να έχει, είναι γεγονός πως η αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται ήδη σε φάση ανασχηματισμού. Για να μπείτε στο κλίμα ενδεικτικά αναφέρω την είδηση πως η Schaeffler θα προχωρήσει σε περικοπές λόγω της σημαντικής μείωσης της ζήτησης ρουλεμάν στα συστήματα μετάδοσης κ.ά. τα οποία είναι παρείσακτα σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο.

Στην άλλη πλευρά του φεγγαριού, οι κατασκευαστές supercars έχουν αρχίσει να τοποθετούνται απέναντι σε αμιγώς ηλεκτρικά μοντέλα. Η McLaren έχει εκδηλώσει τις προθέσεις της για ένα τέτοιο έως το 2025, πρόσφατα η Porsche έχει τοποθετηθεί γύρω από την ηλεκτροκίνηση και πώς αυτή σε βάθος χρόνου θα της ταιριάξει γάντι. Το μόνο σίγουρο είναι πως θέλουμε ή όχι οι petrolheads θα δούμε να αλλάζουν πολλά γύρω μας. Ευτυχώς με πιο αργό ρυθμό από ό,τι προβλέπεται… Μέχρι τότε, ας δούμε τις νέες, καινοτόμες εταιρείες που παρουσιάστηκαν στη φετινή έκθεση της Γενεύης και πιο αναλυτικά τα μοντέλα που δείχνουν τις μελλοντικές τάσεις σε κατασκευαστικό, σχεδιαστικό και τεχνολογικό επίπεδο.

ARCFOX GT Street & Race Edition

H μάρκα αποτελεί παρακλάδι της κινεζικής BAIC. Το μοντέλο GT έχει δημιουργηθεί σε δύο εκδόσεις, Street και Race Edition, και έχει παραχθεί στο τμήμα R&D Οχημάτων Υψηλών Επιδόσεων που έχει ιδρύσει η φίρμα στη Βαρκελώνη. Με διαστάσεις 4.672x2.018x1.196 mm και μεταξόνιο 2.800 mm, κάνει χρήση τεχνολογίας απευθείας από τη Formula E. Μπαταρία all-carbon (η επόμενη μέρα της τεχνολογίας μπαταριών), αλουμινένιο σασί κυψελοειδούς δομής για αυξημένη ακαμψία και χαμηλό βάρος είναι μερικά από τα διαπιστευτήρια του κινέζικου hypercar.

Γόνατα McPherson εμπρός και ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων πίσω συμπληρώνουν τα δομικά μέρη των αυτοκινήτων, τα οποία ζυγίζουν λιγότερο από 1.840 kg. Με σύστημα ταχείας φόρτισης 85 kW μπορεί να φορτίσει από 20% στο 80% σε μόλις 30 λεπτά της ώρας. Το πακέτο συμπληρώνουν ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα στη Race Edition για καλύτερη αρνητική άντωση. Το σύστημα πέδησης περιλαμβάνει κεραμικά φρένα με 6πίστονες δαγκάνες για ακινητοποίηση του αυτοκινήτου από τα 100 km/h σε λιγότερο από 30 μέτρα. Κάθε τροχός στο GT Street έχει ενσωματωμένο ηλεκτροκινητήρα και inverter και η κίνηση ελέγχεται με torque vector control system.

Η απόδοση ισχύος αγγίζει τους 1.020 PS και η ροπή τα 800 Nm, ενώ σύμφωνα με την Arcfox το 0-100 km/h έρχεται σε 2,59 sec. H έκδοση GT Race Edition έχει κατασκευαστεί για χρήση σε πίστα. Διαθέτει δύο επιπλέον κινητήρες πίσω (σύνολο, έξι). H ισχύς φτάνει τους 1.632 PS και η ροπή τα 1.320 Nm. Η τελική ταχύτητα και για τα δύο φτάνει τα 255 km/h.

Piech Automotive Mark Zero

Το δικό του στίγμα στην αυτοκινητοβιομηχανία θέλει να δημιουργήσει ο γιος του Ferdinand Piech, Toni Piech με τον Rea Stark Rajcic, μέσα από την εταιρεία Piech Automotive και το πρώτο αυτοκίνητο τους. Πρόκειται για το Mark Zero, ένα διθέσιο σπορ κουπέ υψηλών επιδόσεων που αποσπά μόνο κολακευτικά σχόλια, χάρη στη ρετρό προσέγγιση του.

Σχεδιαστικά, το Mark Zero είναι πολύ όμορφο με το μπροστινό μέρος να ξεχωρίζει από το μακρύ ρύγχος, τους οβάλ προβολείς και τη μεγάλη μάσκα που παραπέμπει ολίγον σε βρετανικά πρότυπα. Το πίσω μέρος είναι εξίσου εντυπωσιακό, όπου την παράσταση κλέβουν τα πίσω φτερά και τα στενά φωτιστικά σώματα. Το Mark Zero είναι καθαρά ηλεκτρικό δίνοντας μια κατεύθυνση προς τα που θα κινηθεί η νεοσύστατη εταιρεία. Πάντως, η αρθρωτή πλατφόρμα υπόσχεται να μπορεί να φιλοξενήσει οποιοδήποτε σύστημα: συμβατικό, ηλεκτρικό, υβριδικό, plug-in υβριδικό, fuel-cell.

Το αυτοκίνητο είναι διαστάσεων 4.432x1.991x1.250 mm με μεταξόνιο 2,62 μέτρων, τετρακίνητο με ένα ασύγχρονο ηλεκτροκινητήρα εμπρός απόδοσης 150 kW και δύο σύγχρονους πίσω, με μηχανική αποσύζευξη, απόδοσης 150 kW έκαστος. Το 0-100 km/h επιτυγχάνεται σε 3,2 sec και η μέγιστη ταχύτητα περιορίζεται στα 250 km/h. Mε την αυτονομία να φτάνει τα 500 km (στον κύκλο WLTP) και 80% φόρτιση σε 4 ώρες και 40 λεπτά, οι σχεδιαστές έχουν δώσει μεγάλη βαρύτητα στη μείωση του βάρους και στη συγκράτησή του κάτω από τα 1.800 kg.

Η Piech κάνει λόγο για ένα προηγμένο σύστημα ανάκτησης ενέργειας και για αερόψυκτες μπαταρίες που παράλληλα θα φορτίζουν πάρα πολύ γρήγορα. H συνολική ισχύς ξεπερνά τα 600 PS. Δεν κρύβουμε πως θα θέλαμε να δούμε αυτό το κουπέ στους δρόμους…

GFC STYLE Kangaroo

Παλιότερα γνωρίζαμε τον πασίγνωστο σχεδιαστή μέσα από την Italdesign Giugiaro που είχε παρουσιάσει και το πολύ ενδιαφέρον Parcour. Πλέον, αυτά ανήκουν στο παρελθόν και στη νέα του εποχή το στούντιο μετονομάστηκα σε GFG και παρουσιάζει ένα φουτουριστικό ηλεκτρικό σπορ μοντέλο με τετρακίνηση και ενεργητική τετραδιεύθυνση.

Πέρα από την ευφάνταστη σχεδίαση, το δεύτερο concept που παρουσιάζει η GFG (πέρυσι ξανά στην ελβετική έκθεση είχε παρουσιαστεί το Sibylla) έχει και μια ενδιαφέρουσα ονομασία καθώς ονομάζεται Kangaroo. Ίσως επειδή υπάρχει ρυθμιζόμενη ανάρτηση σε τρεις θέσεις: Racing (140 mm απόσταση από το έδαφος), Road (190 mm) και Off-Road (260 mm). Το σύστημα πρόωσης περιλαμβάνει ένα ζευγάρι από ηλεκτροκινητήρες όπου ο καθένας αποδίδει 245 PS (ή 490 PS συνολικά και συνδυαστικά). Υπάρχει μια μεγάλη μπαταρία 90 kWh που προσφέρει αυτονομία έως 450 km, όπως ισχυρίζεται η GFG.

Η πλατφόρμα πάνω στην οποία στηρίζεται το Kangaroo έχει εξελιχθεί με την CH Auto. Μάλιστα, η εταιρεία περιγράφει περιέργως το όλο concept ως ένα Hyper SUV που μπορεί να επιταχύνει από στάση στα 100 km/h σε μόλις 3,8 sec, με την τελική ταχύτητα να περιορίζεται στα 250 km/h. Θυμίζει έτσι αρκετά τη φιλοσοφία του δικού μας Korres P4.

Puritalia Berlinetta 

Η Berlinetta της Puritalia είναι μια ειδική περίπτωση που θα κατασκευαστεί σε μόλις 150 αυτοκίνητα, με το καθένα να κοστίζει 553.350 ευρώ (τιμή προ φόρων). Από όποια πλευρά και κοιτάξεις το αμάξωμα, το αποτέλεσμα είναι σαγηνευτικό για ένα σασί με κατανομή βάρους 50:50.

Στο εσωτερικό υπάρχει ανάλογη φινέτσα και την παράσταση κλέβει η όρθια, αλά tablet, οθόνη αφής στην κεντρική κονσόλα. Παράλληλα, το αμάξωμα από ανθρακονήματα και η εκτενής χρήση ελαφριών συνθετικών υλικών θα συνδράμουν σε ένα πολύ χαμηλό απόβαρο προς όφελος των επιδόσεων και της οδηγικής τέρψης. Αξιοσημείωτο είναι πως υπάρχει πλήρης συνδεσιμότητα ελέγχου μέσου ειδικού app (εφαρμογής) από smartphone, όπως και το γεγονός πως κάθε Berlinetta θα είναι χειροποίητη. Το σύστημα πρόωσης είναι plug-in υβριδικό. Στον μπροστινό άξονα υπάρχει ένας V8 βενζινοκινητήρας χωρητικότητας 5,0 l των 750 PS και με τη συνδρομή ενός ηλεκτροκινητήρα 215 PS η συνδυαστική ισχύς διαμορφώνεται στα 965 PS και η ροπή στα 1.248 Nm.

H κίνηση περνά στους πίσω τροχούς μέσω «ρομποτικού» κιβωτίου 7 σχέσεων. Ο οδηγός έχει στη διάθεσή του τα προγράμματα Sport, Corsa και e-Power. Τους μπροστινούς τροχούς φρενάρουν εξαπίστονα Brembo και τους πίσω τετραπίστονα. Όσο για τις επιδόσεις η Puritalia ανακοινώνει ένα 0-100 km/h σε 2,7 sec με τελική στα 332 km/h.

Koenigsegg Jesko

Σχεδιαστικά, το Jesko ακολουθεί το γνωστό αυθεντικό στυλ της Koenigsegg με την αεροδυναμική σχεδίαση, την καμπίνα που παραπέμπει σε αγωνιστικό, τις πλαϊνές εισαγωγές αέρα, την πίσω μεγάλη πτέρυγα, τις προαιρετικές κάρμπον ζάντες 20’’ μπροστά και 21’’ πίσω κ.ά. Αξιοσημείωτο είναι πως η οροφή αφαιρείται και το Jesko μετατρέπεται σε roadster, ενώ σε σχέση με το Agera RS είναι 40 mm μακρύτερο και 22 mm ψηλότερο. Η ονομασία προέρχεται από το όνομα του πατέρα του ιδιοκτήτη της εταιρείας, του Christian von Koenigsegg. Γνωστός φιλέλληνας ο Jesko von Koenigsegg, διανύοντας την 8η δεκαετία της ζωής του, ήταν παρών στην Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης για τα αποκαλυπτήρια του «δικού» του αυτοκινήτου. 

Τη βάση για το νέο μοντέλο αποτελεί ένα μονοκόκ σασί από ανθρακονήματα στο μεγαλύτερο μέρος του και σύμφωνα με την εταιρία δεν προσφέρει μόνο καλύτερα μηχανολογικά χαρακτηριστικά αλλά και περισσότερο χώρο για τον οδηγό και τον συνοδηγό. Την κίνηση του Jesko αναλαμβάνει ένας αναβαθμισμένος V8 με twin-turbo (και ένα μικρότερο ηλεκτρικό συμπιεστή), νέα σχεδίαση (με νέο στροφαλοφόρο, εισαγωγή και διαχείριση για μικρότερο turbo-lag) και χωρητικότητα στα 5,0 l. Αποδίδει 1.280 PS με νορμάλ αμόλυβδη (ή 1.600 PS με βιοκαύσιμο Ε85) με τη ροπή να φτάνει τα 1.500 Nm στις 5.100 rpm (τα 1.000 Nm είναι διαθέσιμα στις 2.700-6.170 rpm) και τον κόφτη να μπαίνει στις 8.500 rpm. 

Τη μετάδοση στους πίσω τροχούς αναλαμβάνει ένα νέου τύπου LST κιβώτιο με 9 σχέσεις που ζυγίζει μόλις 90 kg και που επιτρέπει τα κατεβάσματα κατευθείαν (π.χ. από 7η σε 4η). Η τελική ταχύτητα του Jesko φτάνει τα 482 km/h, ενώ η πίσω πτέρυγα παράγει περίπου ένα τόνο κάθετου αεροδυναμικού φορτίου σε ταχύτητα 275 km/h.

Στο εσωτερικό επικρατεί μια μινιμάλ άποψη με μια μικρή ψηφιακή οθόνη 5,0’’ πάνω από το πολυγωνικό τιμόνι και μια μικρότερη στην κεντρική κονσόλα. Η Koenigsegg θα κατασκευάσει μόλις 125 Jesko, με ετήσια παραγωγή στα 40-50 αυτοκίνητα και τιμή περίπου στα 2,5 εκατομμύρια ευρώ το καθένα.

Pininfarina Battista

Δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις. Το (φυσικά) όμορφο σχήμα του, απότοκο της γενικότερης ιταλικής παράδοσης και κουλτούρας, ή τη μέγιστη ισχύ του που φτάνει τους 1.900 PS! Το αυτοκίνητο φέρει το όνομα του Giovanni Battista Farina, του ιδρυτή της «Carrozzeria Pininfarina» και πρόκειται για ένα hypercar «Μεγάλου Τουρισμού», όπως έγινε γνωστό.

Είναι το πρώτο ηλεκτροκίνητο μοντέλο «παραγωγής» της Pininfarina. Το μονοκόκ πλαίσιό του είναι κατασκευασμένο από ανθρακόνημα και οι μπαταρίες του φιλοξενούνται εντός αυτού. Έχουν χωρητικότητα 120 kWh και δίνουν αυτονομία κίνησης έως 450 km, πριν την αναγκαστική φόρτισή τους. Ωστόσο, οι επιδόσεις του είναι αυτές που κόβουν την ανάσα, ενίοτε κυριολεκτικά. Η Battista διαθέτει τέσσερις ηλεκτροκινητήρες, έναν σε κάθε τροχό που αποδίδουν συνολικά 1.900 PS και 2,300 Nm μέγιστης ροπής!

Σύμφωνα με την εταιρεία, το αυτοκίνητο επιταχύνεται από τα 0-100 km/h σε λιγότερο από 2,0 sec ενώ για το 0-300 km/h χρειάζεται λιγότερο από 12,0 sec. Η τελική ταχύτητά του φτάνει τα 350 km/h ενώ διαθέτει κεραμικά δισκόφρενα διάστασης 390 mm εμπρός και 380 mm πίσω. Η Pininfarina Batistta εξελίχθηκε σε συνεργασία με τη Rimac, σε ό,τι αφορά στην ηλεκτρική διάταξή της. Το εσωτερικό της διαθέτει μια κεντρικά τοποθετημένη μεγάλη οθόνη και τα υλικά που το αποτελούν είναι κορυφαίας ποιότητας. 

ITALDESIGN DaVinci

Στη Γενεύη, παρουσιάστηκε ένα ακόμη ενδιαφέρον concept car, με τον δημιουργό του να δηλώνει πως τα πάντα είναι έτοιμα και σχεδιασμένα και το μόνο που μένει είναι να βρεθεί ο κατάλληλος επενδυτής για να προχωρήσει η παραγωγή του. Μάλιστα η Italdesign θέλει να τονίσει την ύπαρξη αυτού του πρωτότυπου μοντέλου δίνοντάς του την ονομασία του διάσημου Ιταλού πολυμαθή της Αναγέννησης.

Το DaVinci έχει μήκος αμαξώματος 4.981 mm, πλάτος 2.214 mm, ύψος 1.392 mm και έχει μεταξόνιο 2,9 μέτρων, ενώ η απόσταση από το έδαφος είναι μόλις 119 mm. Για να έχετε μια εικόνα, είναι λίγο μεγαλύτερο από την καινούργια «οκτάρα» της BMW. Σχεδιαστικά, το DaVinci είναι πολύ ελκυστικό με δυναμική μάσκα που θυμίζει και κάτι από Fisker. Από το πλάι, η οροφή σβήνει πολύ αρμονικά προς τα πίσω, ολοκληρώνοντας το φινετσάτο σύνολο που θυμίζει και κάτι από Zerouno, το concept car που παρουσίασε η φίρμα το 2017.

Το full ηλεκτρικό περιβάλλον κίνησης του DaVinci επέτρεψε στους σχεδιαστές του μοντέλου να αναπτύξουν ειδικές αεροδυναμικές λύσεις, αν και με μικρές μετατροπές μπορεί να δεχθεί και κινητήρα εσωτερικής καύσης. Στην περίπτωση ηλεκτροκίνησης, το DaVinci θα διαθέτει έναν ηλεκτροκινητήρα εμπρός και έναν πίσω, με τις μπαταρίες να βρίσκονται στο πάτωμα. Στην περίπτωση χρήσης βενζινοκινητήρα αυτός θα είναι ένας V8 4 λίτρων του VW Group με ισχύ κοντά στους 550 ίππους.

Οι πόρτες ανοίγουν σε στυλ φτερών γλάρου, για να ξεπροβάλλει ένα σύγχρονο ταμπλό ντυμένο με αλκαντάρα. Έχει ψηφιακό πίνακα οργάνων αλλά η κεντρική οθόνη έχει μεταφερθεί χαμηλότερα (υπάρχουν ψηφιακές ενδείξεις ψηλότερα) όταν ο συνοδηγός έχει μπροστά του μικρότερες οθόνες.

Hispano Suiza Carmen

Δεν χρειάζεται και πολύ για να αντιληφθείς πως το μοντέλο που παρουσιάσει η Hispano Suiza έχει τις ρίζες του πολύ πίσω στο παρελθόν. Συγκεκριμένα, στη δεκαετία του 1930, όταν είχε κυκλοφορήσει το H6C Dubonnet Xenia με το κλασικό σχήμα εκείνης της εποχής που ήθελε τους πίσω τροχούς καλυμμένους. Ένα χαρακτηριστικό που περνά και στη σύγχρονη Carmen η οποία βασίζεται σε πλαίσιο από ανθρακονήματα.

Το σύστημα πρόωσης είναι ηλεκτρικό και αποτελείται από δύο ηλεκτροκινητήρες τοποθετημένους στον πίσω άξονα. Ένας σε κάθε τροχό ώστε συνολικά να αποδίδουν 750 kW ή αν προτιμάτε 1.019 PS. Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου χωρητικότητας 80 kWh (προαιρετικά θα προσφέρεται η δυνατότητα τοποθέτησης συσσωρευτών 105 kWh) θα εξασφαλίζουν αυτονομία περίπου 400 km. Η Carmen μπορεί να επιταχύνει από στάση στα 100 km/h σε λιγότερα από 3 δευτερόλεπτα, ενώ η μέγιστη ταχύτητα περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 250 km/h.

Στα ατού της τάσσεται το σχετικά χαμηλό απόβαρο των 1.690 kg. Για την επιβράδυνση του ισπανικού hypercar φροντίζουν κεραμικά φρένα της AP με δίσκους, ενώ υπάρχει πλήρης παραμετροποίηση του σασί. Και ό,τι άλλο μπορεί  να βρει κανείς σε ένα ιδιαίτερο ηλεκτρικό όχημα που στοιχίζει περίπου 1,9 εκατομμύρια ευρώ. Μόλις 19 αυτοκίνητα προβλέπεται να υπάρξουν, με τις πρώτες παραδόσεις να ξεκινούν το καλοκαίρι του 2020.