Τι μάθαμε στο Ράλι Σαουδικής Αραβίας;

* Σαουδική Αραβία: Άμα έχεις λεφτά, διάβαινε. Τόσο απλά. Παρακολουθώντας τον αγώνα στην Σαουδική Αραβία, όπου η λέξη «θεατής» ήταν άγνωστη, καταλάβαμε πολύ -για να μην γελιόμαστε- ότι αυτές οι νόρμες της FIA, αλλά κυρίως του WRC Promoter ότι για να βρίσκεται ένας αγώνας μίας χώρας στο αγωνιστικό ημερολόγιο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι χρειάζεται μία σειρά από εχέγγυα, τύπου διοργανωτική ικανότητα, θεατές για να υποστηριχθεί η δημοφιλία του σπορ και οικονομική ευρωστία, μεταφράζονται ουσιαστικά σε μία και μοναδική παράμετρο: την οικονομική ευρωστία. Ήταν αστειότητα αυτό που είδαμε στην Αραβική Χερσόνησο όπου για να δεις θεατή έπρεπε να στοιχηματίσεις… Εκεί όπου οι φωτογράφοι και τα μέλη-προσκεκλημένοι των ομάδων κ.λπ. έπαιζαν και τον ρόλο του «θεατή»… Εκεί λοιπόν, σε αυτή την χώρα, όπου ο διοργανωτικός φορέας προέρχονταν από χώρα της Βαλτικής και που ακόμα και στο Dakar Rally μαζεύει περισσότερο κόσμο στην έρημο, το ντουέτο FIA/WRC Promoter έδωσε απνευστί για 10 χρόνια αγώνα στο WRC. Μάλιστα. Όχι ότι δεν το περιμέναμε, αλλά να, πλέον τα προσχήματα δεν βοηθούν καν. Ωστόσο στο ερώτημα «πρέπει να υπάρχει αγώνας σε τέτοιο ερημικής προσέγγισης τερέν;», η προσωπική μου απάντηση είναι ναι. Γιατί χρειάζεται αυτό το challenge, και το οποίο είναι κοντά στο πνεύμα της ταυτότητας που ξεκίνησαν οι αείμνηστοι Αλέξανδρος Δαρδούφας (ΕΛΠΑ) και ο πορτογάλος ομόλογός του Cesar Torres (ACP). Οι οποίοι -να μην το ξεχνάμε- ήταν οι ανάδοχοι  της σημερινής μορφής του WRC, είχαν βάλει στο αγωνιστικό ημερολόγιο του 1973 το Ράλι Μαρόκου, ακριβώς για να δώσουν στον θεσμό το περιπετειώδες στοιχείο που αναζητούσαν και που ήταν πολύ διαφορετικό από τον χαρακτήρα του Σαφάρι.

* Sebastien Ogier 1: Εκμεταλλεύτηκε την αδράνεια όλων και όπως και ο ίδιος δήλωσε χαρακτηριστικά «βοήθησε και η ευθυγράμμιση των άστρων»… Πως τα κατάφερε ο Γάλλος να ισοφαρίσει το απόλυτο ρεκόρ των 9 τίτλων του Loeb; Εκμεταλλεύτηκε πρωτίστως ότι «κλυδωνίστηκε» η απόδοση των υπολοίπων οδηγών της Toyota. Αγχωμένος και στην δυσάρεστη θέση να ανοίγει δρόμους στα χωμάτινα ράλι ο Evans, αγνώριστος ο Rovanpera, o Katsuta μία κλάση κάτω και ο Pajari με την σχολική ποδιά του μαθητευόμενου, απέδειξαν ότι δεν θα ήταν μία εύκολη χρονιά μέχρι που ο Γάλλος πήρε την σκυτάλη. Εκμεταλλεύτηκε κυρίως το γεγονός ότι έξυπνα κέρδισε βαθμούς αφήνοντας τον Evans να παλεύει πρώτος ανοίγοντας δρόμο στα χωμάτινα ράλι. Εκμεταλλεύτηκε το γεγονός της ψυχοσωματικής πτώσης -στην προσέγγιση του WRC- του Kalle Rovanpera. Και τέλος την εντυπωσιακή του συνδυαστική ισχύ που αποτελούν η ταχύτητά του και η τακτική του. Στο τέλος, στην σούμα, το 9ο πρωτάθλημα οδηγών. (Συνεχίζεται..)

* Elfyn Evans: «Μέχρι τόσο μπορεί το παλληκάρι». Πολύ λαϊκή έκφραση, αλλά πλην όμως απόλυτα κατανοητή. Γιατί νοιώθω ότι μετά το τα γεγονότα του 2021 ο Elfyn Evans έχει ευνουχιστεί αγωνιστικά. Όσους βαθμούς και να προηγείται στο πρωτάθλημα, ξέρει ότι ο μεγάλος του εφιάλτης, ο Ogier, θα τον περάσει στο τέλος. Και αυτό το τροπάριο γίνεται 5 χρονιές τώρα. Πέντε χρόνια δεύτερος… Το σίγουρο είναι ότι όπως και ο Gronholm και ο Hirvonen στο παρελθόν είχαν την ατυχία να πέσουν πάνω στον Loeb, έτσι τώρα και οι οδηγοί της γενιάς του Evans έχουν μπροστά τους έναν άλλο Γάλλο, τον Ogier. Ο Evans, έχει υπερβεί εαυτόν. Αυτό είναι αλήθεια. Του άξιζε όμως ο τίτλος του 2021, όπου σε μία αποφράδα χρονιά για την σοβαρότητα και την εγκυρότητα της FIA, και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό γενικότερα, τα πρωταθλήματα «απονεμήθηκαν» ουσιαστικά με ένα σωρό τερτίπια σε Ogier(WRC) και Verstappen (F1). Τι να κάνουμε… Πάμε παρακάτω. Αν θα τα καταφέρει του χρόνου; Κανείς δεν είναι σίγουρος. Για να μην πούμε εκ προοιμίου όχι… 

* Toyota: Όταν τα μεγάλα κεφάλια κατάλαβαν ότι μπορεί να στραβώσει το πράγμα, φέτος στο WRC, οπισθοχώρησαν τον Jari-Matti Latvala, έβαλαν στην θέση του το Juha Kankkunen, οποίος μίλησε σκληρά όπου και όταν έπρεπε και σε όσους είχαν παραπονεθεί στο παρελθόν για την εφεδρεία Ogier (Evans, Rovanpera) τους υπενθύμισε ότι δεν είχαν σταθερότητα φέτος και έφερε ως μεγάλο παράδειγμα στην συνέχεια τα συμβάντα στην Εσθονία, που αν η Toyota δεν είχε στις τάξεις της τον «καλεσμένο» Solberg, αντίο νίκη… Και κάπως έτσι, μετά το 2021 ο Ogier έγινε μοχλός πίεσης στο εσωτερικό και πολιορκητικός κριός για τους έξω. Και κάπως έτσι και το φετινό νταμπλ. Για του χρόνου, που η TGR θα παίζει και πάλι -ουσιαστικά» μόνη της, θα έχουμε να λέμε… Τι; Γνωρίζουμε ήδη;…

* Hyundai/Genesis: Με 2 νίκες σε 14 αγώνες ενός θεσμού, δεν το λες ακριβώς και πρωταθλητισμό. Προφανώς δεν χρειάζονται εμάς στην κορεατική μάρκα για να το εμπεδώσουν, αλλά ουσιαστικά αυτό είναι «πέταγμα πετσέτας»… Η πλήρη φετινή απαξίωση της συγκέντρωσης που απαιτείται για να κάνεις μια «διεκδικιστική» παρουσία σε ένα κορυφαίο αθλητικό θεσμό είναι επιλογή και όχι «συμβάν». Η Hyundai επέλεξε να βγει από το παιχνίδι από την αρχή της χρονιάς γνωρίζοντας ότι θα μετακινήσει πόρους και ανθρώπινο δυναμικό στην θυγατρική Genesis (το luxury brand της Hyundai) που προετοιμάζεται για το πρωτάθλημα αντοχής (WEC). Επιλογές είναι αυτές. Και έχουν εξήγηση. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Hyundai «έπαθε» Toyota στα τέλη του ’90 τότε που ο Ιαπωνικός κολοσσός «πάρκαρε» το WRC και τα όσα είχε πετύχει εκεί και αποφάσισε να μπει στην Formula 1. Το αποτέλεσμα ήταν να επιστρέψει στα ράλι μετά από μία δεκαετία παταγωδών αποτυχιών που αποτυπώνονται στο ότι μετά από πακτωλό χρημάτων δεν σημείωσε ούτε μία νίκη… θα πράξει το ίδιο με την Hyundai το «πνεύμα του WRC» που πολύ εκνευρίζεται όταν το παρατάς άδοξα για μεγαλύτερα σαλόνια; Ο χρόνος, όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, θα δείξει. Ναι. Ο πανδαμάτωρ χρόνος…

* WRC: «Δεν είχε κανένας τους τύχη». Αυτή είναι η αλήθεια για τους συνδιεκδικητές του Ogier στην υπόθεση τίτλος οδηγών στο WRC. Με το που τα πράγματα έφτασαν στον «τελικό» της Σαουδικής Αραβίας, η υπόθεση πρωτάθλημα ήταν βούτυρο στο ψωμί του Ogier. Το ήξεραν όλοι αυτό. Ρίξτε μία ματιά στις κοινές τους φωτογραφίες στην Jeddah πριν τον αγώνα, και από την γλώσσα του σώματος, θα καταλάβετε… 

* Sebastien Ogier 2: Όπως λέει και το άσμα: «Και τώρα; Τι γίνεται τώρα;»… Το 9ο παγκόσμιο πρωτάθλημα είχε γίνει αυτοσκοπός για τον Sebastien Ogier. Άσχετα με τα όσα ισχυρίζεται, για προσωπικό χρόνο, οικογένεια, φίλοι κ.λπ. τίποτα δεν ήταν πρώτο στο οπτικό του καθημερινό πεδίο, από το κερδίσει τον 9ο τίτλο και να ισοφαρίσει το ρεκόρ του ετέρου Sebastien, του ομοεθνούς του Loeb. Η κατάκτηση του τίτλου του είχε γίνει εμμονή. Καθαρή εμμονή όμως. Αντιδράσεις του όπως αυτές στο περυσινό Ακρόπολις όπου είχε επιδείξει αίσχιστη συμπεριφορά, δεν ήταν τυχαία γεγονότα. Ήταν αποτέλεσμα της εμμονικής του προσέγγισης να κατακτήσει το 9ο πρωτάθλημα. Και όσο αυτό δεν ερχόταν, ο εκνευρισμός του τον κατέβαλε. Και να φέτος που τα κατάφερε. Το ερώτημα, που ο αείμνηστος αοιδός Βασίλης Καρράς απηύθυνε στο ενθουσιωδώς παριστάμενο κοινό του «Και τώρα; Τι γίνεται τώρα;» έχει απάντηση, η οποία ακολουθεί. Παρακαλώ για την προσοχή σας…

* Sebastien Ogier 3: Μην πιστεύετε τίποτα. Όσες φορές «υποσχέθηκε» με δηλώσεις του ότι αποσύρεται κ.λπ. κ.λπ. από την ενεργό δράση, ακόμα και όταν δοκίμασε την τύχη του σε άλλα είδη αγώνων, εν τούτοις το WRC του έκλεινε το μάτι. Έτσι, μπορεί να έχει περιορισμένο πρόγραμμα του χρόνου, αλλά αν δει κανείς ποιους αντιπάλους έχει και βλέποντας ότι είναι μία ανάσα από το να κατακτήσει τον 10ο τίτλο του, κάτι μοναδικό στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, τότε ήδη «ακονίζει το μαχαίρι του» και τρίβει τα χέρια του… Γιατί ναι, υπό συνθήκες «τους έχει όλους». Ναι, κερδίζει όποιον θέλει με την εμπειρία του και την τακτική του και μόνο. Όταν χρειαστεί θα προσθέσει στα παραπάνω και την ταχύτητά του. Και ναι, άσχετα με το τι λέει, θα διεκδικήσει το απόλυτο του χρόνου. Θα διεκδικήσει τον 10ο τίτλο. Και επειδή είμαι «άπιστος Θωμάς», ακόμα και στις ίδιες μου τις σκέψεις, ρώτησα Γερμανία μεριά αν καλά σκέφτομαι ή παραληρώ. Και η πηγή μου μου επιβεβαίωσε με χιούμορ και σοβαρότητα ότι του χρόνου ο Ogier θα διεκδικήσει το δέκατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών στο WRC. Έτσι μου είπαν, έτσι σας το μεταφέρω… 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Ο Ogier κατέρριψε το «στοιχειωμένο» ρεκόρ του WRC!

Οδηγός-έκπληξη επιστρέφει το 2026 στο EKO Acropolis Rally!

Τι τρέχει πραγματικά με τον Ott Tanak;