* Thierry Neuville: Παγκόσμιος Πρωταθλητής Οδηγών 2024. Άξιος! Έτσι απλά, ξεκάθαρα, χωρίς παραγράφους και υποσημειώσεις. Πανάξιος θα έλεγα. Σε μία χρονιά που τίποτα δεν ήταν ευνοϊκό για αυτόν, αντιμετώπισε «στραβές», «ανάποδες», κάκιστες συμπεριφορές, γκαντεμιές κ.ά. και όμως στάθηκε όρθιος μέχρι τον τελευταίο αγώνα.
Έχω σημειώσει αρκετές φορές στο πρόσφατο παρελθόν ότι ο μόνος οδηγός που την τελευταία τετραετία έχει κάνει οδηγικά άλματα, είναι ο Βέλγος -πλέον- τιτλούχος. Ο μόνος που ξεπέρασε τον εαυτό του και όσο άκουγε χαρακτηρισμούς «ο αιώνιος δεύτερος» κλπ, πείσμωνε, δούλευε, έμενε στους δρόμους, κέρδιζε. Ακόμα και οπτικά, ανεξάρτητα από τα χρονόμετρα, τα περάσματά του σε κάθε τερέν, ήταν συχνά ακραία ανατριχιαστικά. Ανταμείφθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Δείγμα της σταθερότητάς του ότι όλη την χρονιά ήταν επικεφαλής της βαθμολογίας από τον πρώτο αγώνα της χρονιάς, το Ράλι Μόντε-Κάρλο που κέρδισε μάλιστα.
* Martijn Wydaeghe: Το ίδιο άξιος και ο συνοδηγός του ο οποίος σε κάθε αγώνα ήταν αλάνθαστος, δούλευε αθόρυβα και δίκαια είναι αυτός που απολαμβάνει ένα παγκόσμιο τίτλο στο πλευρό του Neuville. Όσοι επέκριναν την απόφαση Neuville να αντικαταστήσει τον επί χρόνια πρώην συνοδηγό του Nicolas Gilsoul, τώρα ξέρουν. Καλός και οργανωτικός ο Gilsoul -ναι, βοήθησε στην εξέλιξη του Thierry- αλλά δύσκολο παιδί και «ανακατωσούρας» με μπόλικο «μπλα-μπλα» μου είχαν πει από Αρδένες μεριά… Για αυτό και μετά δεν στέριωσε και πουθενά…
* Hyundai 1: Είχα γράψει στο προηγούμενο post μου εδώ στο caranddriver.gr μετά τον τριεθνή ασφάλτινο αγώνα της Ευρώπης ότι: «Είναι πλέον γνωστό ότι τώρα (Neuville και Tanak) θα ‘’σφαχτούν’’ στην Ιαπωνία για τον τίτλο των οδηγών, κάτι που μπορεί να προκαλέσει εξόδους και πιθανή απώλεια του πρωταθλήματος κατασκευαστών που οι Κορεάτες αυτόν θέλουν -βασικά πάνω από όλα- και τον θέλουν μέσα στην έδρα της Toyota… Όλοι ήξεραν. Τώρα, υπομονή…»… Και βγήκα αληθινός. Που δεν θα το ήθελα, αλλά έτσι καταλήγουν αυτά τα πράγματα… Ο Τanak βγήκε και αυτός έχασε «δυνάμει» το πρωτάθλημα, και η Hyundai το κατασκευαστών.
* Hyundai 2: Αν θέλουμε να μιλήσουμε με την γλώσσα της αλήθειας, η Hyundai έχασε τον διακαή πόθο της για φέτος, το πρωτάθλημα κατασκευαστών. Εάν παρακολουθήσουμε την προσέγγιση της Κορεατικής μάρκας, τις επενδύσεις της και τις ανακοινώσεις τους, ο τίτλος κατασκευαστών (τουλάχιστον) και το νταμπλ (ιδανικά) ακόμα περισσότερο ήταν οι φετινοί στόχοι. Και όχι το πρωτάθλημα οδηγών. Που ναι μεν το πήραν για πρώτη φορά στην ιστορία τους, αλλά -με συγχωρείτε- δεν τρελάθηκαν κιόλας. Τα όσα μου μετέφεραν μεταμεσονύχτια από την χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου μετά το πρώτο σκέλος είναι ενδεικτικά. Γκρίνια, θυμός, αμηχανία, παγωμάρα, και ομιλίες που περιείχαν τις ελάχιστες των λέξεων… Γιατί; Γιατί είχαν αρχίσει να βλέπουν τα ζόρια να έρχονται. Ο Cyril Abiteboul είναι προφανές ότι θα κληθεί στην Κορέα για εξηγήσεις και για όσα θα ειπωθούν εκεί πίσω από τις πόρτες, δεν θα τα μάθουμε ποτέ. Απλά οι Κορεάτες είναι «σκληρά» αφεντικά και ακόμα πιο απαιτητικοί εργοδότες. Και δεν «κωλώνουν» να πάρουν κεφάλια αν χρειαστεί. Το παρελθόν συνηγορεί σε αυτό…
* Hyundai 3: Το μεγαλύτερο λάθος του Abiteboul και των συνεργατών του έγινε πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Όταν αποφασίστηκε μία τριπλέτα οδηγών για να οδηγεί το τρίτο αυτοκίνητο. Γνωρίζουν όλοι στις ομάδες ότι τα εργοστασιακά υβριδικά αυτοκίνητα είναι πολύ δύσκολα. Θέλουν τρομερές ικανότητες όχι για να κερδίσεις, αλλά ακόμα και απλά να τερματίσεις στην πεντάδα. Όταν έχεις «αναπληρωματικούς» τρείς οδηγούς που οδηγούν μετά από μήνες απραξίας, είναι αφελές να πιστεύεις ότι θα μπουν και θα κάνουν την διαφορά, ή ότι έστω θα φέρουν ικανούς βαθμούς. Ο Dani Sordo ήταν -αναμενόμενα- ο πιο σταθερός από τους Lappi και Mikkelsen, έφερε τους περισσότερους βαθμούς στην ομάδα και έπρεπε -κατά τα φαινόμενα- να είναι αυτός που θα έπαιρνε το τρίτο αυτοκίνητο στους δύο τελευταίους αγώνες της χρονιάς. Άλλοι όμως αποφασίζουν και μάλιστα ακριβοπληρώνονται για να παίρνουν αποφάσεις. Ωστόσο, ενημερωτικά, στην δημοσιογραφική πιάτσα του βορρά, οι Lappi και Mikkelsen χαρακτηρίζονται ως «πρώην οδηγοί»…
* Toyota: Κέρδισε έναν τίτλο, τον τέταρτο εν σειρά, σε μία χρονιά που κάθε άλλο παρά κάτι τέτοιο προμήνυε. Με τον Rovanpera εκτός και μόνο με εκ περιτροπής εμφανίσεις, αλλά και τον Ogier επίσης σε υποστηρικτικό ρόλο, όλα έδειχναν ότι πολύ δύσκολα θα πανηγύριζε τίτλο. Κι όμως… Όταν φέρνεις από τον «πάγκο» οδηγούς με την ιδιότητα τύπου -έστω- «αναπληρωματικούς» που είναι ήδη παγκόσμιοι πρωταθλητές (Rovanpera-Ogier), τότε έχεις την ικανότητα -και εκμεταλλευόμενος λάθος επιλογές του βασικού σου αντιπάλου να διεκδικήσεις αυτό που μπορείς. Και έτσι συνέβη, και στο νήμα, κέρδισε τον όγδοο στην ιστορία της και τον τέταρτο συνεχόμενο (στη νέα της εποχή) τίτλο κατασκευαστών, «πιάνοντας» στην πρώτη θέση την Citroen.
* Akio Toyoda (Πρόεδρος TGR-WRT): Κάθε, μα κάθε δήλωση -ακόμα και όταν σιωπά…- του «Morizo», έχει σημασία και πρέπει πάντα να την διβάζουμε τουλάχιστον δύο φορές, αλλά και να προσπαθούμε να γίνουμε σοφότεροι. Δείτε ένα απόσπασμα: «είναι σημαντικό για εμάς ως Ασιάτες κατασκευαστές αυτοκινήτων (Toyota/Hyundai) να δείξουμε στους θαυμαστές τον ήχο και τη μυρωδιά των αυτοκινήτων ράλι στους δρόμους», βάζοντας «ταφόπλακα» στις όποιες βλέψεις νεόκοπων στο Παρίσι για «ηλεκτρικό WRC»… Και πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι ήταν ο πρώτος που εναντιώθηκε στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα στα ράλι λέγοντας ότι ο κόσμος πάει στα βουνά για να διεγείρει μέσα από ράλι τις περισσότερες των αισθήσεών του!...
* Team Principals: Οι «γκρίνιες» με λογική ή όχι, δεν έχει σημασία, άρχισαν μετά το καλοκαίρι. Στην μεν Toyota για το εάν ο Latvala έχει το εκτόπισμα και την πυγμή να διευθύνει ένα τόσο μεγάλο καράβι. Και να που φθάσαμε στο τέλος μαθαίνοντας ότι ο συμπαθής κατά τα άλλα Jari-Matti θα ασχοληθεί του χρόνου με το πρωτάθλημα ιστορικών -επειδή πολύ το αγαπάει και θέλει να τρέξει εκεί και ότι του έχουν λείψει οι αγώνες- οπότε θα αντικατασταθεί -μάλλον- εκ των έσω από τον Αγωνιστικό διευθυντή Kaj Lindström. Στην δε Hyundai με τον Abiteboul να έχει τρεχάματα με το πρόγραμμα της «αδελφής» Genesis για το πρωτάθλημα WEC, αυτός που προαλείφεται για επικεφαλής είναι ο Dani Sordo… μην με ρωτάτε αν θα τα καταφέρουν. Η διοίκηση σε τέτοιους οργανισμούς είναι ο ορισμός του «ενός ανδρός αρχή». Όποιος έχει τέτοια προσόντα, θα πετύχει.-
* WRC 1: Πιθανόν να ήταν η πιο ανταγωνιστική χρονιά της τελευταίας δεκαετίας και δίκαια, αφού οι δύο τίτλοι κρίθηκαν στους δύο τελευταίους αγώνες. Πλέον, ο θεσμός απαλλαγμένος από τους υβριδικούς πειραματισμούς κοιτάει μπροστά για την επόμενη ημέρα. Αρχές Δεκέμβρη θα ανακοινωθούν και οι νέοι κανονισμοί που θα ισχύσουν από το 2027-2031 και οι οποίοι θα αποσκοπούν στην σταθερότητα με στόχο την ανταγωνιστικότητα και την είσοδο -διακαής πόθος- ενός ακόμα τουλάχιστον κατασκευαστή. Το ότι o τίτλος στο κατασκευαστών, κρίθηκε στην τελευταία κυριολεκτικά Ειδική Διαδρομή του τελευταίου αγώνα της χρονιάς, μάλιστα με διαφορά τριών βαθμών – η πλησιέστερη από τότε που η Lancia κατέκτησε το πρωτάθλημα με δύο βαθμούς διαφορά από την Audi το 1983- δείχνει το ενδιαφέρον στον συναγωνισμό.
* WRC 2: Μαθαίνω ότι η FIA βολιδοσκόπησε κινέζο κολοσσό στην αυτοκινητοβιομηχανία για πιθανή είσοδό του με μία «μπράντα» του στο WRC. Οι Κινέζοι, μανούλες στην ανάλυση των δεδομένων και εξπέρ στην αντίληψη, αποσύρθηκαν στα ενδότερα με στόχο να επανέλθουν. Λέτε για αυτό να αναφέρθηκε σε Ασιάτες κατασκευαστές ο Akio Toyoda;… Μάλιστα, στο τραπέζι έπεσε και η ιδέα η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι να γίνει από ομάδα σε κεντροευρωπαϊκή χώρα και ότι αυτό θα είναι ένα statement βάζοντας στην ατζέντα και τις πρόσφατες οικονομικές κυρώσεις από την ΕΕ. Ναι, δεν την έχετε ξαναδιαβάσει αυτή την είδηση. Μου την μετέφεραν, σας την λέω…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ott Tanak: «Αυτό το ατύχημα δε θα έπρεπε να έχει συμβεί ποτέ»
Η General Motors προ των πυλών της F1 - Πώς θα εμπλακεί
Από τις ειδικές διαδρομές του WRC, τραυματίας στο μέτωπο του πολέμου της Ουκρανίας