Έπρεπε να περιμένουν δυόμισι δεκαετίες οι Γάλλοι για να ξανακούσουν τη «Μασσαλιώτιδα» κατά τη διαδικασία της απονομής των τροπαίων ενός αγώνα Formula 1. Πριν από 24 χρόνια, ο Olivier Panis ήταν ο τελευταίος Γάλλος που ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, οδηγώντας μια Ligier Mugen Honda σε ένα χαοτικό γκραν πρι του Μονακό το 1996, στο οποίο, πέραν του Γάλλου, την καρώ σημαία είδαν ακόμη… δύο πιλότοι, ο David Coulthard και ο Johnny Herbert.
Ο Gasly, πάντως, o ο οποίος νίκησε και αυτός (όπως και ο Panis) με κινητήρα της Honda στην πλάτη του δεν θέλει να γίνει… Panis! Δεν θέλει να γίνει ακόμη ένας πιλότος, ο οποίος θα ολοκληρώσει κάποια στιγμή την καριέρα του στη Formula 1 έχοντας μόνο μία νίκη, και αυτή σε αγώνα ανατρεπτικό.
Ο Γάλλος έγινε ο 109ος διαφορετικός νικητής από το 1950, όμως επί της ουσίας μοιράζεται την 77η θέση με άλλους 32 πιλότους, οι οποίοι πήραν μία και μοναδική νίκη στην καριέρα τους στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Είχαν τα εχέγγυα, αλλά…
Κάποιοι απ’ αυτούς έδειχναν ότι μπορούσαν να γράψουν τη δική τους ιστορία στο σπορ, καθώς είχαν όλα τα εχέγγυα για να πάρουν και άλλες νίκες. Πιλότοι, όπως ο Jean Alesi, ο Robert Kubica, ο Jarno Trulli, ο Heikki Kovalainen. Ακόμη και ο Alessandro Nannini, ο οποίος ανέβηκε για μία και μοναδική φορά στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, το 1989 στο ιαπωνικό γκραν πρι με τη Ferrari.
Ο Alesi, ο τελευταίος Γάλλος πιλότος ο οποίος κέρδισε με ιταλικό μονοθέσιο (με τη Ferrari το 1995 στον Καναδά) πριν από τον Gasly με την –επίσης ιταλική- AlphaTauri στη Μόντσα εν έτει 2020, έμεινε στη μία νίκη, παρότι εθεωρείτο ως ένας εκ των κορυφαίων πιλότων της γενιάς του. Ο Kubica ήταν άτυχος και παρά τη νίκη του στην πίστα στην οποία έναν χρόνο νωρίτερα λίγο είχε λείψει να σκοτωθεί, στον Καναδά το 2007, δεν μπόρεσε να ξανακούσει τον Εθνικό Ύμνο της Πολωνίας να παιανίζει σε πίστα της Formula 1.
Ο Heikki Kovalainen στην πορεία των χρόνων εξελίχθηκε απλώς σε έναν πολύ καλό «δεύτερο» πιλότο που ποτέ δεν κατάφερε να «λάμψει», όπως και ο Jarno Trulli, ο τελευταίος Ιταλός πιλότος στη Formula 1 πριν από την εμφάνιση του Antonio Giovinazzi!
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, αυτό που διαπιστώνει κανείς με έκπληξη είναι πως ο τελευταίος πιλότος που πήρε μία νίκη και μετά… ξέχασε τι εστί βάθρο ήταν ο Pastor Maldonado. Ο Βενεζουελανός πανηγύρισε την τελευταία νίκη στην ιστορία της Williams, το 2012 στη Βαρκελώνη, όμως δεν ξανανέβηκε στο πόντιουμ των νικητών στη Formula 1! Κι ας παρέμεινε στο κορυφαίο μηχανοκίνητο σπορ μέχρι το φινάλε του 2015, όταν και ολοκληρώθηκε η συνεργασία του με τη Lotus.
Και να σκεφτεί κανείς πως ο «Πάστορας» εμφανίστηκε στη Formula 1 ως σούπερ ταλέντο το 2011, έχοντας κατακτήσει την προηγούμενη σεζόν τον τίτλο στο GP2. Και φτάσαμε, λοιπόν, στον Pierre Gasly και την εντυπωσιακή νίκη του στη Μόντσα. Όσοι παρακολουθούν την πορεία του Γάλλου στο motorsport, ασφαλώς δεν εξεπλάγησαν για το ότι κέρδισε έναν αγώνα Formula 1. Η έκπληξη ήταν, κυρίως, για το ότι αυτή η νίκη ήρθε όχι με τη Red Bull, για λογαριασμό της οποίας οδήγησε για μισή αγωνιστική σεζόν το 2019, αλλά με την AlphaTauri.
Η ειρωνεία της τύχης… Στην πίστα στην οποία η Toro Rosso το 2008 είχε πανηγυρίσει τη μία και μοναδική νίκη της ιστορίας της, και πάλι σε έναν ανατρεπτικό αγώνα με πολλή βροχή στο ξεκίνημά του, η μετεξέλιξη της ομάδας βρέθηκε εκ νέου στην κορυφή.
Για τον Vettel εκείνη η νίκη του 2008 αποτέλεσε την απαρχή μιας σπουδαίας καριέρας και σφράγισε το διαβατήριό του για τη Red Bull, με την οποία κατέκτησε τέσσερα Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Ο Gasly πολύ θα ήθελε να έχει μια ανάλογη (νέα) ευκαιρία στη «μεγάλη» ομάδα της «οικογένειας Red Bull». Το ζήτημα είναι εάν θα μπορέσει να διαχειριστεί το βάρος μιας τέτοιας ευθύνης. Το 2019 δεν τα κατάφερε και δίπλα στον «τυφώνα Verstappen», λύγισε.
Οι πιλότοι που έχουν κατακτήσει μόνο μία νίκη στη F1
Johnnie Parsons 1950, Ινδιανάπολις 500
Lee Wallard 1951, Ινδιανάπολις 500
Luigi Fagioli 1951, Γαλλία
Piero Taruffi 1952, Ελβετία
Troy Ruttman 1952, Ινδιανάπολις 500
Bob Sweikert 1955, Ινδιανάπολις 500
Luigi Musso 1956, Αργεντινή
Pat Flaherty 1956, Ινδιανάπολις 500
Sam Hanks 1957, Ινδιανάπολις 500
Jimmy Bryan 1958, Ινδιανάπολις 500
Rodger Ward 1959, Ινδιανάπολις 500
Joakim Bonnier 1959, Ολλανδία
Jim Rathmann 1960, Ινδιανάπολις 500
Giancarlo Baghetti 1961, Γαλλία
Innes Ireland 1961, Ηνωμένες Πολιτείες
Lorenzo Bandini 1964, Αυστρία
Richie Ginther 1965, Μεξικό
Ludovico Scarfiotti 1966, Ιταλία
Peter Gethin 1971, Ιταλία
François Cevert 1971, Ηνωμένες Πολιτείες
Jean-Pierre Beltoise 1972, Μονακό
José Carlos Pace 1975, Βραζιλία
Jochen Mass 1975, Ισπανία
Vittorio Brambilla 1975, Αυστρία
Gunnar Nilsson 1977, Βέλγιο
Alessandro Nannini 1989, Ιαπωνία
Jean Alesi 1995, Καναδάς
Olivier Panis 1996, Μονακό
Jarno Trulli 2004, Μονακό
Robert Kubica 2008, Καναδάς
Heikki Kovalainen 2008, Ουγγαρία
Pastor Maldonado 2012, Ισπανία
Pierre Gasly 2020, Ιταλία