Για τον Anthoine...


Ήταν αναμενόμενη. Δεν ήρθε στο Μπαχρέιν, λόγω κινητήρα. Όμως ήρθε στο Σπα. Αναφερόμαστε στην πρώτη νίκη του Charles Leclerc στην καριέρα του στη Formula 1, έπειτα από 34 αγώνες. Μια νίκη, την οποία ο Μονεγάσκος δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει όπως ίσως να ήθελε. Μια νίκη την οποία αφιέρωσε στον αδικοχαμένο Anthoine Hubert…

Ο Leclerc, ο Gasly, ο Ocon, ο Hubert. Όλοι τους, παιδιά της μεγάλης των Γάλλων σχολής, η οποία τα τελευταία χρόνια τροφοδοτεί με σπουδαία ταλέντα το παγκόσμιο motorsport και δη τη Formula 1. Όπως έκανε με ακόμα έναν αδικοχαμένο οδηγό, τον Jules Bianchi.

Παρακολουθώντας τον Leclerc τα τελευταία χρόνια και μιλώντας με έναν άνθρωπο τον οποίον εμπιστεύομαι απόλυτα όσον αφορά στις κρίσεις του για τους αθλητές τους οποίους γυμνάζει, τον Χρήστο Φιωτάκη, κάθε άλλο παρά εντύπωση μου έκανε η στάση του Μονεγάσκου μετά τη νίκη του στο Σπα.

Ο Leclerc είναι σπάνια «πάστα» ανθρώπου. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε στη ζωή του τον έκαναν να δει κάποια πράγματα διαφορετικά. Να εκτιμά τις φιλίες, να πιστεύει πολύ στους ανθρώπους, να μην υποτιμά τις ικανότητές του. Δεδομένες οι τελευταίες, όμως πόσα και πόσα ταλέντα έχουμε δει να χάνονται επειδή είχαν έλλειψη αυτοπεποίθησης;

Η νίκη στο Σπα ήταν μόνον η αρχή γι’ αυτόν τον σπουδαίο οδηγό. Το μέλλον του ανήκει και σίγουρα θα δούμε σπουδαία πράγματα απ’ αυτόν. Κι ομολογώ πως αν κάτι μου αρέσει πολύ στον Μονεγάσκο είναι πως δεν αεροβατεί. Δεν θεωρεί πως από τη μία ημέρα στην άλλη έγινε… οδηγάρα και πως οι υπόλοιποι είναι για τον Καιάδα. Τουναντίον, η όλη στάση του δείχνει έναν άνθρωπο προσγειωμένο και κατασταλαγμένο, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Έναν άνθρωπο, ο οποίος ενώ θα μπορούσε να πανηγυρίσει μια νίκη που είναι όνειρο για κάθε οδηγό που φτάνει στη Formula 1, απλά σήκωσε το κεφάλι και τα χέρια του στον ουρανό και την αφιέρωσε εκεί που έπρεπε.

Επισκίασε, έτσι, έναν αγώνα με πολλές ανατροπές, τον οποίον ο ίδιος θα θυμάται για πάντα, μα ο teammate του, Sebastian Vettel, θα ήθελε να ξεχάσει πολύ σύντομα. Για ακόμα μία φορά ο Γερμανός έμεινε μακριά από τον καλό εαυτό του και δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον ρυθμό του Leclerc, την ώρα που η Mercedes έφυγε από το Σπα μνε το «2-3». Ένα αποτέλεσμα εξαιρετικό, αν αναλογιστεί κανείς πως η γερμανική ομάδα καθ΄ όλη τη διάρκεια του τριημέρου δεν μπορούσε να κινηθεί ταχύτερα από τη Ferrari.

Τι άλλο κρατάμε από το βελγικό grand prix; Τον Alex Albon, ο οποίος στο ντεμπούτο του με τη Red Bull ήταν απλά εξαιρετικός. Την ατυχία του Max Verstappen αλλά και του Lando Norris, ο οποίος εγκατέλειψε έναν γύρο πριν από το φινάλε κι ενώ ήταν πέμπτος, αλλά και την Toro Rosso με τη διπλή βαθμολόγηση!