Οδηγούμε τη νέα McLaren 600LT


H πιο πρόσφατη Longtail McLaren είναι ίσως το καλύτερο αυτοκίνητο που φτιάχνει η φίρμα.

  • ΚΕΙΜΕΝΟ: CHRIS CHILTON (ROAD AND TRACK) ΑΠΟΔΟΣΗ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΦΩΤ.: RICHARD PARDON
  • 11/5/2019

Διακτινιζόμασταν ανάμεσα στα βουνά όταν εμφανίστηκαν οι φλόγες. Αρχικά είδαμε μια μικρή μπλε τούφα από τον εσωτερικό καθρέφτη. Και μετά άλλη μία, αρκετά θαρραλέα για να μείνει παραπάνω μεγαλώνοντας σε μήκος όσο η θερμοκρασία της εξάτμισης αυξανόταν. Καθώς έδυε ο ήλιος οι δύο απολήξεις της εξάτμισης μεταμορφώθηκαν σε δύο τρομερά φλογοβόλα που ξερνούσαν μπλε και κίτρινο στο νυχτερινό αέρα.

Πήρε λίγο καιρό στη McLaren για να δυναμώσει το πάθος παρόλο που τα αυτοκίνητά της ήταν πάντα γρήγορα.

Το πρώτο supercar της νέας εποχής του βρετανού κατασκευαστή έκανε χρήση ανθρακονήματος για το σασί σε μια αγορά πεπεισμένη ότι το αλουμίνιο ήταν ο μόνος δρόμος εξέλιξης. Τεχνικά και δυναμικά δούλεψε. Αλλά το αποτέλεσμα ακουγόταν και έδειχνε τουλάχιστον σαν οικιακή συσκευή με  τα δεδομένα των supercars. Μέχρι και το όνομά της ήταν πιο ταιριαστό σε ένα πλυντήριο: MP4-12C.

Τα τελευταία χρόνια όμως οι product planners της McLaren έχουν –τρόπον τινά- ενεργοποιήσει το δικό τους DRS και γεννούν μια ολόκληρη γκάμα από συναρπαστικά αυτοκίνητα. Η απίθανη 720S ήταν το Performance Car of the Year για εμάς και το ριζοσπαστικό σε όψη hypercar, η Senna μόλις που έχασε την κορυφή. Μην εκπλαγείτε λοιπόν αν αυτό το νέο αυτοκίνητο, η 600LT, δώσει τρίτο πόντιουμ στη σειρά.

Εκτός κι αν είστε γκουρού των μοντέλων της McLaren το σύμφυρμα αριθμών και γραμμάτων δε θα σας λέει κάτι. Ακόμη κι αν γνωρίζει κανείς ότι το LT σημαίνει LongTail πάλι θα υπάρχει η απορία. Κοιτώντας το πίσω μέρος της 600 είναι ξεκάθαρο ότι δε μιλάμε για μια 935 Moby Dick, αν και υπάρχει ένα είδος σύνδεσης της McLaren με την Porsche.

Ήταν το 1996, ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του Le Mans από τη McLaren F1 GTR στην πρώτη κιόλας προσπάθεια, όταν οι ανταγωνιστές Porsche και Mercedes απάντησαν με εξειδικευμένα αγωνιστικά –χωρίς συμβιβασμούς- αυτοκίνητα, μετατρέποντάς τα όσο-τόσο για να δημιουργήσουν αυτοκίνητα δρόμου για ομολογκάρισμα. Τα αποτελέσματα ήταν η 911 GT1 Strasseversion και η Mercedes-Benz CLK GTR. Καθ’ όλα νομότυπα σύμφωνα με τους κανονισμούς της FIA. Ναι μεν, αλλά…

Έτσι το ΄97 η McLaren δημιούργησε το πιο extreme μοντέλο F1. H εξέλιξη εστιάστηκε στην αεροδυναμική, την αρνητική άντωση και τη σημαντική μείωση βάρους. Με κάποιο τρόπο η McLaren κατάφερε να αφαιρέσει περίπου 110 κιλά από την ήδη πανάλαφρη F1 GTR. Αλλά το σημείο υπεροχής της ήταν το νέο αμάξωμα που περιλάμβανε νέες ποδιές και μια γιγάντια συνθετική πτέρυγα στο πίσω μέρος που αύξησε το μήκος της κατά 63 σχεδόν εκατοστά.

Η McLaren έφτιαξε τρία αυτοκίνητα δρόμου με το όνομα F1 GT για να νομιμοποιήσει το project. Οι αγωνιστικές εκδόσεις έγιναν γνωστές ως Longtails. To σχέδιο πέτυχε: η επιμηκυμένη F1 κέρδισε 5 από τους 11 αγώνες του FIA GT Championship του 1997 και τερμάτισε πρώτη και δεύτερη στην κλάση GT1 στις 24 Ώρες του Le Mans μόλις πίσω από την LMP TWR Porsche και 29 ολόκληρους γύρους μπροστά από τον πλησιέστερο ανταγωνιστή της.

Το 2015 η McLaren ανέστησε το όνομα Longtail για τη θεσπέσια 675LT, την πρώτη μιας σειράς νέων supercars υψηλών επιδόσεων. Σήμερα η χρήση του LT είναι παρόμοια με τη χρήση του RS από την Porsche για αυτοκίνητα: ελαφρύτερα, γρηγορότερα, πιο ακριβή και, βέβαια, μια χρηματαποστολή πιο ακριβά από τα αυτοκίνητα στα οποία βασίζονται.

Το σημείο εκκίνησης…

…για την 600LT ήταν η 570S, το εισαγωγικό μοντέλο της McLaren το οποίο όχι μόνο είναι το πιο προσιτό αλλά και ρυθμισμένο καλύτερα για καθημερινή χρήση συγκριτικά με τις άγριες 720S και Senna. H 600LT τόσο σε θέμα τιμής όσο και ιπποδύναμης δείχνει να τοποθετείται ιδανικά ανάμεσα στις 570S και 720S. Στην πραγματικότητα όμως εδώ έχουμε κάτι μάλλον διαφορετικό από τις δύο. Κάτι ακόμη πιο «ακριβές» από την 720S. Μια baby McLaren εμποτισμένη με αίσθηση από hypercar που θα μπορούσε να γίνει μια mini Senna. Ήρθαμε στην πατρίδα της 600LT για να μπούμε κάτω από το ανθρακονημάτινο «πετσί» της.

Για να ακριβολογούμε πήραμε τα κλειδιά από το εργοστάσιο της McLaren στο Woking της Αγγλίας και οδηγήσαμε δυο ώρες δρόμο στην Ουαλία. Ο ποιητής του 19ου αιώνα William Blake μιλούσε για το πράσινο της Αγγλίας και την ευχάριστη γη της αλλά οι σχετικά άδειοι δρόμοι της Ουαλίας είναι απείρως πιο ευχάριστοι για ένα supercar των 328 km/h.

Όπως βγαίνει από το εργοστάσιο η 600LT είναι καμωμένη να τραβήξει περισσότερα βλέμματα από ό,τι μια 570. Μόνο όμως οι πιστοί της McLaren θα παρατηρήσουν τον ανασχεδιασμένο προφυλακτήρα και το πιο μακρύ splitter αλλά η πιο δραματική εμφάνιση είναι προφανής όπως είναι και τα μικρά πτερύγια στα μαρσπιέ. Και ξαφνικά σου έρχεται το θέαμα του πίσω μέρους.

Είναι σαν να βλέπεις το πίσω μέρος ενός απλού πέτρινου σπιτιού με προέκταση από τον… Καλατράβα. Είναι δύσκολο να πεις τί επιτίθεται πρώτα στις αισθήσεις σου: Υπάρχει ένας τεράστιος διαχύτης του οποίου τα πτερύγια κρέμονται σαν γιγάντιοι συνθετικοί παγοκρύσταλλοι. Αλλά και η σταθερή πτέρυγα πιο πάνω δεν πάει πίσω με ένα πυρίμαχο υλικό να τη διακοσμεί για να την προστατέψει από τις εξατμίσεις οι οποίες με τα σειρά τους έχουν μετακομίσει από τον προφυλακτήρα στο καπό του κινητήρα. Έτσι, τα όποια παράπονα για το styling που θυμίζει αμυδρά 570 μπορούν εύκολα να σταματήσουν.

Αλλά αν θέλεις να μετατρέψεις το 242.500 δολαρίων (περίπου 212.000 ευρώ) LT σας σε κάτι που μοιάζει με το αυτοκίνητο δοκιμής μας ετοιμαστείτε να σκάψετε πιο βαθιά στις τσέπες σας. Σα φρουρός χρηματαποστολής, στο ταξίδι μας προς την Ουαλία, ο φωτογράφος μας Richard Pardon άρχισε να λογαριάζει τα προαιρετικά του αυτοκινήτου δοκιμής.

Είναι τόσο μακροσκελής ο κατάλογος που είχαμε φτάσει σχεδόν στα σύνορα όταν τελείωσε την ανάγνωση: βαφή Elite, ηχοσύστημα Bowers &Wilkins ανθρακονημάτινη επένδυση, οροφή και αγωνιστικά καθίσματα (πακέτα αξίας άνω των 50 χιλιάδων ευρώ). Αλλά και υδραυλικό σύστημα ανύψωσης του εμπρός μέρους αξίας σχεδόν 1.500 ευρώ. Για να αποφύγετε τις πράξεις, τα προαιρετικά στο αυτοκίνητο ανεβάζουν την τιμή σε σχεδόν 280.000 ευρώ. Μια βασική 720S κοστίζει σχεδόν 252.000 ευρώ. Ξαφνικά η baby McLaren μεγάλωσε…

O επόμενος λογαριασμός, πάντως, ήταν μικρότερος. Περίπου 6 ευρώ για να διασχίσουμε το κανάλι του Bristol στην Ουαλία, κομμάτι μεν του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά τόσο πεισματικά ανεξάρτητο από την Αγγλία όσο είναι το Τέξας με την πρωτεύουσα των Η.Π.Α. Ουάσιγκτον και ακολούθως τη Γέφυρα του Πρίγκιπα της Ουαλίας. Η μπαριέρα των διοδίων σηκώθηκε έξυπνα όπως το lollipop σε πιτ στοπ της F1 κι εμείς αντιδράσαμε αναλόγως: Πατήσαμε το γκάζι με την απαραίτητη φροντίδα, με την ορμή ενός πιάνου που πέφτει από ταράτσα.

Σε ανταπόδοση, η 600LT, μας έδωσε μια πρώτη γεύση από τα δύο κύρια πλεονεκτήματά της συγκριτικά με την απλή 570S: Πιο πολλή δύναμη και λιγότερη πλαδαρότητα. Οι μηχανικοί της McLaren μείωσαν βάρος από οτιδήποτε: από την καλωδίωση (3,3 κιλά) μέχρι τις εξατμίσεις (12,6 κιλά). Οι μαζοχιστές μπορούν να απέχουν του air condition, της μουσικής ή των μοκετών χωρίς έξτρα κόστος. Άλλα συμπληρώματα δίαιτας όπως τα καθίσματα-δάνειο από τη Senna (άλλα 24,5 κιλά) κοστίζουν έξτρα. Όταν το αυτοκίνητο (και κατ’ επέκταση το πορτοφόλι σας) θα είναι στην πιο ελαφριά κατάσταση, θα ζυγίζει περίπου 104 κιλά λιγότερα από την 570S.

Όπως κάθε McLaren από την 540C μέχρι την περιορισμένης παραγωγής Speedtail, η 600LT κάνει χρήση ενός twin-turbo V8 κινητήρα με την κωδική ονομασία M838TE. Οι αριθμοί στα ονόματα μοντέλων της McLaren αναφέρονται στην ιπποδύναμη κάτι που σημαίνει ότι η 600LT έχει ισχύ 600 ίππων.

Τίποτε δυσάρεστο σχετικά με την αύξηση κατά 30 ίππους στην ισχύ συγκριτικά με την 570S ή την έξτρα ροπή των 19 Nm που μας κάνει συνολικά 620 Nm ροπής. Δεν υπάρχει καμία αλχημεία εδώ. Απλά νέα χαρτογράφηση στην ECU και μια εξάτμιση με πιο ελεύθερη αναπνοή που τώρα είναι εξωφρενικά κοντή στα 20 cm. H νέα ρύθμιση και αυτές οι εξατμίσεις κάνουν τον V8 να ακούγεται πιο άγριος, πιο θορυβώδης, στα όρια της φρενίτιδας. Όχι σκληρός αλλά σίγουρα πιο σοβαρός σε χαρακτήρα και απόδοση.

Μακάρι η εμπειρία μας με την LT να μην είχε έρθει αμέσως μετά από τρεις αξεπέραστες ηχητικές εμπειρίες: την οδήγηση της Porsche 911 GT3 και τη Lamborghini Huracan Performante σε δρόμους παρόμοιους με τούτους εδώ και την επίσκεψη στην Cosworth για να ακούσουμε τον απίστευτο κινητήρα των 1.000 ίππων της Aston Martin Valkyrie να «πετάει» στις 11.000 rpm σε test δυναμομέτρησης.

Και οι τρεις με ατμοσφαιρικούς κινητήρες. Και οι τρεις δείχνοντας πόσο η McLaren υστερεί όταν έρχεται το θέμα του ήχου. Ίσως μάλιστα να ανταλλάσσαμε τις φλόγες από τις εξατμίσεις για ένα καλύτερο βρυχηθμό. Είναι υπερβολικό να ζητάμε λίγη βροντή μαζί με την αστραπή; Και όπως συμβαίνει με όλες τις McLaren υπάρχει επίσης turbo lag –η αδράνεια μέχρι το στροφόμετρο να καλύψει τη μισή διαδρομή του. Πατήστε βαθιά το γκάζι με μια σχέση επάνω και δεν πας πουθενά. Συγκριτικά, μια turbo Ferrari 488 έχεις την αίσθηση ότι κινείται με έναν 7λιτρο V8. Αλλά φτάσε μέχρι τον κόφτη στις 8.500 rpm και η 600LT «πετάει».

Οι δρόμοι…

ήταν βρεγμένοι κατά τη διάρκεια της οδήγησής μας, έτσι το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης της McLaren «σφουγγάριζε» με μαεστρία την παραπανήσια δύναμη. Μόνο βαθιά στην τρίτη σχέση υπάρχει αρκετή πρόσφυση για να νιώσεις το στομάχι να ανακατεύεται και την ελαστικότητα των 600 ίππων προσπαθώντας να περιστρέψουν τη Γη. Με καλύτερες συνθήκες η McLaren ισχυρίζεται ότι η 600LT μπορεί να πιάσει τα πρώτα 100 km/h σε 2,9 sec όσο και η 720S και πιάνει τα 200 km/h σε 8,2 sec, μόλις τέσσερα δέκατα πιο αργά από τη μεγάλη της αδελφή παρότι είναι 120 ίππους πιο αδύναμη.

Εντούτοις χρειάζεται σημαντικά περισσότερο χρόνο να βγεις από την LT από ό,τι να πιάσεις τα πρώτα 100 km/h. Παρά όλη αυτή τη μείωση βάρους, το αυτοκίνητό μας είχε μια εντελώς άστοχη ηλεκτρική ρύθμιση της κολόνας του τιμονιού που τραβάει το τιμόνι προς το ταμπλό όταν είναι να βγεις για να κερδίσεις ζωτικό χώρο. Και από την άλλη, οι προεξοχές στους ώμους αυτών των εντυπωσιακών ανθρακονημάτινων καθισμάτων σημαίνουν ότι πρέπει να είσαι τόσο ελαστικός όσο ένας δάσκαλος της γιόγκα για να στριμωχτείς ανάμεσα στην κολόνα Α και το κάθισμα.

Συμβατικά καθίσματα στο στυλ της 570 είναι προαιρετικά αλλά δεν υπάρχει λόγος να τα βάλετε. Τα στάνταρ καθίσματα της 600 χρησιμοποιούνταν και στο P1 hypercar και είναι μάλλον τα καλύτερα. Δε δείχνουν τόσο εξωτικά όσο τα καθίσματα της Senna και δεν είναι και τόσο ελαφριά αλλά θα σε κρατήσουν κεντραρισμένο στις στροφές. Η θέση οδήγησης είναι ιδανική για… αταξίες. Κάθεσαι βυθισμένος πολύ χαμηλά με το τιμόνι να έχει θέα στο σαγόνι σου, όπως συμβαίνει σε ένα κανονικό race car.

Τα νέα εμπρός και πίσω σπόιλερ βοηθούν στο να παραχθούν περίπου 110 κιλά αρνητικής άντωσης στα 250 km/h, αλλά σε μεικτές κυκλοφοριακές συνθήκες βόρεια της πρωτεύουσας της Ουαλίας, του Κάρντιφ, η 600LT δεν ένιωθε πολύ πιο βιδωμένη στο δρόμο από ό,τι μια 570S. Η πραγματική έκπληξη ήταν ότι η 600 ήταν το ίδιο πολιτισμένη όσο και ο ευκολοδήγητος αδελφός της.

Ο ήχος από το ελαστικά και ο βρυχηθμός του κινητήρα είναι απολύτως ανεκτά και η ποιότητα κύλισης έχει τη γνώριμη σχεδόν σαν-Lotus ικανότητα να αναπνέει με το δρόμο, να καταπνίγει τις αλλαγές στην τοπογραφία και την ποιότητα της ασφάλτου. Όμως οι ενδείξεις είναι εκεί, η πάντα παρούσα υποψία ότι αυτό το αυτοκίνητο έχει διαφορετική ατζέντα από ό,τι η 570S, η οποία χρησιμοποιεί πιο μαλακά ελατήρια και πιο λεπτές αντιστρεπτικές ράβδους, στέκεται 7,5 mm ψηλότερα και δε φορά τα σούπερ συγκολλητικά Pirelli Trofeo R τα οποία η LT φορά ως στάνταρ (στη φωτογραφία βλέπετε τα Sottozero λόγω του ψυχρού καιρού).

Το αισθάνεσαι αυτό στην σκληρότητα της ανάρτησης και στον τρόπο με τον οποίο τα εμπρός ελαστικά απαιτούν να βάλεις πιο σφιχτά τα χέρια στο τιμόνι για να αποφύγεις την… απώλεια προσοχής τους ακόμη και σε ταχύτητες βόλτας. Αυτή η αίσθηση δεκαπλασιάστηκε καθώς οδεύαμε βόρεια σε άδειους δρόμους διπλής κατεύθυνσης που μας οδηγούσαν προς τα βουνά. Μια μεγάλη διαφοροποίηση ανάμεσα στα μοντέλα Sports Series της McLaren που περιλαμβάνουν τις 600LT και 570S, και τα ανώτερα Super Series (720S και 720S Spider) είναι η σχεδίαση της ανάρτησης.

Και οι δύο έχουν ρυθμιζόμενα αμορτισέρ αλλά ενώ τα Super Series έχουν μια σύνθετη υδραυλική ανάρτηση, οι entry-lever μηχανές έρχονται με ένα πιο συμβατικό setup. Τουλάχιστον η 600LT δανείζεται τα αλουμινένια ψαλίδια, βάσεις και συνδέσμους από την 720. Η LT ήταν πιο… απασχολημένη σε ένα δρόμο με κυματισμό από ό,τι θα ήταν η 720 αλλά καθώς η 600 ξεδίπλωνε τα… πόδια της στο Black Mountain δε μας έβγαινε από το μυαλό η αίσθηση ότι η LT θα είχε ένα ξεκάθαρο προβάδισμα σε τούτους τους δρόμους τόσο σε ρυθμό όσο και στην αλληλεπίδραση με τον οδηγό.

Τα προϊοντικά βίντεο της McLaren δείχνουν τις 600LT να πλαγιολισθαίνουν σε ένα προπέτασμα από καπνό ελαστικών, αλλά με ταχύτητες δρόμου συμπεριλαμβανόμενων και μερικών πάνω από τα όρια, το μόνο σημείο που μας μπέρδεψε είναι στο πώς το σασί δε χάνει ποτέ την πειθαρχία του ακόμη και μετά από διαδοχικές γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης. Με λιγότερο βάρος από ό,τι η 720 S, η 600LT είναι πιο ακριβής προσφέροντας αυτό το είδος της οικείας εμπειρίας οδήγησης που δεν εισπράττεις από παντοδύναμα supercars. Η υστέρηση του τούρμπο είναι τελικά η μόνη πτυχή του αυτοκινήτου που στερείται αμεσότητας.

Σκαρφάλωσε…

…στο πεντάλ του φρένου και θα αποκαλύψεις ακόμα ένα προτέρημα. Η LT παντρεύει το ελαφρύ, υψηλής απόδοσης σύστημα πέδησης της 720 με την δύναμη ακινητοποίησης της Senna. Η αίσθηση του πεντάλ είναι ενός race car με λιγότερη από τη συνηθισμένη για McLaren νεκρή διαδρομή. Συνάμα είναι μια κανονική άσκηση για το πόδι να ακινητοποιήσεις το αυτοκίνητο ακόμη και να ξεκινήσεις για να κάνεις κάτι τέτοιο.

Όπως και με τη Senna, η LT απαιτεί ηράκλεια δύναμη στο πεντάλ πριν γίνει εκτελεστή η επιθυμία σας.

Το σύστημα διεύθυνσης του αυτοκινήτου σε κάνει να θυμάσαι τη Senna και ίσως μια Caterham. Η McLaren επιμένει πεισματικά στην υδραυλική υποβοήθηση τη στιγμή που σχεδόν όλοι οι άλλοι επιμένουν ηλεκτρικά. Δεν είναι αλήθεια ότι οι ηλεκτρικά υποβοηθούμενες κρεμαγιέρες δε μπορούν να προσφέρουν ποιοτική πληροφόρηση (η τεχνολογία και η κατανόηση των μηχανικών στο τι σημαίνει αυτό έχουν διανύσει ήδη πολύ δρόμο).

Κανείς δε βγαίνει από μια Porsche 918 παραπονούμενος για την αίσθηση του τιμονιού. Όμως βάλτε αυτόν τον οδηγό σε μια 918 αφού έχει λυσσάξει σε έναν επαρχιακό δρόμο της Ουαλίας πίσω από το τιμόνι της 600LT και μπορεί να κάνει μιαν εξαίρεση. Στο δρόμο το τιμόνι της μπορεί να είναι πράγματι καλύτερο κι από μιας Senna με λιγότερη ανάδραση και μια ιδέα μόνο αυτοδιόρθωσης πέριξ της ευθείας.

Και η υποβοήθηση δείχνει να γίνεται φυσικά. Σε βάζει απευθείας σε ό,τι κάνει ο εμπρός άξονας και πώς νιώθει το δρόμο. Λες και μπήκατε χειρουργείο για να βάλετε τα χέρια σας για εμπρός ψαλίδια, είτε ταξιδεύετε στον αυτοκινητόδρομο είτε επιτίθεστε σε στροφές. Δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή αβεβαιότητας σχετικά με το τι κάνει το αυτοκίνητο. Ούτε μια στιγμή που να νιώσεις κάτι λιγότερο από συνδεδεμένος, και κάτι λιγότερο από ενθουσιασμό για το τον τρόπο που το σασί συμπεριφέρεται.

Καθώς κάναμε γύρους στην Ουαλία παρακολουθώντας τις φλόγες από τις εξατμίσεις να γίνονται όλο και πιο λαμπρές καθώς έδυε ο ήλιος πίσω από τα παχιά, χειμωνιάτικα σύννεφα έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρο ότι η MLaren πραγματικά «το έχει». Οι περισσότεροι κατασκευαστές high performance αυτοκινήτων κυριεύονται όλο και περισσότερο από την εμμονή γρήγορων γύρων σε πίστες, έχοντας  χάσει επαφή με τη θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα σε αυτοκίνητα που φτιάχνονται για πίστα και αυτοκίνητα για δρόμο. Στην πίστα το μόνο που μετρά είναι να κινηθείς γρήγορα.

Η απόδοση είναι σημαντική στο δρόμο αλλά εξίσου σημαντική είναι η αίσθηση και η ηδονιστική απόλαυση για τον οδηγό (και σε έναν αλτρουιστικό βαθμό τον πεζό). Η πιο φρέσκιες δημιουργίες της McLaren με εξαίρεση τον «πεζό» ήχο της εξάτμισης τους έχουν μπολιαστεί με αυτές τις παραδοχές. Και η φλογοβόλα 600LT, ευκίνητη, ολοζώντανη και πιο προσιτή –αν δε βάλετε όλο το ανθρακόνημα του κόσμου- ίσως είναι η καλύτερα McLaren που πωλείται αυτή τη στιγμή.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΜΟΝΤΕΛΟ MCLAREN 600 LT 2019   TIMH €   ΤΕΛΗ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 3799, Turbo, 8 Κύλινδρος, Σε διάταξη V  ΚΑΥΣΙΜΟ Αμόλυβδη Βενζίνη

ΙΣΧΥΣ kW(PS)/rpm 441(600)/7.500  ΡΟΠΗ Nm/rpm 620/5.500-6.500

ΜΕΤΑΔΟΣΗ Αυτόματο, 7 σχέσεων, κίνηση στους πίσω τροχούς

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 0-100 σε 2,9 sec, τελική 328 km/h

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ/CO2 11,7 L/100km, 266 g/km

MCLAREN 600 LT 2019

ΥΠΕΡ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ HIGH PERFORMANCE CAR ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΕΙ ΤΑ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΑ ΣΤΙΣ ΠΙΣΤΕΣ, ΑΛΛΆ ΝΑ ΕΊΝΑΙ "ΧΡΗΣΤΙΚΟ" ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΚΑΤΑ ΠΕΖΟΣ ΗΧΟΣ ΕΞΑΤΜΙΣΗΣ