Ferrari 308 GTSi: Ταξιδεύοντας με το πλέον ακατάλληλο όχημα στον Αρκτικό Κύκλο!

Ο Brian Whalen ενοικίαζε το σπίτι ενός φίλου του τις πρώτες ημέρες που ξέσπασε η πανδημία του νέου κορωνοϊού. Ήταν πολύ ευχαριστημένος, μέχρι που ο φίλος του αποφάσισε να επιστρέψει σε αυτό. Τότε, αντί να ψάξει και να νοικιάσει ένα άλλο σπίτι, ο Brian έβαλε τα πράγματά του στη Ferrari 308 GTSi του 1982 την οποία κατέχει και επέλεξε να ζήσει στον δρόμο για κάποιο χρονικό διάστημα.

Περίεργη επιλογή. Άλλωστε, και ο λογαριασμός του στο «Instagram» έχει τον χαρακτηριστικά παράδοξο προσδιορισμό @briansquestionabledecisions.

Ο ίδιος μάς δήλωσε σε τηλεφωνική συζήτηση που είχαμε μαζί του ενώ βρισκόταν στο Εθνικό Πάρκο Banff, στην επαρχία Αλβέρτα του Καναδά: «Αρχικά, είχα σκοπό να το κάνω μόνο για πέρυσι τον Σεπτέμβριο, κατά τη διάρκεια των διακοπών μου. Όμως, όπως γνωρίζετε, δεν βελτιώθηκε η κατάσταση (σημ.: με την πανδημία του νέου κορωνοϊού), αντιθέτως επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια του (περασμένου) χειμώνα. Έτσι, απλώς επέκτεινα τη διάρκεια του ταξιδιού. Δεν υπολόγιζα να κρατήσει τόσο πολύ, αλλά να που εξακολουθώ να είμαι εδώ και να συνεχίζω».

Μια αξιόπιστη Ιταλίδα

Ο Brian Whalen απέκτησε τη Ferrari 308 GTSi το 2019 κατά τη διάρκεια δημοπρασίας που διοργανώθηκε από την «Bring a Trailer» στην πόλη Μπέντ της πολιτείας του Όρεγκον και έπρεπε να την οδηγήσει ως το σπίτι του. Το αυτοκίνητο χρειαζόταν επισκευές και επειδή δεν θεωρείται από τις πιο σπάνιες και περιζήτητες Ferrari, ήταν εφικτό να τη βάλει στη διαδικασία επιστροφής οδικώς.

Ο ίδιος εξηγεί: «Δεν ήταν ένα αυτοκίνητο μόνο για επίδειξη όταν την αγόρασα. Είχε ήδη περισσότερα από 50.000 μίλια (περισσότερα από 80.000 km) και κάποιες ατέλειες και γδαρσίματα σε κάποια σημεία της. Δεν θα πω ότι ήταν σε άριστη αλλά σε καλή έως πολύ καλή κατάσταση. Είναι μοντέλο του 1982 κάτι που σημαίνει ότι ο κινητήρας της διαθέτει ένα από τα πρώιμα συστήματα ψεκασμού αλλά έχει μόνο δύο βαλβίδες ανά κύλινδρο.

»Συνεπώς, βρίσκεται στη βάση της δυνητικής αξίας που μπορεί να έχει. Επίσης, επειδή την οδηγώ διαρκώς η τιμή της δεν πρόκειται ποτέ να φτάσει σε εξαψήφιο νούμερο, εάν χρειαστεί να την πουλήσω. Σκεπτόμενος αυτά, είπα ας την οδηγώ και να δούμε τι θα γίνει».

Η Ferrari αποδείχτηκε απρόσμενα αξιόπιστη. Η εταιρεία στην οποία εργάζεται ο Whalen επιτρέπει την τηλεργασία, κάτι που του δίνει την ευκαιρία να συνεχίζει τη διαδρομή του. Τελικά, έχοντας δει πολλές από τις πολιτείες των ΗΠΑ, αναρωτήθηκε ποιο θα ήταν το κατάλληλο τέλος για αυτό το μακρινό ταξίδι.

Όπως είπε: «Δεν είχα ιδέα πώς αυτό θα ολοκληρωνόταν. Αναρωτιόμουν πότε θα σταματήσω να οδηγώ; Τότε σκέφτηκα ότι το Prudhoe Bay (σημ.: βόρεια της Αλάσκας) μοιάζει σαν να είναι το τέλος του δρόμου. Είναι το πιο μακρινό μέρος που μπορείς να πας με αυτοκίνητο σε αυτή τη χώρα. Συνεπώς, αυτό έκανα».

Ο αυτοκινητόδρομος Dalton είναι ο μόνος δρόμος των ΗΠΑ που βρίσκεται πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο. Κατασκευάστηκε για να τροφοδοτούνται με προμήθειες οι εργαζόμενοι εξόρυξης πετρελαίου στο Prudhoe Bay, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτόν. Έχει μήκος 414 μίλια (περίπου 665 km), είναι χωματόδρομος στο μεγαλύτερο τμήμα του και η πλειονότητα των οχημάτων που συναντάς σε αυτόν είναι μεγάλα φορτηγά τα οποία ταξιδεύουν με μεγάλη ταχύτητα. 

Η Ferrari 308 δεν προορίζεται για κίνηση σε τέτοιου είδους οδόστρωμα, συνεπώς ο Whalen έπρεπε να φροντίσει γι’ αυτό. Έτσι, έβαλε στο αυτοκίνητο τροχούς Fifteen52 Integrale Gravel και ελαστικά Pirelli K4 τα οποία χρησιμοποιούνται σε αγώνες ράλι. Οι αποσκευές του και δύο ρεζέρβες προσδέθηκαν στο καπό του κινητήρα με εξοπλισμό και βεντούζες τής «SeaSucker». Τέλος, τοποθετήθηκε και μια μεγάλη κεραία CB ώστε ο Whalen να επικοινωνεί με τους φορτηγατζήδες που κινούνταν στον αυτοκινητόδρομο Dalton.

Όπως μας είπε: «Είχα μερικές ενδιαφέρουσες κλήσεις από τους οδηγούς φορτηγών. Κάποιος με ρώτησε εάν κυνηγούσα καριμπού χρησιμοποιώντας τη Ferrari, αλλά οι περισσότεροι με ρωτούσαν “Είδα καλά; Είδα μια Ferrari εδώ πάνω, στη μέση της Αλάσκας;”».

Η 308 GTSi δεν παρουσίασε κανένα ουσιαστικό πρόβλημα, πέραν από μια αναγκαστική στάση για αλλαγή ιμάντα εναλλάκτη ο οποίος είχε χαλαρώσει και έκανε θόρυβο. Ο ανεφοδιασμός της με καύσιμο γινόταν με μπιτόνι από τον Whalen. Η ειρωνεία είναι ότι στη περιοχή όπου εξορύσσεται πετρέλαιο δεν υπάρχουν πολλά βενζινάδικα.

Η κατανάλωση καυσίμου ήταν σχετικά μεγάλη και η μέση ταχύτητα κίνησης σε όλη τη διαδρομή ήταν μόλις 55 km/h, τόσο λόγω του χωματόδρομου όσο και των συχνών στάσεων που έκανε ο οδηγός για τη λήψη φωτογραφιών. Το κακό οδόστρωμα έκανε τη Ferrari να τρίζει και να κροταλίζει σε διάφορα σημεία της, ωστόσο αυτοί οι θόρυβοι σταμάτησαν και δεν ξανακούστηκαν όταν επανήλθε σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο.

Ένα τέλος, μια νέα αρχή

Ο Whalen διήνησε περίπου 1.000 μίλια (περίπου 1.600 km) σε διάστημα δυόμιση ημερών για να πάει στο Prudhoe Bay και να επιστρέψει. Ήταν ένα ταξίδι που κάποιες στιγμές είχε τις δυσκολίες του, κάτι αναμενόμενο στον βορειότερο αυτοκινητόδρομο των ΗΠΑ. Όμως, ήταν επιτυχημένο εγχείρημα το οποίο έκανε τον Whalen να εκτιμήσει πάρα πολύ τη Ferrari του.

Την αγόρασε για πλάκα. Με «ελαφρά τη καρδία» έκανε μια προσφορά κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας και τελικά το αυτοκίνητο κατοχυρώθηκε σε αυτόν. Η Ferrari 308 δεν ήταν ποτέ ένα αυτοκίνητο που ονειρευόταν να αποκτήσει. Όμως, καθώς πλησιάζει να συμπληρώσει τα 20.000 μίλια οδηγώντας την (περίπου 33.000 km), αισθάνεται ότι θα την κρατήσει για πάντα.

Άλλωστε μάλλον δεν θα σταματήσει, αν κρίνουμε βάσει όσων μας είπε: «Μετά από αυτό, σκέφτηκα ότι προφανώς θα έφτανα στο τέλος της περιπέτειας. Όμως, υπάρχει ένα ακόμα ολόκληρο ημισφαίριο στο οποίο κάποιος μπορεί να οδηγήσει. Συνεπώς, υπάρχει η πιθανότητα να συνεχίσω».