Λίγες, πρώτες σκέψεις περί Golf

Ευθύς αμέσως άρχισαν στα social media και οι κρίσεις – και επικρίσεις- για το νέο μοντέλο που «θυμίζει κάτι», που «δεν είναι τόσο τολμηρό», που «θυμίζει ξαναζεσταμένο φαγητό» και άλλα.

Χωρίς να κάνω τον συνήγορο κανενός –όπως ποτέ δεν τον έκανα- θα σας παραθέσω κάποιες απόψεις που έχω σχηματίσει (και κάποιες πληροφορίες που έχω μάθει) όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με το αυτοκίνητο, σχετικά με το Golf, ξεκινώντας λίγο…ανάποδα.

Πριν είκοσι –και βάλε- χρόνια όταν εμφανίστηκε το Ford Focus κάναμε, εδώ στο περιοδικό, το μεγάλο συγκριτικό που πάντα αρμόζει σε νέες ελεύσεις και μαζί ήταν και το Volkswagen Golf τέταρτης γενιάς. Μπροστά στο φουτουριστικό Focus, το Golf έμοιαζε με διπλωματική εργασία για το ρεύμα του κυβισμού. Όταν ήρθε η ώρα να φωτογραφίσουμε εξωτερικές λεπτομέρειες παρότρυνα τον τότε φωτογράφο μας να τραβήξει κάποιες εξωτερικές λεπτομέρειες. Η αποστομωτική του απάντηση ήταν «μα το Golf δεν έχει εξωτερικές λεπτομέρειες!».

 Αυτό ακριβώς. Ένα απλό, σχήμα που πολλές φορές χαρακτηρίστηκε ως «χρηματοκιβώτιο» λόγω της ανέραστης αισθητικής αλλά της πάντα κορυφαίας του αντιληπτής ποιότητας και ποιότητας κύλισης και που ποτέ δεν μπήκε ως μόνιμο έκθεμα σε κανένα μουσείο μοντέρνας Τέχνης.

Η ιστορία όμως έδειξε ότι η Volkswagen ευλαβικά δεν «έσπασε το καλούπι» και δικαιώθηκε, αν λάβουμε υπόψη την διαρκώς διακεκριμένη εμπορική του πορεία. Όσο για το Ford; Με τα χρόνια, το Focus υποχώρησε σχεδιαστικά μιας και όπως μας έλεγαν στελέχη του Μπλε Οβάλ, το 2004, «οι έρευνες έδειξαν ότι οι πελάτες της κατηγορίας θέλουν πιο συντηρητικά σχήματα». Και χρειάστηκε σχεδόν μια δεκαετία για να ανακαλύψει η εταιρεία τη διαχρονική της σχεδιαστική ταυτότητα.

Την ίδια στιγμή η συνταγή για την Volkswagen δεν άλλαξε. Η επιτομή του συντηρητισμού (βλέπε τήρηση παράδοσης), πασπαλισμένη κάποιες φορές με όμορφα χρώματα λανσαρίσματος και κάποιες –σημαντικές- τεχνολογικές πινελιές για την επικαιροποίηση. Όπως ήταν οι κινητήρες TSI, τα κιβώτια DSG και οι ενισχυμένες πλατφόρμες (το όρο της πλατφόρμας τον διέδωσε περισσότερο από οποιονδήποτε η Volkswagen). Ώσπου ήρθαμε στο τέλος του 2019.

Το νέο Golf δεν έπρεπε, δεν μπορούσε και δεν… ήθελε να αλλάξει ριζικά. Αυτό ήταν πάντα το «πεπρωμένο» του. Σκεφτείτε, άλλωστε, ότι το Golf ήρθε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ως αντικαταστάτης ενός από τα πιο θρυλικά σε επίπεδο design –και όχι μόνο- του VW Beetle και έμεινε πιστό στις αρχές της απλότητας. Τώρα πια, για πιο ψαγμένους πελάτες, υπάρχει το I.D.3.

Το Golf παραμένει λοιπόν πιστό σε αυτό που είναι: ένα mainstream επιβατικό για ένα ευρύ κοινό, έχοντας όμως πλέον μπόλικη ψηφιακή τεχνολογία και ένα περιβάλλον οδηγού που θυμίζει το μέλλον το οποίο έρχεται… καλπάζοντας. Τίμια προσέγγιση...

Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις, ειδικά αν είσαι Γερμανός. Ή για να το κάνουμε και πιο γκατζετίστικο (μιας και τα αυτοκίνητα πλέον τείνουν να γίνουν τέτοια): το iPhone πόσο έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια; Αν θα είναι καλό το νέο Golf 8^ης γενιάς; Υπομονή μέχρι την πρώτη του οδηγική επαφή.