Οδηγούμε τη νέα Rolls-Royce Cullinan

Όταν η αριστοκρατική πολυτέλεια συνδυάζεται με έναν V12 6,75 απόδοσης 571 ps και 850 Nm, τότε ακόμη και ένα SUV βάρους 2,5 τόνων μπορεί να είναι απολαυστικό!

ΚΕΙΜΕΝΟ: MAGGIE STIEFVATER (ROAD AND TRACK USA), ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΖΩΓΛΟΠΙΤΗΣ, ΦΩΤ.: ΑΡΧΕΙΟ
12/5/2019

Kαμία άλλη αυτοκινητοβιομηχανία δεν παιδεύτηκε τόσο πολύ κατά τη διαδικασία δημιουργίας ενός SUV οχήματος όσο η Rolls-Royce. Το 2015, έπειτα από 111 χρόνια κατασκευής υπερπολυτελών sedans και coupes, τα στελέχη της εταιρείας ανακοίνωσαν ότι θα εντάξουν ένα SUV στην γκάμα των μοντέλων της. «Ξέρετε πως είναι» δήλωσαν με κάποια δειλία… Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τους πελάτες… Ενεπλάκη και η πολυτέλεια… Πάντα θες ένα αδερφάκι…Ήταν βλασφημία. Τα πολυτελή SUVs είναι για ανθρώπους που έχουν αποκτήσει περιουσία με παράνομο τρόπο ή που έχουν αντικαταστήσει το γράμμα σίγμα στο όνομά τους με το σύμβολο του δολαρίου ή -στην τελική- για κομβόι αυτοκινήτων που μεταφέρουν κακοποιούς σε ερημικές τοποθεσίες, σε κάποιες ταινίες δράσης. Δεν είναι για τη μορμυρίζουσα αρχέγονη πολυτέλεια της Rolls-Royce.

Συβαριτισμός

Ο Richard Carter, Διευθυντής Παγκόσμιας Επικοινωνίας της εταιρείας, γελούσε καθώς παρουσίαζε την Cullinan στους δημοσιογράφους που είχαν προσκληθεί στη μικρή πόλη Jackson της πολιτείας του Wyoming. Αναρωτήθηκε φωναχτά: «Θα πιστεύατε ποτέ ότι θα χρησιμοποιούσαμε στην ίδια φράση τις λέξεις “λειτουργική” και “Rolls-Royce”»;

Είχε άγχος για το εάν θα κατανοούσαμε τις ωδίνες που πέρασε η εταιρεία για να κάνει την Cullinan να μοιάζει ως ένα γνήσιο προϊόν της. Ο Alex Innes, Επικεφαλής Σχεδιασμού των οχημάτων της εταιρείας, πρόσθεσε: «Όλοι γνωρίζουμε ότι η σιλουέτα μιας Rolls-Royce είναι κάτι ιερό». Οι Rolls-Royce είναι γνωστές για το μακρύ καπό τους, για τον μικρό πρόβολο εμπρός και για την αναλογία 2:1 του ύψους της οροφής του οχήματος ως προς αυτό των θόλων των τροχών του. Ως συνήθως, οι επιβάτες κρύβονται από τα αδιάκριτα βλέμματα χάρη στη σχεδίαση της πίσω κολόνας.

Η Cullinan, όντως έχει μια αρμονία στον όγκο της η οποία προσήκει σε αυτή μιας Rolls-Royce, αν και δεν ήταν τόσο εμφανής στο κόκκινο χρώμα του αμαξώματός της, όσο ήταν στο γκρι που ονομάζεται «Tungsten gray». Η μάσκα της και το εμπρός μέρος της την κάνουν να μοιάζει σαν ένας περισπούδαστος «ξάδερφος» της Phantom, αν όχι σαν (σημ.: αμφιθαλής) «αδελφός» αυτής. Κοιτώντας τη υπό συγκεκριμένη γωνία, από το πλάι και από το πίσω μέρος, η Cullinan δεν είναι το ίδιο επιτυχημένη αισθητικά. Είναι όμορφη, αλλά μοιάζει με Range Rover (επισήμως, στελέχη της Land Rover, δηλώνουν ότι είναι πολύ πιθανόν ένα Range Rover να μοιράζεται τον χώρο ενός γκαράζ με μια Rolls-Royce).

Όμως, η Cullinan διαθέτει καταφανώς τα στοιχεία μιας Rolls-Royce. Μακρύ καπό, γρίλια στη μάσκα η οποία φινιρίζεται με το χέρι, πίσω πόρτες που ανοίγουν χωρίς προσπάθεια, σχεδόν με την αφή. Το αυτοκίνητο διέθετε τροχούς 22 ιντσών (στον βασικό εξοπλισμό περιλαμβάνονται τροχοί 21 ιντσών) και ελαστικά εξελιγμένα της Continental, αποκλειστικά για την Cullinan. Αυτά, έχουν επίστρωση από αφρώδες υλικό αφενός για να μειώνει τον παραγόμενο θόρυβο κύλισης και αφετέρου για να αντέχει σε ενδεχόμενο σκίσιμο.

Επέλεξα να οδηγήσω το αυτοκίνητο με το «Tungsten gray» χρώμα, το εσωτερικό του οποίου ήταν επενδεδυμένο με καταπληκτικό λευκό δέρμα το οποίο δημιουργούσε μια εντυπωσιακή και κομψή αντίθεση. Ήταν όμορφο. Ό,τι ζώο και αν ήταν αυτό που θα έδωσε το δέρμα του για να γίνει η επένδυση, δεν έχασε τη ζωή του εις μάτην. Το αυτοκίνητο είχε την κλασική διαμόρφωση των καθισμάτων μιας Rolls-Royce εμπρός-πίσω, δηλαδή από δύο εμφανώς διαχωρισμένα μεταξύ τους, με την πολυτελέστατη κονσόλα να μεσολαβεί ανάμεσά τους.

Η κόκκινου χρώματος Cullinan ήταν πιο πεζή και είχε πιο οικογενειακό χαρακτήρα καθώς στο πίσω μέρος είχε κάθισμα για τρεις επιβάτες. Βεβαίως το μεσαίο ήταν για ένα μικρό παιδί το οποίο θα διαμαρτύρεται διαρκώς για τον διαθέσιμο χώρο.

Όπως συμβαίνει με όλα τα μοντέλα στην γκάμα της εταιρείας, και στην Cullinan ό,τι μπορεί να φινιριστεί και να κατασκευαστεί στο χέρι, είναι χειροποίητο. Όταν ανοίγεις την πόρτα για να μπεις, το αυτοκίνητο χαμηλώνει σε ύψος για να σε διευκολύνει (σημ.: χαμηλώνει κατά 4,0 cm). Όταν εισέλθεις και κλείσεις την πόρτα, η αερανάρτηση επανέρχεται στο προκαθορισμένο ύψος της από το έδαφος. Κι όταν το «Spirit of Ecstasy», το αγαλματίδιο που βρίσκεται πάνω από την ογκώδη γρίλια, σταθεί στο ύψος του, τότε βλέπεις το περιβάλλον ψηλότερα από ποτέ μέσα από κάποιο όχημα.

Τα μηχανικά μέρη της Rolls-Royce Cullinan

Η Cullinan έπρεπε να τα καταφέρνει πολύ καλά και στην εκτός δρόμου κίνηση αλλά και να προσφέρει σε κάθε περίσταση στους επιβάτες της την περίφημη αίσθηση «μαγικού χαλιού» μιας Rolls-Royce. Έπρεπε να τους κάνει να αισθάνονται σαν να επιπλέουν ακόμα και εκτός δρόμου, να είναι ήσυχη στο εσωτερικό της ακόμα και όταν πασχίζει να ανέβει σε μια πλαγιά με έντονη κλίση και να το κάνει χωρίς να φαίνεται ότι καταβάλλει την παραμικρή προσπάθεια προς τούτω.

Στην Rolls-Royce, δεν ακολούθησαν τον εύκολο δρόμο για τη δημιουργία της Cullinan. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μηχανικά μέρη και πλατφόρμα από την BMW, δηλαδή αυτά που χρησιμοποιούν οι Γερμανοί στα εκτός δρόμου μοντέλα τους. Αντιθέτως, χρησιμοποίησαν τα δικά τους στοιχεία, δηλαδή την «Architecture of Luxury» (όπως ονομάζεται). Πρόκειται για την αλουμινένια πλατφόρμα που τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στη Phantom VIII, η οποία ενισχύθηκε και προσαρμόστηκε κατάλληλα για να δύναται να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις της εκτός δρόμου κίνησης. Προφανώς, κάποια στοιχεία της πλατφόρμας έπρεπε να διαφοροποιηθούν για την Cullinan. Για παράδειγμα, η αερανάρτηση διαθέτει μεγαλύτερες μπουκάλες για να επιτρέπει στο όχημα να ανυψώνεται περισσότερο από το έδαφος ενώ η μοχλική διάταξη της ανάρτησης είναι ενισχυμένη ώστε να ανταπεξέρχεται στο αυξημένο βάρος του οχήματος και τις έντονες ταλαντώσεις. Όπως συμβαίνει στην Phantom VIII, η Cullinan έχει τρεις αντιστρεπτικές ράβδους, δύο εμπρός (εν των οποίων η μία ενεργητική) και μία ενεργητική πίσω. Στο εμπρός μέρος, η μία αντιστρεπτική ράβδος (η απλή) υπάρχει για να συμβάλλει στην καλύτερη δυνατή λειτουργία της ανάρτησης και στην πολυθρύλητη αίσθηση «μαγικού χαλιού», καθώς επέτρεψε στους μηχανικούς να ρυθμίσουν με μεγάλη ακρίβεια τη λειτουργία της τόσο κατά το ταξίδι όσο και στις στροφές.

Η εμπειρία της οδήγησης μιας Rolls-Royce Cullinan

Όταν ήρθε η ώρα να οδηγήσουμε την Cullinan εκτός δρόμου, οι άνθρωποι της Rolls-Royce μάς κατεύθυναν στο Jackson Hole, στο μέρος των ΗΠΑ που διαθέτει τις πιο απότομες πλαγιές για χειμερινό σκι. Ως ένας άνθρωπος που συνήθως κινείται μεταμεσονύχτια στους έρημους δρόμους με ένα όχημα με τροποποιημένο κινητήρα, δεν ήξερα ότι ο κίνδυνος ενδεχομένως να προερχόταν από το έδαφος κάτω από το αυτοκίνητο. Ο V12 βενζινοκινητήρας χωρητικότητας 6,75 λίτρων, τεχνολογίας twin-turbo, εκκινεί με το πάτημα του αντίστοιχου διακόπτη. Ο ήχος του είναι αντάξιος του χαρακτήρα του αλλά συγκρατημένος, κάτι που είναι κατανοητό. Στη Rolls-Royce χρησιμοποίησαν τα παχύτερα κρύσταλλα που υπάρχουν καθώς και σχεδόν 100 kg μονωτικού υλικού σε όλο το αυτοκίνητο.

Επί της ουσίας, ο κινητήρας είναι ο ίδιος που υπάρχει τόσο στη Phantom όσο και σε άλλα μοντέλα της εταιρείας, αλλά έχει διαφορετικό λογισμικό. Το αυτόματο κιβώτιο οκτώ σχέσεων της «ZF» συνδυάζεται με κιβώτιο μεταφοράς της ροπής και στον εμπρός άξονα, ενώ οι άξονες του κιβωτίου και των τροχών είναι ενισχυμένοι, συγκριτικά, για να μπορούν να αντέξουν τη μεγάλη ροπή που εφαρμόζεται σε αυτούς, ιδίως στην εκτός δρόμου κίνηση με μικρή ταχύτητα. Ξεκινάμε να οδηγούμε και το βάρους τουλάχιστον 2.260 kg όχημα κινείται ομαλά πάνω στο διάσπαρτο με πέτρες έδαφος με τρόπο που να μας απαλλάσσει από το άγχος και με χαρακτηριστική άνεση. Χωρίς να δείχνει ότι καταβάλλει την παραμικρή προσπάθεια. Η Cullinan είναι εφοδιασμένη με περισσότερες κάμερες απ’ όσες διαθέτουν στα… κεντρικά γραφεία του FBI, κάτι που μας απαλλάσσει από το να μαντεύουμε τι υπάρχει γύρω από το αυτοκίνητο, στους επικίνδυνους ορεινούς, οφιοειδείς δρόμους.

Μπορεί να διέλθει από υδάτινο εμπόδιο ύψους 53 cm, ένας διακόπτης στο τιμόνι ενεργοποιεί το κιβώτιο υποπολλαπλασιασμού των ταχυτήτων, διατηρώντας την επιλεγμένη σχέση και την επιλεγμένη ταχύτητα κίνησης κατά την ανάβαση. Το αντίστοιχο συμβαίνει και όταν το όχημα πρέπει να κατέβει σε μια απότομη πλαγιά. Ενεργοποιείς το σύστημα «Hill assist», απομακρύνεις τα πόδια σου από τα πεντάλ και η Cullinan αναλαμβάνει τον έλεγχο σαν να σου λέει «το ‘χω». Δεν έχεις παρά να καθίσεις άνετα προς τα πίσω και να απολαύσεις το mocktail ποτό σου. Η όλη διαδικασία δεν σου προκαλεί καμία εντύπωση, όμως αυτό είναι το καίριο. Προς όπου και εάν κατηύθυνα την Cullinan, αυτή πήγαινε με εξευγενισμένο τρόπο, απεικονίζοντας ταυτόχρονα στο σύστημα head-up display την ταχύτητα κίνησης και τον επιλεγμένο ραδιοφωνικό σταθμό. Εντός δρόμου, ήταν εξίσου ήσυχη και απαλή,όμως της λείπει το (εξισορροπημένο με τον χαρακτήρα μιας Rolls-Royce) σθένος της Ghost. «Όπως και να ‘χει, είναι καλό», σκέφτηκα.

Αληθινά ξεχωριστή

Η Cullinan διαθέτει την αυτάρεσκη ξεγνοιασιά ενός οχήματος που δεν το χρειάζεσαι κι όμως το επιθυμείς! Είναι ποθητή! Ο υποψήφιος αγοραστής της είναι κάποιος που, πιθανότατα, έχει ήδη μια Rolls-Royce. Ο Michael Fux, ο οποίος δημιούργησε μια περιουσία πουλώντας στρώματα με αφρό μνήμης, συλλέγει κάθε νέα, ξεχωριστή Rolls-Royce που εμφανίζεται στο «Concurs d’Elegance» το οποίο πραγματοποιείται στο Pebble Beach (σημ.: στην Καλιφόρνια). Το τελευταίο απόκτημά του είναι μία Phantom με επιμηκυσμένο μεταξόνιο η οποία διαθέτει ταμπλό σε μια ιδιαίτερη φούξια απόχρωση, την οποία ονόμασε «Fuxia».Είναι ένας άλλος κόσμος από τον δικό μας.

Είναι αδύνατον να καταλάβουμε τη δυναμική που αναπτύσσεται μεταξύ μιας Rolls-Royce και του αγοραστή της εάν πρώτα δεν καταλάβουμε ότι πρόκειται για μια σχέση μεταξύ μαικήνα και καλλιτέχνη. Αυτή η δυναμική σημαίνει ότι στη Rolls-Royce έπρεπε να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τις απαιτήσεις που έχουν οι πελάτες τους από ένα SUV, ανεξαρτήτως των δυσκολιών και των προκλήσεων που θα αντιμετώπιζαν μέχρι να δημιουργήσουν ένα όχημα που να πληροί απόλυτα τις κατασκευαστικές αξίες και την παράδοση της εταιρείας. Η Rolls-Royce δημιουργεί όμορφα αντικείμενα, όμως οι εύποροι πελάτες της την ενδυναμώνουν ώστε να εξακολουθεί να δημιουργεί όμορφα αντικείμενα για την ευχαρίστησή τους. Κατά κάποιον τρόπο η Cullinan «βαδίζει» σε τεντωμένο σχοινί. Για να ακριβολογούμε, σε ορεινούς δρόμους σκαλισμένους από βαθιές «ροδιές» -βάσει αυτών που συναντήσαμε στο τελευταίο στάδιο της διαδρομής μας. Ρώτησα έναν από τους ανθρώπους της Rolls-Royce που μας συνόδευαν πόσο μου επιτρέπεται να πιέσω το αυτοκίνητο. «Προσπάθησε να μη σκίσεις κάποιο ελαστικό, έχει λάστιχα δρόμου» μου απάντησε.

Την πίεσα...

Το «Πνεύμα της Έκστασης» στο καπό ταλαντευόταν καθώς έπαιρνα αγωνιστική γραμμή και εξακοντιζόταν προς τη επόμενη στροφή και προσπαθούσε να βρει πρόσφυση καθώς το προκαλούσα να κινηθεί όλο και πιο γρήγορα. Η αίσθηση ότι ένα όχημα βάρους σχεδόν τριών τόνων έστριβε όμορφα και με ακρίβεια, ότι ντρίφταρε το πίσω μέρος του με απόλυτο έλεγχο από τον οδηγό, ήταν απίστευτη! Η στρέβλωση του πλαισίου ήταν αμελητέα, η δουλειά που έχουν κάνει σε αυτό αποδίδει. Προσπάθησα να τη φέρω σε δύσκολη θέση. Η Cullinan αρνιόταν να έρθει σε δύσκολη θέση. Σταματήσαμε στην κορυφή του βουνού. Η Rolls-Royce έμοιαζε σαν να με συνέχαιρε, σαν να μου έλεγε: «Ήταν εντυπωσιακή οδήγηση»!

Ωστόσο, η αλήθεια είναι άλλη. Αυτή είναι ένα εντυπωσιακό όχημα.