50 Χρόνια Porsche 911 Carrera RS 2.7 - Έτσι γεννήθηκε ο θρύλος!

Η Porsche δεν ήταν πάντα η κραταιά αυτοκινητοβιομηχανία που ξέρουμε στις ημέρες μας. Τουναντίον. Στην ιστορία της, πέρασε πολλές δυσκολίες και δεν ήταν λίγες οι φορές που διασώθηκε χάρη στην οικονομική στήριξη της Volkswagen και στη συγγένεια των δύο οικογενειών που ορίζουν τις τύχες τους: τους Piëch και τους Porsche.

Στα τέλη του 1990, η εταιρεία έφτασε στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, κάτι που συνέβη και πάλι το 2009. Ωστόσο αυτό δεν έγινε, ευτυχώς για τους φίλους της εταιρείας αλλά και των αυτοκινήτων που κατασκευάζει. 

Για δεκαετίες, η Porsche ήταν η 911 και η 911 η μόνη Porsche. Οι όποιες προσπάθειες των στελεχών της να την αντικαταστήσουν απέτυχαν, ενώ αυτές για την επέκταση της γκάμας της  εταιρείας δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Αυτό συνέβαινε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν παρουσίασε την Boxster, και στις αρχές του 2000, όταν ήρθε η σειρά της Cayenne. Τα δύο μοντέλα αυτά, ιδίως η δεύτερη, ήταν η αιτία για τη συνέχιση ύπαρξης της 911 ως τις ημέρες μας, όπου η Porsche δείχνει ακλόνητη ως εταιρεία.

H 911 Carerra 2.7

Υπάρχει μια λεπτομέρεια που συνήθως μας διαφεύγει όταν πρόκειται την Porsche. Την θεωρούμε απλώς μια ως αυτοκινητοβιομηχανία –ξεχωριστή μεν αλλά ακόμα μία σε όσες πολυάριθμες υπάρχουν. Κι όμως. Τα δεδομένα δεν είναι έτσι ή δεν είναι μόνο έτσι, αν προτιμάτε.

Οι λεπτομέρειες και η επιχειρηματική ουσία της «κρύβεται» στον τυπικά γερμανικό (από άποψη έκτασης, χρήσης λέξεων και περιγραφής) τίτλο της εταιρείας. Παίρνουμε μια πολύ βαθιά ανάσα και τον διαβάζουμε: «Dr. Ing. h.c. F. Porsche Gesellschaft mit beschränkter Haftung, Konstruktion und Beratung für Motoren- und Fahrzeugbau».

Αυτή είναι η αρχική και πλήρης ονομασία της εταιρείας που σύστησε ο Ferdinand Porsche. Σε αυτή περιγράφεται το επιχειρηματικό αντικείμενό της. Εξ ορισμού, η Porsche δεν ήταν μια αυτοκινητοβιομηχανία! Ήταν (και παραμένει) μια εταιρεία παροχής συμβουλών για τον σχεδιασμό και την κατασκευή κινητήρων και οχημάτων. Το ότι έγινε κατασκευαστής αυτοκινήτων (και μάλιστα κορυφαίων στο είδος τους) είναι κάτι που… «προέκυψε» (sic).

Υπό αυτό το πρίσμα, δηλαδή ότι οι άνθρωποί της λειτούργησαν ως σύμβουλοι τεχνολογίας, δημιουργήθηκε η 911 Carerra RS 2.7, η οποία παρουσιάστηκε πριν από πενήντα χρόνια. Η συγκεκριμένη εκδοχή του μοντέλου έβαλε τα θεμέλια για τη δημιουργία του θρύλου που συνοδεύει το αυτοκίνητο.

H 911 Carerra RS 2.7 έμεινε γνωστή και με παρατσούκλια «Duck tail» (λόγω του σχήματος της πίσω αεροτομής που θύμιζε την ουρά πάπιας), ή «RS» (από τα αρχικά της σύνθετης γερμανικής λέξης «Rennsport») ή απλώς «2.7». Ωστόσο, η λέξη «Carrera» στην ονομασία της δείχνει εν πρώτοις τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου.

Τα στελέχη της Porsche την χρησιμοποίησαν από τον αγώνα αντοχής που ήταν γνωστός με το όνομα Carrera Panamericana που πραγματοποιούνταν στο Μεξικό από το 1950 ως και το 1954. Το 1953, η Porsche είχε κερδίσει στην κατηγορία της με την 550 Spyder και ήταν η πρώτη φορά που επιτύγχανε κάτι τέτοιο σε αγώνα αντοχής. Συνεπώς, για να τιμήσουν το γεγονός, έδωσαν στο αυτοκίνητο τη συγκεκριμένη ονομασία.

Η δημιουργία της 911 Carrera RS 2.7 ξεκίνησε ως ένα ενδοεταιρικό σχέδιο, ως μια σπουδή για να διερευνηθούν οι δυνατότητες ενός αγωνιστικού οχήματος τόσο για την πίστα όσο και για τα ράλι. Σύντομα, όμως, το αρχικό πρόγραμμα μετεβλήθη και αποφασίστηκε να μην είναι αποκλειστικά για αγωνιστική χρήση.

Αντ’ αυτού θα εξεταζόταν η κατασκευή ενός οχήματος το οποίο ο ιδιοκτήτης του θα δύναται να το χρησιμοποιεί χωρίς πρόβλημα στις καθημερινές μετακινήσεις του και το Σαββατοκύριακο να λαμβάνει μέρος σε αγώνες με ασφάλεια και με μεγάλη πιθανότητα διάκρισης. Ας μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 όπου τα δεδομένα δεν ήταν τόσο απόλυτα μεταξύ καθημερινού και αγωνιστικού οχήματος.

Αρχικά, με το πρόγραμμα ασχολήθηκαν περίπου 15 μηχανικοί όμως σύντομα προστέθηκαν και άλλοι από τη γραμμή παραγωγής. Ο κ. Peter Falk, τότε επικεφαλής του Τμήματος Δοκιμών των αυτοκινήτων παραγωγής της Porsche, είχε δηλώσει σχετικά: «Η 911 Carrera RS 2.7 θα ήταν ένα αυτοκίνητο με ιδιαίτερες προδιαγραφές. Έπρεπε να είναι ένα πολύ ελαφρύ, γρήγορο και σπορ όχημα».

Ως βάση για τη δημιουργία της πήραν μία 911 και ο στόχος ήταν να την κάνουν όσο το δυνατόν πιο ελαφριά. Έτσι, αφαίρεσαν από αυτή ό,τι θεωρήθηκε περιττό, τότε. Κατά συνέπεια, η Carrera RS 2.7 δεν διέθετε στο εσωτερικό της το πίσω κάθισμα, την επένδυση και τη μοκέτα στο πάτωμα, το μονωτικό υλικό, το υποβραχιόνιο, το ρολόι, τις χειρολαβές οροφής, ακόμα και τα γαντζάκια για να κρεμούν τα ρούχα τους οι επιβάτες. Μάλιστα, εάν το επιθυμούσε ο ιδιοκτήτης της αντικαθιστούσαν τα εμπρός καθίσματα με ελαφρύτερα και πιο σπορ.

Το ίδιο έκαναν και με το αμάξωμα όπου τοποθετήθηκαν μικρότερου πάχους μεταλλικές επιφάνειες και πιο λεπτά παράθυρα, ενώ και το εταιρικό σήμα της Porsche στο καπό ήταν αυτοκόλλητο. Έκαναν ότι μπορούσαν για να παραμείνει το συνολικό βάρος των αγωνιστικών εκδόσεων κάτω από τα 900 kg που απαιτούσε ο Κανονισμός για να πάρουν την «ομολογκασιόν».

Πέραν αυτών, δόθηκε ιδιαίτερη σημασία και στην αεροδυναμική του αμαξώματος. Έπειτα από δοκιμές σε αεροδυναμική σήραγγα διαμορφώθηκε η χαρακτηριστική πίσω αεροτομή (η γνωστή «Duck tail»). Ο σχεδιαστής κ. Rolf Wiener και οι μηχανικοί κ. Hermann Burst και κ. Tilman Brodbeck συνεργάστηκαν και το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους έμεινε κλασικό.

Στόχος ήταν αφενός να διατηρηθεί η χαρακτηριστική σχεδίαση του πίσω μέρους της 911 και αφετέρου να βελτιωθεί η αεροδυναμική της. Επιπλέον, όταν το αυτοκίνητο κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα, η αεροτομή τροφοδοτούσε με περισσότερο αέρα τον (αερόψυκτο τότε) κινητήρα. Το θετικό αποτέλεσμα των προσπαθειών τους έκανε τους τρεις άντρες να κατοχυρώσουν την ευρεσιτεχνία τους στο Γερμανικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών στις 5 Αυγούστου του 1972. (αριθμός πατέντας: 2238704).

Ο κινητήρας

Οι μηχανικοί της εταιρείας αύξησαν την χωρητικότητα του (boxer, φυσικά) κινητήρα στα 2.687 cc (από τα 2.341 cc της κανονικής έκδοσης της 911 εκείνης της εποχής) και βελτίωσαν το σύστημα μηχανικού ψεκασμού του συστήματος τροφοδοσίας. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθεί η μέγιστη ισχύς στους 210 PS/6.300 rpm (από 167 PS/6.200 rpm, συγκριτικά) και η μέγιστη ροπή στα 255 Nm/5.100 rpm (από τα 205 Nm/4.500 rpm, συγκριτικά).

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωνε τότε η Porsche, η 911 Carrera RS 2.7 επιταχυνόταν από τα 0-100 km/h σε 5,8 sec και η τελική ταχύτητά της έφτανε τα 240 km/h. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε επίσημα στις 5 Οκτωβρίου 1972 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού εκείνης της χρονιάς και προκάλεσε έντονα το ενδιαφέρον του κοινού.  

Τα στελέχη της Porsche είχαν προγραμματίσει να κατασκευάσουν 500 μονάδες για να πάρουν την «ομολογκασιόν» και να συμμετέχουν με την Carrera RS 2.7 στους αγώνες αυτοκινήτου του τότε Group 4. Όμως, η ζήτηση γι’ αυτή ήταν τέτοια που όλα τα αυτοκίνητα είχαν πουληθεί ως το τέλος του επόμενου μήνα της παρουσίασής της (δηλαδή ως τον Νοέμβριο του 1972).

Αυτό έκανε τους ανθρώπους της εταιρείας να αναθεωρήσουν τα αρχικά σχέδιά τους και να κατασκευάσουν περισσότερα. Σύμφωνα με την Porsche, παρήχθησαν συνολικά 1.580 μονάδες, κάτι που επέτρεψε στην 911 Carrera RS 2.7 να λαμβάνει μέρος και στους αγώνες της κατηγορίας Group 3 (όπου χρειαζόταν η κατασκευή τουλάχιστον 1.000 μονάδων για να πάρει την «ομολογκασιόν»).

Η Porsche 911 Carrera RS 2.7 έγινε δημοφιλής αμέσως και παρέμεινε ένα επιθυμητό αυτοκίνητο τόσο για τους φίλους των σπορ αυτοκινήτων εκείνης της εποχής όσο και για τους συλλέκτες, αργότερα. Αναμφισβήτητα, συνέβαλε ουσιαστικά στη δημιουργία της φήμης που απέκτησε στο πέρασμα των χρόνων η 911.