Πριν από 3 μέρες, η Porsche παρουσίασε την 911 Dakar, μία έκδοση της «θρυλικής» 911 με αυξημένη απόσταση από το έδαφος, ικανή να κινηθεί ακόμα και στις πιο δύσκολες διαδρομές που θα μπορούσαν να προκύψουν.
Όσο και αν στο μυαλό των περισσότερων, η Porsche είναι ταυτισμένη με sportscars που απέχουν ελάχιστα από το έδαφος, για να εξασφαλίσουν την απόλυτη σπορ συμπεριφορά και κορυφαίες επιδόσεις, η γερμανική εταιρεία έχει μακρά παράδοση σε αγώνες rally, ακόμα και σε πολύ σκληρούς όπως το Paris-Dakar.
Το 1967, ο Vic Elford συμμετείχε στο Rally Monte-Carlo στο τιμόνι μιας Porsche 911 S και εξασφάλισε την τρίτη θέση στη γενική κατάταξη, ενώ τον Ιανουάριο του 1968, οδήγησε μια Porsche 911 T με 170 PS και έφτασε στη νίκη στον ίδιο αγώνα, αξιοποιώντας και την εγκατάλειψη του Gerard Larrousse με την Alpine.
Την ίδια χρονιά, τρεις ιδιαίτερα ενισχυμένες Porsche 911 S δημιουργήθηκαν για το μοναδικό ράλι «London-Sydney» του 1968, ενώ δέκα χρόνια αργότερα, ήρθε η συμμετοχή στο Rally Safari με δύο 911 SC. Η πρόκληση της διαχείρισης 5.000 km σε καύσωνα και καταρρακτώδεις βροχές ήταν μεγάλη.
Οι ακραίες συνθήκες είχαν ως αποτέλεσμα να τερματίσουν μόλις 13 από τους 72 συμμετέχοντες. Η Martini Racing Porsche System Engineering συμμετείχε με τον Σουηδό Björn Waldegaard και τον Κενυάτη Vic Preston jr.
Η 911 SC είχε απόσταση από 28 cm από το έδαφος, πολύ μεγάλες διαδρομές στην ανάρτηση, αλουμινένια προστασία 6 mm κάτω από το αμάξωμα, ενισχυμένο αμάξωμα και ειδικό πλαίσιο. Παρά το βαρύ αμάξωμα, το ρεζερβουάρ βενζίνης 110 lt και τα 16 lt νερό και τα 20 lt λάδι, η Porsche ζύγιζε μόλις 1.250 kg, ενώ ο 3λιτρος ατμοσφαιρικός κινητήρας 911/77 απέδιδε 250 PS και εφοδίαζε ήδη τις 911 RS και RSR από το 1974.
Ανάμεσα στις προσαρμογές που χρειάστηκαν ήταν ο τροποποιημένος συμπλέκτης για να αντέχει στις σκληρές συνθήκες, ένα επιπλέον ψυγείο λαδιού για το κιβώτιο και μια ελαφρώς μακρύτερη 5η σχέση.
Αν και αρχικά ήταν στην πρώτη θέση, ο Waldergaard τερμάτισε 4ος λόγω προβλημάτων στον πίσω άξονα, ενώ ο Preston Jr. έχασε τη νίκη εξαιτίας ζημιάς στον άξονα μετάδοσης κίνησης και τελικά κατετάγη 2ος. Ήταν η τρίτη φορά που οδηγός της Porsche ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στο Ναϊρόμπι, μετά το 1972 και το 1974, αλλά και η τελευταία συμμετοχή της γερμανικής φίρμας στο Safari.
Τη δεκαετία του 1980, η Porsche στράφηκε στο ράλι που έδωσε το όνομά του στη σύγχρονη 911 Dakar, στο Rally Paris-Dakar. Ο Peter Falk, ως επικεφαλής της αγωνιστικής ανάπτυξης και διευθυντής αγώνων στη δεκαετία του '80, πανηγύρισε δύο νίκες, το 1984 και το 1986, με οδηγό τον Γάλλο René Metge.
«Ήμουν πάντα λάτρης των αγώνων rally. Προσωπικά δε μου αρέσει να οδηγώ μόνο σε ωραίους ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Για μένα, ήταν πάντα σημαντικό ένα αυτοκίνητο να είναι επίσης καλό εκτός δρόμου», δήλωνε χαρακτηριστικά, ως οπαδός της τετρακίνησης.
Με την ομάδα του και τον τεχνικό Roland Kussmaul, ο Falk ανέπτυξε σε λιγότερο από ένα χρόνο την 911 Carrera 3.2 4x4, που ονομάζεται εσωτερικά 953, για το Paris-Dakar του 1984. Ήταν ένα μοντέλο αποκλειστικά δημιουργημένο για το δύσκολο αγώνα, βασισμένο στην 911 G-series, με 6κύλινδρο κινητήρα 3,2 L, που είχε χαμηλότερη αναλογία συμπίεσης, ώστε να μπορεί να τροφοδοτείται με χαμηλότερης ποιότητας καύσιμο. Το «ριζοσπαστικό» ωστόσο κομμάτι ήταν η τετρακίνηση, που μετέδιδε την ισχύ σε αναλογία 31:69 στους δύο άξονες. Η διαδρομή της ανάρτησης αυξήθηκε, ενώ αντί για γυάλινες επιφάνειες, τοποθετήθηκε πλαστικό για μείωση του βάρους, με εξαίρεση το παρμπρίζ.
Το 1985 η Porsche παρουσίασε την 959, ως ένα εξαιρετικά προηγμένο τεχνολογικά sportscar και ταχύτερο αυτοκίνητο παραγωγής στον κόσμο, περιορίζοντάς το σε μόλις 292 αντίγραφα. Ένα χρόνο μετά, «αντικατέστησε» την 953 στο Rally Paris-Dakar, παίρνοντας και αυτό τη νίκη, με τον Rene Metge. Στην «καρδιά» της βρισκόταν ένας 6κύλινδρος turbo κινητήρας boxer 2,85 L, που απέδιδε 450 PS. Συνοδευόταν από 6τάχυτο κιβώτιο και ηλεκτρονικά ελεγχόμενη τετρακίνηση Transaxle.
Όσο για την 911 Vision Safari, αναπτύχθηκε το 2012 ως φόρος τιμής στην 911 που συμμετείχε στο ομώνυμο rally. Βασίστηκε στη γενιά 991 της 911, αλλά η Porsche περίμενε μέχρι το 2020 για να την αποκαλύψει. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα πρωτότυπο δρόμου, που δοκιμάστηκε στο χωμάτινο κέντρο δοκιμών της εταιρείας στο Weissach. Ο αρχικατασκευαστής Michael Mauer οδήγησε το ενδέκατο υπερυψωμένο αυτοκίνητο της φίρμας και εντυπωσιάστηκε: «Σπάνια είχα περάσει τόσο καλά μέχρι σήμερα».