Μεγάλος περίπατος: Σε ένα παράλληλο σύμπαν…


Με την επιστροφή στη «νέα κανονικότητα», όπως αυτή έχει προκύψει στη χώρα έπειτα από την πανδημία του Κορωνοϊού, η κυβέρνηση άνοιξε δύο πολύ σημαντικά θέματα.

Με την επιστροφή στη «νέα κανονικότητα», όπως αυτή έχει προκύψει στη χώρα έπειτα από την πανδημία του Κορωνοϊού, η κυβέρνηση άνοιξε δύο πολύ σημαντικά θέματα.

Το πρώτο έχει να κάνει με την ηλεκτροκίνηση, στην οποία είναι αφιερωμένο εξ ολοκλήρου το τεύχος Ιουλίου του Car and Driver που ήδη κυκλοφορεί στα περίπτερα και διαδικτυακά ΕΔΩ  και το δεύτερο με τον «Μεγάλο Περίπατο» στο κέντρο της Αθήνας.

Τα ερωτήματα που εγείρονται για το timing στο οποίο επελέγη το άνοιγμα δύο τόσων σημαντικών θεμάτων είναι πολλά και τα περισσότερα έχουν να κάνουν, κυρίως, με την απόφαση του Δημάρχου Αθηναίων κ. Κώστα Μπακογιάννη να επιλέξει την περίοδο που ο τουρισμός στη χώρα μας προσπαθεί να ανακάμψει, για  να κάνει μπάχαλο το κέντρο της πόλης.

Ουδείς διαφωνεί πως στις σύγχρονες πόλεις οι δρόμοι για τους πεζούς, η δυνατότητα περιπάτων, οι ποδηλατοδρόμοι και γενικότερα η «αρμονική» συνύπαρξη αυτοκινήτων, ανθρώπων και Μέσων Μαζικής Μεταφοράς είναι εκ των ων ουκ άνευ. Είναι ακριβώς το πλαίσιο που ορίζει τη σύγχρονη κινητικότητα, όπου όλοι μπορούν να «συμβιώσουν» στη λογική της βελτίωσης της ποιότητας ζωής των πολιτών. Όσοι έχετε ταξιδέψει στο εξωτερικό και σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, η Φρανκφούρτη, η Βαρκελώνη, κ.α., ίσως να το έχετε διαπιστώσει.

Πείτε μου, όμως:

Τι από τα παραπάνω έχει γίνει με σχέδιο και που ακριβώς στοχεύει ο «Μεγάλος Περίπατος»;

Ποιο νόημα έχουν τρεις φρεσκοβαμμένες λωρίδες για τους πεζούς στην Πανεπιστημίου και πώς θα μπορέσει να απολαύσει κάποιος τον περίπατό του, όταν ακριβώς δίπλα του θα έχει τρεις μποτιλιαρισμένες από αυτοκίνητα λωρίδες εισπνέοντας καυσαέριο και με τα νεύρα του κρόσσια από την ηχορύπανση.

Πόσο οξύμωρο είναι για ένα δήμο, και για τους περισσότερους της χώρας, που δεν έχει ακόμα επιλύσει σημαντικά θέματα αναφορικά με το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα, έχοντας σε καθημερινή λειτουργία παλαιάς τεχνολογίας και επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία αυτοκίνητα (π.χ. απορριμματοφόρα), να υποβάλει σε τέτοια ταλαιπωρία τους πολίτες, χωρίς καμία ενημέρωση, καμία προειδοποίηση, έτσι ξαφνικά;

Ποιον, έχει πείσει εν τέλει, ο κύριος Δήμαρχος, για το «κοινό όφελος» αυτής της ενέργειας, από την στιγμή που δεν μπορεί να ενταχθεί (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) σε ένα γενικότερο πλαίσιο αστικής κινητικότητας;

Δεν θα μπούμε στη λογική της «προσωπικής προβολής» ή του «κόστους» των πεζοδρομήσεων, είναι άλλοι πιο ειδικοί να το κρίνουν.

Κοιτάζουμε την ουσία, αλλά και το πόσα παράλογα συμβαίνουν στην χώρα μας. Για παράδειγμα, λίγες μέρες πριν τις ανακοινώσεις των επιδοτήσεων για την ηλεκτροκίνηση και του ανοίγματος του «Μεγάλου Περιπάτου», η κυβέρνηση άναψε το πράσινο φως για τέλη κυκλοφορίας με τον μήνα και μάλιστα χωρίς το πέναλτυ του 1 ή 2 μηνών που ίσχυε μέχρι πέρυσι, προκειμένου «να εξυπηρετηθεί ο κόσμος για να πηγαίνει στις δουλειές του και να μην χρησιμοποιεί τα ΜΜΜ λόγω κορωνοϊού» όπως ελέχθη.

Δεν χρειάζεται κάποιες ειδικές γνώσεις για να αντιληφθεί κανείς, ότι όλα αυτά τα αυτοκίνητα που θα ξαναπάρουν τις πινακίδες τους είναι υψηλού κυβισμού, ρυπογόνα και στην πλειονότητά τους ασυντήρητα. Αυτά, λοιπόν, μπορούν να κυκλοφορήσουν στην… Πανεπιστημίου τουλάχιστον τις μισές μέρες του μήνα και ακριβώς δίπλα τους ο ποδηλάτης εισπνέοντας… καθαρό αέρα να κάνει ορθοπεταλιές...

Ζούμε ή όχι σε ένα παράλληλο σύμπαν….