Δείτε τους προγόνους των σημερινών microcars - Που διαφέρουν (photos)

Το 1998 έκανε την εμφάνιση του στους δρόμους μας ένα αυτοκίνητο, που τάραξε τα νερά και πυροδότησε έντονες συζητήσεις μεταξύ των φίλων και των εχθρών του. Το αυστηρά διθέσιο Smart Fortwο το εμπνεύστηκε ο Ελβετός ιδιοκτήτης της ωρολογοποιίας Swatch, Τόμας Χάγιεκ και προκάλεσε σεισμικές δονήσεις με το λιλιπούτειο αμάξωμα μήκους 2,5 μέτρων, αλλά και με τον στάνταρ εξοπλισμό του με σύστημα ελέγχου πρόσφυσης, ώστε να περάσει με επιτυχία το περιβόητο ‘’Τεστ του Ταράνδου’’.

MUST READ

Μουσείο Αυτοκινήτου: Είδαμε από κοντά το «ελληνικό» Enfield 8000 που κατασκευαζόταν στη Σύρο (photos)

Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια από τότε και να φτάσουμε στη σημερινή εποχή, για να αποκτήσει το Smart και άλλους μιμητές, που ανήκουν στην κατηγορία των Microcars και είναι κατά κανόνα ηλεκτροκίνητοι.  Τα σύγχρονα μικροσκοπικά αυτοκίνητα γεννήθηκαν από την ανάγκη για ευέλικτες μετακινήσεις στον αστικό ιστό χωρίς εκπομπές ρύπων, ενώ κοστίζουν συνήθως αρκετά ακριβά ανάλογα με τον κατασκευαστή και το μοντέλο.

Ωστόσο, δεν πρόκειται για κάτι νέο, αφού στα μέσα του προηγούμενου αιώνα άρχισαν να λανσάρονται πολλά μοντέλα μίνιμαλ διαστάσεωνκαι προδιαγραφών, για να ικανοποιήσουν βασικές ανάγκες μετακίνησης σε συνθήκες προστασίας από τη βροχή και την κακοκαιρία. Οι σχεδιαστές της εποχής έκαναν πραγματικά θαύματα, καθώς βόλευαν σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και τέσσερα άτομα σε οχήματα μινιατούρες, πολλά από τα οποία χρησιμοποιούσαν κινητήρες μοτοσυκλέτας για οικονομικότερο κόστος παραγωγής, χρήσης και συντήρησης.

Στο αφιέρωμα του Car and Driver επιλέξαμε ορισμένα χαρακτηριστικά μοντέλα από ευρωπαϊκές χώρες, τις ΗΠΑ και την Ασία, με μήκος αμαξώματος κάτω από τα τρία μέτρα. Η συγκεκριμένη κατηγορία εξαφανίστηκε κατά τη δεκαετία του '60, όταν η οικονομική ανάπτυξη δημιούργησε ένα πιο εύπορο αγοραστικό κοινό και έτσι κατέλαβαν τη θέση των παλαιών Microcars οι προπάτορες των σημερινών μίνι, όπως για παράδειγμα το Fiat 600 και φυσικά το αυθεντικό Austin MINI.

Όπως θα δείτε, η λίστα μας δεν περιέχει οπωσδήποτε τα πιο γνωστά μικροσκοπικά μοντέλα της δεκαετίας του '50 (βλέπε BMW Isetta, κλπ.), επειδή θέλουμε να αναδείξουμε και κάποια άγνωστα Microcars εκείνης της εποχής με ιστορικό ενδιαφέρον.

Vespa 400 (Ιταλία)

H Piaggio μπήκε το 1957 στην ομάδα των αυτοκινητοκατασκευαστών με το μοντέλο Vespa 400, που συνέπεσε με το λανσάρισμα του πρώτου Fiat Νυοva 500 ‘’Cinquecento’’. Μάλιστα η Fiat δυσαρεστήθηκε από την απόφαση της Piaggio να μπει στο κλαμπ των κατασκευαστών αυτοκινήτων και παρουσίασε για αντίποινα ένα πειραματικό σκούτερ.

Έτσι μετέφερε η Piaggio την παραγωγή του αυτοκινήτου της στη Γαλλία, όπου την ανέλαβε η θυγατρική της ΑCMA, ενώ και οι περισσότερες πωλήσεις του αυτοκινήτου έγιναν στην πατρίδα της σαμπάνιας. Η Vespa 400 βόλευε δύο ενήλικες εμπρός και δύο παιδιά πίσω, είχε πίσω τοποθετημένο ένα μοτέρ 400 κυβικών εκατοστών με 14 ίππους απόδοση και ένα μέρος του αμαξώματος με μήκος 2,85 μέτρων καλυπτόταν από κουκούλα, η οποία άνοιγε.

Συνολικά παρήχθησαν από το 1957 έως το 1961 περίπου 30.000 αυτοκίνητα Vespa 400, όμως η ανταπόκριση του αγοραστικού κοινού γινόταν συνεχώς μικρότερη. Η Piaggio έκανε μια τελευταία προσπάθεια το 1961, παρουσιάζοντας την αναβαθμισμένη έκδοση Vespa 400 GT με σασμάν τεσσάρων ταχυτήτων και με στόχο της αμερικανική αγορά, όμως και αυτό το εγχείρημα ολοκληρώθηκε γρήγορα μετά από μόλις 1.700 πωλήσεις τέτοιων αυτοκινήτων.

Messerschmitt Kabinenroller (Γερμανία)

Εμπνευστής του Messerschmitt Kabinenroller ήταν ο Γερμανός μηχανικός Φριτς Φεντ, που εργαζόταν κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο τμήμα εξέλιξης μαχητικών αεροπλάνων της ομώνυμης εταιρείας. Ο Φεντ θέλησε να φτιάξει αρχικά ένα μονοθέσιο όχημα χωρίς πεντάλ με μανέτες για γκάζι και φρένο στο τιμόνι, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν οι ανάπηροι πολέμου. Στην πορεία όμως πρόσθεσε στο τρίτροχο αυτοκίνητο ένα δεύτερο κάθισμα πίσω από του οδηγού, το εφοδίασε με μονοκύλινδρο μοτέρ 9 ίππων και κάλυψε το αμάξωμα με έναν θόλο από διαφανές πλαστικό, που ανασηκωνόταν και έμπαινες στο εσωτερικό σαν πιλότος πολεμικού αεροσκάφους.

H πρεμιέρα του διθέσιου μοντέλου με 2,95 μέτρα μήκος έγινε το 1953 και το 1955 λανσαρίστηκε η αναβαθμισμένη έκδοση KR200 με δίχρονο κινητήρα 10 ίππων και 90 χλμ./ώρα τελική ταχύτητα αντί 70 χλμ./ώρα του προηγούμενου. Το Messerschmitt Kabinenroller κόστιζε περίπου 2.100 Γερμανικά Μάρκα με μέσο μηνιαίο μισθό γύρω στα 350 Μάρκα, άρα ήταν προσιτό γι αυτό και είχε φτάσει η ημερήσια παραγωγή του τις 80 μονάδες.

Η πτώση του ξεκίνησε, όταν χρειάστηκε να μετακομίσει η μονάδα παραγωγής αυτοκινήτων από τις εγκαταστάσεις της Messerschmitt μόλις πήρε την άδεια να κατασκευάζει και πάλι αεροπλάνα, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του '60 άρχισαν να στρέφονται οι Γερμανοί σε κανονικά αυτοκίνητα λόγω αύξησης του εισοδήματός τους. Έτσι έπεσε το 1964 η αυλαία μετά από συνολικά 30.000 πωλήσεις, ενώ σήμερα κοστίζει ένα καλοδιατηρημένο Messerschmitt Kabinenroller της δεκαετίας του 50 έως και 20.000 ευρώ.

Peel P50 (Μεγάλη Βρετανία)

Κατέχει ακόμη και σήμερα το Ρεκόρ Γκίνες ως το μικρότερο αυτοκίνητο παραγωγής όλων των εποχών. Το βρετανικό Peel P50 είχε μήκος μόλις 1,37 μέτρα, ένα μέτρο πλάτος και ένα μέτρο ύψος, ενώ ζύγιζε 59 κιλά, οπότε δεν χρειαζόταν όπισθεν, αφού μπορούσες να το τραβήξεις από μια χειρολαβή στο πίσω μέρος του.

Το τρίτροχο μονοθέσιο αυτοκίνητο εφοδιαζόταν με ένα μοτεράκι 49 κυβικών εκατοστών της γερμανικής DKW, που συνδυαζόταν με κιβώτιο τριών σχέσεων και επέτρεπε στο αυτοκίνητο να πιάσει έως 60 χλμ./ώρα τελική ταχύτητα. Το Peel P50 παρέμεινε σε όλη τη διαδρομή του, που ξεκίνησε το 1962 και ολοκληρώθηκε το 1966 με 47 πωλήσεις, μια πραγματική ατραξιόν και τα αυτοκίνητα που διασώζονται κοσμούν πλέον μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.

Suzulight (Ιαπωνία)

Στην Ιαπωνία κρατά η κολόνια των Kei Cars από το 1949. Πρόκειται για Microcars με μέγιστο μήκος 3,4 μέτρων και κινητήρα χωρητικότητας κάτω των 660 κυβικών εκατοστών με ανώτατη ισχύ 64 ίππους, τα οποία επιτρέπεται να ταξινομηθούν στο Τόκιο και τις άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας χωρίς να χρειάζεται να διαθέτει ο κάτοχός τους ιδιωτικό χώρο στάθμευσης.

Το Suzulight είχε μήκος κάτω από τρία μέτρα, παρουσιάστηκε το 1955 και υπήρξε το πρώτο αυτοκίνητο της Suzuki, η οποία δραστηριοποιούταν μέχρι τότε στην παραγωγή μοτοσυκλετών και στη βιομηχανική κατασκευή αργαλειών και εργαλείων. Το Suzulight διέθετε μόλις 1,3 μέτρα πλάτος, ζύγιζε λιγότερο από 500 κιλά και εφοδιαζόταν με δικύλινδρο δίχρονο μοτέρ 360 κυβικών εκατοστών και 16 ίππους ισχύ, ενώ έγινε δημοφιλές εξαιτίας της προσιτής τιμής του.

Το πρώτο αυτοκίνητο της Suzuki κυκλοφόρησε ως σεντάν και μικρό βαν, έμεινε στην παραγωγή με διάφορες ενδιάμεσες αναβαθμίσεις έως το 1966 και ήταν πολύ προχωρημένο τεχνολογικά όντας εμπροσθοκίνητο και διαθέτοντας ανεξάρτητες αναρτήσεις και τιμόνι με κρεμαγιέρα.

Κing Midget (HΠΑ)

Είναι προφανές, ότι στις ΗΠΑ ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιβιώσουν αυτοκίνητα πολύ μικρών διαστάσεων, καθώς πρόκειται για την χώρα που φημίζεται για τα τεράστια οχήματα της. Και όμως, το King Midget κατέχει τον τίτλο του Microcar με το μεγαλύτερο διάστημα παραγωγής, καθώς κατασκευαζόταν αδιαλείπτως από το 1946 έως το 1970, δηλαδή επί 24 χρόνια!

Το King Midget πρώτης γενιάς υπήρχε αρχικά μόνο ως κιτ συναρμολόγησης και γύρω στο 1951 μπορούσες να το παραγγείλεις έτοιμο στο εργοστάσιο της πόλης Αθήνα του Οχάιο. Τα πράγματα σοβάρεψαν με το King Midget ΙΙ, ένα διθέσιο roadster με κινητήρα 7,5 ίππων, που κυκλοφόρησε με το διαφημιστικό σλόγκαν ‘’Το Αυτοκίνητο των 500 Λιβρών (περίπου 225 κιλών) για 500 Δολάρια’’, δηλαδή κόστιζε τα μισά χρήματα σε σχέση με άλλα κανονικά αμερικανικά οχήματα μικρών διαστάσεων. Ο εξοπλισμός του ήταν φτωχός και δεν περιελάμβανε ταχύμετρο ούτε όπισθεν, ενώ για οποιοδήποτε άλλο χρώμα εκτός του κρεμ έπρεπε να πληρώσεις 10 δολάρια εξτρά.

Το King Midget τρίτης γενιάς παρουσιαστηκε το 1957, διέθετε ενισχυμένο αμάξωμα, υδραυλικά φρένα και κινητήρα 9,2 ίππων, ενώ στη συνέχεια απέκτησε ηλεκτρικό κύκλωμα 12 αντί 6 Volt και ένα ισχυρότερο μοτέρ 12 αλόγων. Το αμερικανικό Microcar σταμάτησε να παράγεται το 1970 μετά από περίπου 5.000 πωλήσεις, καθώς έπεσε θύμα των αυστηρότερων προδιαγραφών ασφαλείας για τα αυτοκίνητα στις ΗΠΑ, αλλά και της στροφής της αμερικανικής κοινωνίας σε οχήματα με αχανείς εσωτερικούς χώρους και ογκώδεις διαστάσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Luvly 0: To σουηδικό microcar των 10.000 ευρώ πακετάρεται όπως τα τραπεζάκια του IKEA

Εκτόξευση στην κατηγορία των ηλεκτρικών microcars – Το μυστικό της επιτυχίας

BMW Isetta: Το θρυλικό microcar επανήλθε στη «ζωή» μετά από 40 χρόνια αδράνειας (video)