Οι εικόνες μιας Γενεύης


Τα χρόνια περνούν, οι καιροί αλλάζουν, τα ήθη, οι τεχνολογίες, τα «P» του παγκόσμιου marketing «είναι στα κάγκελα», κι εμείς μέσα σε λίγες ώρες είδαμε, αποτυπώσαμε και κρατήσαμε «για μελλοντική χρήση» εικόνες μιας έκθεσης που πάντα μας άρεσε και που ήρθε να αναστατώσει όλα τα παραπάνω.

Η Ελβετία είναι μια ήσυχη χώρα. Οι πολίτες της έχουν χρόνο να φτιάχνουν ρολόγια, να βάζουν τρύπες στα τυριά τους, να φτιάχνουν εκπληκτικούς σουγιάδες για το στρατό τους (που πάντως είναι αχρείαστος) και να παιδεύονται –και να κολάζουν- με τις σοκολάτες τους. Ο χρόνος κυλά ήρεμα και πολιτισμένα… όχι πάντα. Μια φορά το χρόνο, ο χρόνος στρεβλώνεται μέσα τις σάλες του Palexpo. Εκεί που οι δείκτες του ρολογιού σου τρέχουν γρηγορότερα από τις δουλειές που έχεις σημειώσει να κάνεις στην Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης.

Αρέσει όμως η Έκθεση της Γενεύης. Κατ’ αρχάς, είναι βολική. Το αεροδρόμιο από την πύλη του εκθεσιακού κέντρου «ένα τσιγάρο δρόμος» και οι χώροι είναι «όσο-τόσο» να τους διαβείς χωρίς να τερματίσεις το οδόμετρο, όπως συμβαίνει με εκθέσεις «υψηλής πολιτικής σημασίας» όπως αυτή της Φρανκφούρτης. Εδώ, στη Γενεύη, όλα είναι περιποιημένα, όμορφα. Ελλείψεις είχαμε φέτος μιας και κάποιοι έχουν αποφασίσει ότι μια έκθεση αυτοκινήτου δεν τους εκφράζει. Η Opel, η Ford, η Hyundai, η Jaguar Land Rover, η Volvo, η DS Automobiles, η Alpine είπαν «όχι», δίνοντας χώρο στους υπόλοιπους.

Οι οποίοι έπραξαν το καθήκον τους δείχνοντας νέα μοντέλα –όπως πάντα-, νέα concepts –όπως συνήθως-, αλλά λιγότερη τόλμη. Οι δυσκολίες της διαχείρισης της Ευρώπης της επόμενης ημέρας, με τις νόρμες ρύπων, με το νέο κύκλο μέτρησης κατανάλωσης και εκπομπής CO2, με τον πέλεκυ των αστρονομικών προστίμων που έρχονται αν οι εταιρίες δεν επιταχύνουν τις προσπάθειές τους για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τα αυτοκίνητά τους είναι μερικά αγκάθια. Και δεν το λέμε εμείς αυτό αλλά τα ίδια τα στελέχη που ήδη ψάχνουν τρόπους προκειμένου να κερδίσουν χρόνο. Θέλετε κι άλλα;

Υπάρχουν ήδη εταιρίες που υπό το βάρος προστίμων και έλλειψης κεφαλαίων για R&D που να καλύπτει σοβαρή βελτίωση των σημερινών τεχνολογιών, έχουν διακηρύξει το ηλεκτρικό τους μέλλον μπαίνοντας σε αχαρτογράφητα ύδατα. Όλοι οι κατασκευαστές έδειξαν plug-in ή αμιγώς ηλεκτρικά. Mercedes, BMW, VW Group έχουν μπει για τα καλά στην πρίζα. Δεν ξεχνώ το ένα και μοναδικό ηλεκτρικό πρωτότυπο της VW και το επίσης ένα της BMW πριν χρόνια και τώρα έβλεπα, παντού στα περίπτερά τους plug-in ή αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Μέχρι κι ο γιος του Ferdinand Piech –του παλιού αφεντικού της VW- έφτιαξε δικό του ηλεκτρικό supercar με αρθρωτή πλατφόρμα που μπορεί να υποστηρίξει μέχρι και…γκαζοζέν.  

Από κοντά, όλοι οι παραδοσιακοί των supercars με πολλά άλογα, πτέρυγες, ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα, σύνθετα υλικά, μειωμένο βάρος για καλύτερο 0-100 km/h. Να μην αμελήσουμε και τα «γήινα» αυτοκίνητα, από αυτά που έχουμε μάθει ότι είναι ανθεκτικά στις «ιώσεις» της παγκόσμιας οικονομίας και των επίπλαστων trends όπως ήταν η οικογένεια Corolla, το εξαιρετικό Renault Clio (του χρόνου θα μας έρθει με τεχνολογία από Formula 1 όπως μας ανέφερε ο Alain Prost στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο ελληνικό Car and Driver) και το Peugeot 208.

Το δίδαγμα; Πάντα υπάρχει η ικανότητα και τα αντανακλαστικά για αυτοδιόρθωση και καλιμπράρισμα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας. Πάντα τα στελέχη θα ιδρώνουν τη φανέλα, το marketing θα έρχεται να βοηθήσει, αλλά πάντα θα πρέπει οι φίλοι της αυτοκίνησης να είναι υπομονετικοί, ώριμοι και με κριτική σκέψη προκειμένου να δουν με καθαρή ματιά το σήμερα και το αύριο της αυτοκίνησης το οποίο θα έχει απ΄ όλα: και car sharing, και ηλεκτρικά, και υβριδικά και diesel (ναι, και diesel) και βενζινοκίνητα, και ιπτάμενα αυτοκίνητα όπως απέδειξε η PAL-V με το Liberty.