Συγκρίνουμε τα Kia e-Soul 204 PS και Mazda MX-30 e-Skyactiv 145 PS

Μία σύνθεση γηγενών και ξένων στοιχείων, χαρισματικά μοντέλα και η αφθονία των ηλεκτρονικών αγαθών που φέρουν. Τρία πράγματα λίγο πολύ αρκετά για να κάνουν όχι κάποιον ιθαγενή αλλά, στην περίπτωσή μας, έναν σύγχρονο πολίτη του δυτικού κόσμου να πιστέψει στην επόμενη ημέρα των μετακινήσεων. Τα δισεκατομμύρια που επενδύουν οι κατασκευαστές για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς. Και αυτό προκύπτει, μεταξύ άλλων, από τη συμβίωση με τα δύο μοντέλα του συγκριτικού μας. Kia e-Soul και Mazda MX-30 e-Skyactiv.

Ξεκινώντας από μια πρώτη ματιά -και ασχέτως τεχνικών χαρακτηριστικών- δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει ότι έχουμε να κάνουμε με δύο προτάσεις ιδιαίτερης αισθητικής. Το μεν e-Soul ακολουθεί μία κυβιστική φιλοσοφία, η οποία γαρνίρεται περιμετρικά με φουτουριστικά φωτιστικά σώματα και άλλες λεπτομέρειες που το καθιστούν ένα σχήμα που δύσκολα θα προσπεράσεις αδιάφορα. Το MX-30, από την άλλη, αποπνέει  ανώτερη φινέτσα και δυναμισμό.Πιο επιθετικό, με έντονες αιχμές και αεροδυναμικό σουλούπι, καταφέρνει, αντίστοιχα, να μαγνητίζει τα βλέμματα, για τους δικούς του λόγους. Και ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες θα δίναμε μία ισοπαλία στο design, καθώς περί γούστου, ουδείς λόγος, έρχεται η ώρα να ανοίξει κανείς τις πόρτες και όλα ανατρέπονται. Η πραγματική αναμέτρηση ή, καλύτερα, η θεώρηση δύο διαφορετικών κόσμων έρχεται αυτήν ακριβώς τη στιγμή που αναζητάς το χερούλι της πίσω πόρτας στο Mazda και ανακαλύπτεις ότι αυτό κρύβεται στο εσωτερικό της μεσαίας κολόνας!

Το φαίνεσθαι απέναντι στην πρακτικότητα

Ορίστε, το είπαμε και αμαρτία ουκ έχουμε! Αυτό το συμπέρασμα φωτίζει τη διαφορά φιλοσοφίας μεταξύ των δύο αυτοκινήτων. Ας δικαιολογήσουμε, όμως, την άποψή μας, καθώς ανάλογα με τις ανάγκες και απαιτήσεις του καθενός, θα κριθεί στο τέλος το τι είναι καλό για τον ίδιο. Χρησιμοποιώντας suicide doors, το MX-30, αφενός, καταφέρνει να αποτίνει φόρο τιμής στο RX-8, αφετέρου κάνει την όλη διαδικασία εισόδου στα πίσω καθίσματα τουλάχιστον ψαρωτική, για οποίον τύχει να περνάει εκείνην τη στιγμή από δίπλα. Το χαμηλό, ωστόσο, κατώφλι και ο αρκετά περιορισμένος χώρος για τα πόδια των πίσω επιβατών, δεν θα τους επιτρέψουν να αισθανθούν ευχάριστα στο εσωτερικό του. Ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή, από το e-Soul. Παρότι 20 cm πιο μικρό σε μήκος και με κοντύτερο μεταξόνιο, αυτό εξασφαλίζει την απροβλημάτιστη μετακίνηση των πίσω επιβατών, με ικανοποιητικό αέρα για τα πόδια και τα κεφάλια τους.

Εάν τώρα απολαμβάνετε συνήθως μοναχός (άντε και με ένα συνοδηγό) τη διαδικασία της μετακίνησης, τότε το MX-30 δείχνει να παίρνει κεφάλι. Εδώ η διαφορά στην πρώτη εικόνα είναι χαοτική. Οι Ιάπωνες έχουν παίξει τα ρέστα τους στο design, δημιουργώντας μία ψευδαίσθηση αιώρησης στη βάση της κεντρικής κονσόλας. Κατόπιν, συμπληρώνουν το εσωτερικό με προσεγμένα και ιδιαίτερα υλικά, όπως δέρμα, ανακυκλωμένα πλαστικά υψηλής ποιότητας και φελλό.

Τέλος, έρχονται να προσθέσουν ένα demi-ψηφιακό πίνακα οργάνων, μία wide οθόνη 8,8 ιντσών για το infotainment και μία δεύτερη οθόνη 7 ιντσών για τον κλιματισμό. Έτσι, λοιπόν, καθισμένος σε ένα ηλεκτρικά ρυθμιζόμενο και αρκετά αναπαυτικό κάθισμα, ο οδηγός δύσκολα θα ζητήσει κάτι παραπάνω. Η premium αίσθηση που αναδύει το ηλεκτρικό μοντέλο της Mazda γρήγορα οδηγεί στη λογική του shut up and take my money!

Στον αντίποδα, η πρόταση της Kia δείχνει σε μειονεκτική θέση, παρότι δεν το αξίζει. Και εδώ τα χρησιμοποιούμενα υλικά είναι σε γενικές γραμμές καλά, το τεχνολογικό υπόβαθρο υπερπλήρες και το εσωτερικό του διαθέτει και αυτό αρκετές, φρέσκιες, σχεδιαστικές πινελιές. Από μόνο του δείχνει μια χαρά, σε αντιπαραβολή, όμως, με αυτό του MX-30, δεν έχει καμία τύχη. Οπτικά τουλάχιστον, αφού περνώντας χρόνο με αυτό, αρχίζεις να ανακαλύπτεις ότι μπορεί εντέλει να σου προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία χρήσης στην καθημερινότητα. Ναι, ενώ εκ πρώτης όψεως φαντάζει σαν φτωχός συγγενής, το δυνατό του σημείο έχει να κάνει με τις απείρως πιο πρακτικές θήκες για μικροαντικείμενα, με τη γενικότερη εργονομία και με τη μεγαλύτερη οθόνη 10,25 ιντσών του infotainment. Η τελευταία, μάλιστα, είναι αφής -όπως στην συντριπτική πλειοψηφία των σύγχρονων αυτοκινήτων- και δεν χρειάζεται να σε ταλαιπωρεί με κάποιο κομψό αλλά δύστροπο χειριστήριο.

On the road, again

Κάπως έτσι φτάνουμε στο διά ταύτα, στην εμπειρία που προσφέρουν τα δύο αυτά μοντέλα στον δρόμο. Ξεκινώντας από το MX-30, θα πούμε ότι είναι ένα αυτοκίνητο που χαίρεσαι να οδηγείς. Από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ένα δεμένο σύνολο, με καλορυθμισμένες αναρτήσεις, που προσφέρει υψηλή ποιότητα κύλισης και μπορεί εύκολα να υποστηρίξει έναν πιο σβέλτο ρυθμό, όποτε ο οδηγός το επιλέξει. Η απόκριση του δεξιού πεντάλ είναι πραγματικά ακαριαία. Ωστόσο, οι μόλις 145 ίπποι του ηλεκτροκινητήρα δεν πρόκειται να βάλουν φωτιά στην άσφαλτο. Εντός αστικού ιστού θα χαρίσουν καλές επιταχύνσεις. Στον ανοικτό δρόμο, πάλι, η τελική του περιορίζεται στα 140 km/h. Ο συνδυασμός θέση οδήγησης / αίσθηση τιμονιού θα ικανοποιήσει και τους πλέον απαιτητικούς. Ο οδηγός, μάλιστα, έχει στη διάθεσή του και paddles στο τιμόνι, που προφανώς δεν αλλάζουν ταχύτητες, αλλά μεταβάλλουν τον βαθμό ανάκτησης της κινητικής ενέργειας. Η λειτουργία τους είναι πολύ ομαλή και επιτρέπει σε ικανοποιητικό βαθμό να επιβραδύνεις τα 1.720 κιλά του οχήματος, αφήνοντας απλώς το πόδι από το γκάζι. 

Απόλυτα άνετα θα αισθανθεί και ο οδηγός τού Kia e-Soul. Εδώ, όμως, το feedback που εισπράττει από το αυτοκίνητό του είναι ελαφρώς πιο αδιάφορο. Ναι μεν στρίβει, φρενάρει και απορροφά με μεγάλη επιτυχία τις κακοτεχνίες της ασφάλτου, υπολείπεται, όμως, ελαφρά του Mazda σε ποιότητα κύλισης. Ακολούθως, και εδώ υπάρχουν paddles πίσω από το τιμόνι ώστε να ρυθμίζεται ο βαθμός ανάκτησης, ενώ ο οδηγός έχει στη διάθεσή του και τέσσερα modes, Eco , Eco, Comfort και Sport, για περαιτέρω παραμετροποίηση του οχήματος. Τώρα σε ό,τι αφορά στην κίνηση στην πόλη, παρά το αυξημένο του πλάτος, αποδεικνύεται αισθητά πιο ευέλικτο και εύκολο στον έλεγχο των ορίων του.

Ένας ακόμη τομέα που περνάει μπροστά το μοντέλο της Kia είναι αυτός των επιδόσεων. Η συγκεκριμένη έκδοση της δοκιμής είναι η ισχυρή, με το ηλεκτρικό μοτέρ των 204 ίππων. Υπάρχει, βέβαια, και η πιο μικρή, με τους 136 ίππους, σε αντίθεση με το Mazda, που βγαίνει μόνο σε μία εκδοχή. Προφανώς, η διαφορά στη ροπή (395 έναντι 271 Nm), η επιτάχυνση, όπως και η τελική ταχύτητα, βρίσκονται εκτός σύγκρισης. Και κάπου εδώ είναι που το e-Soul δεν αφήνει πλέον περιθώρια στον αντίπαλό του.

Περί συσσωρευτών ο λόγος

Οι μηχανικοί και εξελικτές της Mazda έχουν δημιουργήσει ένα μοντέλο-κόσμημα, ταυτόχρονα, όμως, άφησαν εκτεθειμένη μία μεγάλη αχίλλειο πτέρνα. Το πρώτο τους ηλεκτρικό αυτοκίνητο συνοδεύεται αποκλειστικά από έναν κινητήρα και ένα μέγεθος συσσωρευτή, μόλις 35,5 kWh. Οι ίδιοι δικαιολογούν αυτή την απόφαση λέγοντας ότι η μέση απόσταση που κάνει ένας Ευρωπαίος χρήστης είναι μόλις 48 km/ημέρα, ενώ και οι πιο μεγάλοι συσσωρευτές επιβαρύνουν το περιβάλλον, λόγω αυξημένης χρήσης σε βαρέα μέταλλα. Σεβαστό μεν, αλλά το αποτέλεσμα είναι πως το MX-30 προσφέρει αυτονομία 200 km – αρκετά ρεαλιστική, με βάση και τις δικές μας μετρήσεις, αλλά, ταυτόχρονα, και οριακή, αν δεν έχεις μόνιμα ένα δεύτερο όχημα καβάτζα.

Στον αντίποδα, το e-Soul, διαθέτει στις μικρές του εκδόσεις συσσωρευτή 39,2 kWh, ενώ στη συγκεκριμένη φοράει το μεγάλο, των 64 kWh, πράγμα που μεταφράζεται σε υπερδιπλάσια αυτονομία 452 km! Και για να μη γελιόμαστε, ναι μεν ένας μέσος χρήστης μπορεί να μη διανύει πολλά km/ημέρα, στην περίπτωση, ωστόσο, του Mazda ξεχνάει για πάντα το ενδεχόμενο μεγάλων ταξιδιών στην εθνική (εκτός και αν θέλει κάθε 1,5 ώρα να πραγματοποιεί μισάωρες στάσεις σε φορτιστές DC). Ταυτόχρονα, θα πρέπει να φορτίζει απαρέγκλιτα τουλάχιστον κάθε δεύτερο βράδυ το όχημά του. Ακόμη και μικρά ταξίδια, από την Αθήνα μέχρι την Κόρινθο, απλώς δεν βγαίνουν χωρίς ενδιάμεση στάση... Το e-Soul πάλι, τα καλύπτει όλα αυτά και με το παραπάνω, όντας ένα μοντέλο με εξαιρετικά αποδοτικό ηλεκτρικό κύκλωμα.

Ένα θετικό στοιχείο είναι πως αμφότερα τα αυτοκίνητα μπορούν να φορτιστούν γρήγορα σε παροχές DC. Το χάσμα, όμως, μεγαλώνει περαιτέρω από την ενεργειακή τους απόδοση. Ενώ μιλάμε για δύο οχήματα ίδιου βάρους, η διαφορά στη μέση κατανάλωση (με 15,7 έναντι 19 kWh) δεν ευνοεί το MX-30. 

Ένα ακόμη κτύπημα έρχεται από τον ρυθμό φόρτισης σε οικιακό δίκτυο AC.Το μοντέλο της Mazda δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ταχυφορτιστές μεγαλύτερους των 6,6 kW, κάτι που, φυσικά, δεν ισχύει για το e-Soul και για την πλειοψηφία των ηλεκτρικών αυτοκινήτων της αγοράς.

Όσο για το σκεπτικό της προστασίας του περιβάλλοντος, παρατηρούμε ότι ο συσσωρευτής της Mazda, των 35,5 kWh, ζυγίζει 310 κιλά, ενώ το βάρος αυτού της Kia, των 64 kWh, ανέρχεται στα 457 κιλά. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μιλάμε για δύο μπαταρίες με αισθητή διαφορά στην ενεργειακή τους πυκνότητα. 

Αντίθετοι κόσμοι

Για να καταλήξουμε κάπου, το μεγαλύτερο κοινό που μπορούμε να βρούμε μεταξύ των δύο αυτών προτάσεων είναι πως αμφότερες είναι ηλεκτροκίνητες… δίνοντας κίνηση στους εμπρός τροχούς. Οι μεταξύ τους διαφορές στη φιλοσοφία φαντάζουν χαώδεις, όσο περισσότερο τα σκαλίζει κανείς. Το μεν MX-30 είναι ένα niche μοντέλο. Κατά κανόνα επιβλητικό, με ορισμένα σοβαρά αρνητικά στοιχεία, αλλά σε καμία περίπτωση αδιάφορο. Το δε e-Soul βρίσκεται στο άλλο άκρο. Διατηρεί μία ξεχωριστή εξωτερική εμφάνιση, αλλά δίνει κυρίως έμφαση στην πρακτικότητα και κάνει τα πάντα καλά, έτσι ώστε να το χρησιμοποιεί κανείς ως πρώτο και μόνο του αυτοκίνητο.

Από οικονομικής απόψεως, θα βρει κανείς διαφορές, υπέρ του Mazda. Αν, όμως αρχίσει, να παίζει με τις εκδόσεις εξοπλισμού (και κινητήρων, στην περίπτωση του Kia), τελικά η διαφορά τιμής μεταξύ των δύο δεν είναι και τόσο μεγάλη. Ως εκ τούτου, το e-Soul βγαίνει εύκολα νικητής. Εκτός και αν δίνετε ιδιαίτερη βαρύτητα στο design, δεν σας ενδιαφέρουν οι μεγάλες αποστάσεις και δεν έχετε πρόβλημα να βρίσκεστε συχνά με μία πρίζα στο χέρι. Σε αυτή την περίπτωση, και το Mazda αποτελεί μία πολύ καλή επιλογή. 

Δειτε περισσοτερες φωτογραφιες