Τι να περιμένουμε για τη νέα χρονιά


Με τον πλανήτη να ποντάρει όλα του τα λεφτά στην αποτελεσματικότητα των εμβολίων, αλλά και στην εξισορρόπηση των σχέσεων Ανατολής και Δύσης, το 2021 προβάλλει ως ξεκίνημα μιας νέας εποχής. Αρκεί να μπούμε στην τροχιά της.

Δεν χρειάζεσαι μαντικές ικανότητες για να αντιληφθείς ότι η νέα χρονιά η οποία ξημερώνει θα επηρεαστεί από την ένταση των απόνερων που αφήνει πίσω του το 2020.

Εντούτοις, η αισιοδοξία είναι αυτή που πηγαίνει τα πράγματα εμπρός δίνοντας θετικό πρόσημο στην ψυχοσύνθεση της ανθρώπινης φύσης. Και ως εκ τούτου, οι κάτοικοι του πλανήτη Γη θέλουν να πιστεύουν πως το 2021 θα είναι μια καλύτερη χρονιά. Είθε…

Την ίδια αντίληψη έχει και η στήλη, από τη στιγμή που αφήνουμε πίσω μας μια δεκαετία ακατάσχετης δημαγωγίας: την Ελλάδα των «αντιμνημονιακών», την Ιταλία των αλλοπρόσαλλων B. Grillo και M. Salvini, τη Μ. Βρετανία των λαϊκιστών του Brexit και του B. Johnson, την Αμερική του απρόβλεπτου D. Trump και τόσων άλλων λαϊκιστών ανά τον κόσμο, που αποδείχθηκαν η πιο μεγάλη απάτη της σύγχρονης Ιστορίας, με τον φόβο, την οργή, τον διχασμό και τη σύγχυση που προκάλεσαν σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας…

Γυρίζουμε σελίδα, αλλάζουμε εποχή. Το πιστεύουμε ξεκάθαρα, από τη στιγμή που η κοινωνία κλείνει βαρύγδουπα την πόρτα του λαϊκισμού, αναζητώντας «κανονικούς» ηγέτες, όπως φαίνεται να είναι ο νεοεκλεγείς Joe Biden στις ΗΠΑ ή, αποδεδειγμένα, ο Emmanuel Macron στη Γαλλία. Και αυτό, από μόνο του, είναι κάτι θετικό…

Από την άλλη, είναι και οι κοσμογονικές αλλαγές που έγιναν μέσα στο 2020, οι οποίες λειτουργούν ως επιταχυντής της νέας εποχής.

Χρειάστηκαν μόνο λίγοι μήνες για να αλλάξει ριζικά η ζωή μας. Αλήθεια, πόσοι από εμάς, εάν τους έλεγε κάποιος πως δεν θα μπορούσαν να αγκαλιάσουν το ίδιο τους το παιδί ή ότι θα έμπαιναν σε κατ’ οίκον περιορισμό, θα το πιστεύαν; Ή ότι στο αθάνατο ελληνικό Δημόσιο θα καταργείτο το… fax; Ή ότι θα έχεις την επιλογή να κλείσεις ένα ραντεβού με μια δημόσια υπηρεσία, ως πολίτης μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας, για να εξυπηρετηθείς;

Υπήρξαν, ωστόσο, και μελανά σημεία, που, ας ελπίσουμε ότι θα έχουν τη λιγότερη δυνατή επίδραση στις συμπεριφορές μας. Όπως οι περιορισμοί των ελευθεριών που δοκιμάζουν τις αντοχές μας, ιδίως των μικρότερων ηλικιών οι οποίες στερούνται κάτι ως τώρα δεδομένο. Το ανέμελο παιχνίδι, την έκφραση και τη ρουτίνα της παιδικής καθημερινότητας.

Κατά κοινή παραδοχή, η πανδημία Covid-19 λειτούργησε ως καταλύτης, προκειμένου να αποκολληθούν τα βαρίδια που καθυστερούσαν τη μετάβαση στη νέα, ψηφιακή εποχή. Θα αποδεχθούμε, βεβαίως, πως ελλείψει υποδομών, έχουμε πολλές δυσλειτουργίες…

Πλέον, η υιοθέτηση της αναγκαιότητας της «ψηφιακής» πραγματικότητας είναι καθολική. Αλλιώς, το σύστημα σε πετάει εκτός. Από την εργασία, την εκπαίδευση, τις συναλλαγές με τον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα και τόσα άλλα, όσα στο πλαίσιο της βελτίωσης της καθημερινότητά μας  θα έπρεπε να είχαν γίνει χρόνια πριν…

Η «αλλαγή εποχής» δεν είναι μια θεωρία συνωμοσίας, αλλά μια πραγματικότητα που ζούμε και θα ζούμε στο εξής: κλιματική αλλαγή, παγκοσμιοποίηση, διακρατικοί συσχετισμοί, νέες τάσεις. Αλλά και απομόνωση του λαϊκισμού και των «ακραίων», εμπιστοσύνη στην επιστήμη, κυριαρχία της τεχνολογίας και σεβασμός στην κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Όμως, ας μη γελιόμαστε. Η κάθε νέα αρχή είναι δύσκολη.

Πόσοι από εσάς πιστεύουν πως με το που θα ολοκληρωθεί ο εμβολιασμός και θα επιτευχθεί η περίφημη «ανοσία της αγέλης», θα γυρίσει ο διακόπτης και θα επιστρέψουμε «εκεί που το αφήσαμε», στην προ κορωνοϊού εποχή; Στις ελευθερίες μας, στις σχέσεις μας, στην εργασία μας και γενικότερα σε όλες μας τις δραστηριότητες; Ποιος πιστεύει ότι η αγορά εργασίας θα μεταρρυθμιστεί αναίμακτα; Ότι θα ταξιδεύουμε όπως πριν, θα χαιρετιόμαστε, θα δείχνουμε την ίδια εμπιστοσύνη στους γύρω μας; Δυστυχώς, όλα αυτά είναι ένα δύσκολο στοιχείο της σύγχρονης πραγματικότητας.

Κατά κοινή παραδοχή, η πανδημία Covid-19 λειτούργησε ως καταλύτης, προκειμένου να αποκολληθούν τα βαρίδια που καθυστερούσαν τη μετάβαση στη νέα, ψηφιακή εποχή. Θα αποδεχθούμε, βεβαίως, πως ελλείψει υποδομών, έχουμε πολλές δυσλειτουργίες…

Δεδομένο ότι πρέπει να εναρμονιστούμε με τη νέα εποχή, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που παρέχονται και να αντισταθούμε σε ό,τι μπορεί να μας καταστρέψει. Από την εσωστρέφεια και τον φόβο, μέχρι την απληστία κάποιων, που μέσα σε περιόδους κρίσης βλέπουν «ευκαιρίες». Στο χέρι μας είναι…

Συνεπώς, για το 2021 οι προσδοκίες μας, σε προσωπικό, επαγγελματικό ή συλλογικό επίπεδο θα πρέπει να είναι προσγειωμένες, καθώς η μάχη θα δοθεί για την επούλωση των πληγών που αφήνει πίσω της η πανδημία.

Με δεδομένα την πραγματική κατάσταση της οικονομίας της Ελλάδας και τους εξωτερικούς κινδύνους που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, εξαναγκαζόμενοι στην κατασπατάληση πολύτιμων πόρων για την αμυντική μας θωράκιση, δεν μπορείς να περιμένεις πολλά πράγματα για την παιδεία, την υγεία ή τις επενδύσεις για την αύξηση του ΑΕΠ.

Ας ελπίσουμε, τουλάχιστον, τα εμβόλια να έχουν τέτοια επιτυχία ώστε να διώξουν τον φόβο από τον κόσμο και ο νέος πλανητάρχης να βάλει ένα σφιχτό χαλινάρι στον σουλτάνο, μήπως και η γερμανοδιοικούμενη Ευρώπη, ποιούμενη την ανάγκην φιλοτιμία, αλλάξει στάση υπέρ μας. Θα είναι μια θετικότατη εξέλιξη…

Αποκεί και ύστερα, το ειδικό βάρος του καθενός, τα «αποθέματα» που διαθέτει, ως άτομο, ως οργανισμός, ως οντότητα και το πώς τα ξοδεύει είναι αυτά που θα καθορίσουν την πορεία του σε αυτήν τη νέα εποχή που ξημερώνει.

Μην τρέφετε αυταπάτες, με τα success stories και τους τρελούς ρυθμούς ανάπτυξης που κάποιοι παπαγαλίζουν. Απομονώστε τους λαϊκιστές, εκείνους που διασπείρουν fakenews. Αναζητάτε πάντα την αλήθεια. Έχουμε μπροστά μας μια ακόμη δύσκολη χρονιά για την οποία πρέπει να δώσουμε τη μάχη μας αξιοποιώντας ιδανικά και τον τελευταίο πόρο που έχουμε διαθέσιμο.

Με αισιοδοξία, ρεαλισμό, ειλικρινή προσπάθεια, διάθεση για εξέλιξη, προκειμένου να γίνουμε καλύτεροι, αλλά και με αγάπη και αλληλεγγύη για τους γύρω μας. Έτσι, είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρουμε.

Καλή χρονιά!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ταξιδεύουμε στο μέλλον της αυτοκίνησης και απαντάμε σε 21 κρίσιμα ερωτήματα